Blue Talon Bistro – Colonial Williamsburg

Συνεχιζοντας τις αναρτησεις  της προσφατης αποδρασης,  σας φερνω φωτογραφιες απο ενα μπιστρο , απο οπου δεν τα καταφερνω να αποδρασω ομως ευκολα.   Στην καρδια του Colonial Williamsburg,  ενα καθολου κολονιαλ στεκι, που μολις το αντικρυσα, με εκανε να αναθεωρησω τα σχεδια που ειχα οταν σταματησα στην πολη για ενα διαλειμμα.  Ενα γαλλικο μπιστρο, πολυ χαριτωμενο, γιατι  φανταζομαι οτι και οι κατοικοι της περιοχης θα κουραζονται με τα κολονιαλ χαμ τους ,και θα αναζητανε κατι διαφορετικο.  Δεν επιτρεπω στον εαυτο μου να κανει δευτερη σκεψη,  βρισκομαι καθισμενη σε ενα απο τα μαρμαρινα τραπεζακια μεσα.

μια “κρυφη ματια”  στην κουζινα

Η πρωτη καλη εντυπωση:  Η Βιρτζινια στην περιοχη εκεινη εχει εξαιρετικο νερο.  Στο μπιστρο γεμιζουν μπουκαλια με το ντοπιο νερακι και τα κρατανε σε μια γουρνα με παγακια.  Το νερακι ερχεται κατ ευθειαν δροσερο στο τραπεζι σου και – να το τονισω αυτο – χωρις παγακια μεσα.  Στην Αμερικη γενικα βιαζονται να σου ανοιξουν εμφιαλωμενο νερο για τους γνωστους λογους,  και αν τυχον ζητησεις νερο της βρυσης,  παιρνεις ενα ποτηρι γεματο παγο και λιγο νερο που ειναι αδυνατον να το πιεις χωρις να βραχεις εσυ, η εστω μονο η μυτη σου.

δροσερο νερακι και τα κοκκινα γυαλια του δεσποιναριου

To menu περιλαμβανει αρνακι, κατσικακι,  παπια, συκωτακια στο τηγανι, οτι δηλαδη θα εβρισκε καποιος σε ενα αυθεντικο γαλλικο μπιστρο.  Πατε, μυδια, σαλιγκαρια, λουκανικα, σαλατα νισουαζ για να σας δωσω μια πιο ολοκληρωμενη ιδεα.  Το μεσημεριανο μενου, συνηθως πιο ελαφρυ εχει και σαντουϊτς πανινι που θα μπορουσαν να ευχαριστησουν μικρους επισκεπτες που μπορει να ειναι και δυσκολοι στις επιλογες.  Φυσικα μεσα στο σαντουϊτς θα βρουμε το περιφημο χαμ της Βιρτζινια.   Μου αρεσουν τελικα οι συνδιασμοι του τοπικου με το κλασσικο.  Η παραλλαγη στα πλαισια που δε θα χαλασει το ονομα “μπιστρο” .

Ριχνω μια ματια γυρω μου.  Παντου κοκκορια!  Δυστυχως δεν μπορω να τα φωτογραφισω ολα οχι μονο γιατι ειναι πολλα, αλλα να μη στραβωσω και τους θαμωνες.  Ειπαμε, με μετρο ολα.  Ο συνδιασμος του ζεστου κιτρινου με το γλυκο γαλαζιο ειναι πολυ ομορφος.   Ερχεται και το πιατακι με το μαυρο-μπλε κοκκορι και το ερωτευομαι.  Αμεσως ρωταω,  μπορω να αγορασω ενα πιατακι για ενθυμιο;  Βεβαιως μου απαντα το ευγενικο γκαρσονι, θα σας φερω ενα καινουργιο πριν φυγετε.  Χαμογελαω μεχρι τα αυτια μη ξεροντας ακομα οτι θα μου χρεωσει ενα τοσοδουλικο πιατακι δεκατρια δολλαρια, αλλα χαλαλι, χαλαλι λεμε.

Το πιατο που ακολουθει ειναι η επιλογη του δεσποιναριου για μεσημεριανο.  Ειναι μια ταρτα quiche ατομικη και ξεφορμαρισμενη αναποδα,  με καραμελλωμενα κρεμμυδια και τυρακι,  η σαλατα με μια καταπληκτικη βινεγκρετ και κυριως,  τα λαχανικα δεν ειναι παγωμενα.  Το ψιλοκομμενο γογγυλι (slaw) εχει μεσα κομματακια απο μαυρη τρουφα.  Εξαιρετικο!

Ακολουθει μια creme brulee ονειρεμενη.  Ακριβως οπως μου αρεσει, οχι πολυ γλυκεια, να αφηνει να καταλαβαινεις τη γευση της κρεμας, και με κοκους βανιλλιας.   Η creme brulee  εχει γινει γενικα της μοδας στην Αμερικη αλλα δεν ειναι παντα  ετσι ντελικατη.  Καποτε κατετασσα τα εστιατορια αναλογα με την creme brulee τους.   Τωρα τελευταια μαθανε και την πανακοτα αλλα αυτη ειναι μια αλλη θλιβερη ιστορια της αμερικανικης γαστρονομικης μεταφρασης.  Θα ασχοληθουμε με πιο σαρκαστικη διαθεση. Εν τω μεταξυ με ενθουσιαζει τοσο η ιδεα με τα πιαστρακια απο σιλικονη σε γαλαζιο χρωμα που προστατευουν το πιατο απο το καυτο φορμακι, που ακομα ψαχνω να τα βρω.  Και τα θελω γαλαζια.

Θα ηταν παραλειψη να μη σας δειξω το αφρατο μους ω σοκολα γιατι μπορει και να μη σας αρεσουν οι κρεμες.  Ερχεται ενα μπωλακι αδειο που σε κανει να αναρωτιεσαι: “Μα..που ειναι το γλυκο μου; ”  Διπλα ομως ειναι ο καμαρωτος σερβιτορος  με μια τεραστια κουπα και μια κουταλα και αρχιζει να βαζει το μους στο μπωλ και σε ρωταει ποτε θελεις να σταματησει!  Καποτε πρεπει να πεις εδω σταματα,  το ξερω ειναι δυσκολο αλλα μη φανουμε και απληστοι!

Το γευμα τελειωνει με παγωμενο εσπρεσσο φρεντο με γαλα .   Αλλη μια εκπληξη που δεν την βρισκεις συχνα στην Αμερικη.  Και οταν την βρεις δεν αφηνεις την ευκαιρια να μεινει ανεκμεταλλευτη.

Κακως βεβαια, γιατι οταν οδηγεις, σε καποια στιγμη ψαχνεις απεγνωσμενα στην καρδια της Βιρτζινια να βρεις μια κολονιαλ τουαλεττα σε καποιον κολονιαλ μακντοναλτς.  Που ομως δεν σε απογοητευει.  Μιλαμε για απολυτα κολονιαλ ειδη υγειινης.

Blue Talon bistro 420 Prince George street, Williamsburg, VA, 23185  tel. (757) 476- BLUE
Α και ο μπαρμαν ειναι στο τουϊτερ και τοv ..παρακολουθω!! Χε χε!