Δεκαδες καλοκαιρινα φορεματακια με μπουστο σφηκοφωλια δοκιμασα τελευταια. Με τιραντακια, χωρις τιραντακια, κοντα, μακρυα να σουρνωνται στα πατωματα και κατ’ επεκταση στους δρομους. Και δε μου αρεσε κανενα. Γιατι ειτε παρα-σερνοταν και το ντηζαϊν δεν επετρεπε να το κοντυνω, ειτε γιατι ηταν πολυ φαρδεια κατω. Τελοσπαντων εχω αρχισει να γινομαι παραξενη. Και μετα βρηκα αυτο στο διαδυκτιο. Ετσι το θελω βρε παιδι μου. Ειναι το τελειο χρωμα, απλο χωρις φιοριτουρες και κορδελλακια. Ε, ενταξει δε θα ειναι τοσο ωραιο σε μενα οσο ειναι στο μονδελλακι, αλλα γιατι τα κανουν πολυπολοκα τα φουστανακια και με δυσκολευουν; Τωρα σκεφτομαι, να το παραγειλλω, η να περιμενω μηπως και βρω στη Ρωμη κατι ωραιο και απλο, γιατι εδω ..απογοητευτηκα.
….in an orange state of mind…
Οτι πιο ωραιο εχει κυκλοφορησει φετος το καλοκαιρι σε γυναικειο αρωμα. Infusion de Fleur d’Oranger του οικου Prada. Και ενω η περσυνη εκδοση του κλασσικου Prada Milano ειναι συμπαθητικη αλλα απογευματινο αρωμα και προχωρα στη νυχτα, η φετεινη κρεασιον ειναι πρωϊνη και προχωρα σε καυτο απομεσημερο. … ….in an orange state of mind…
Στον μελλοντα μινιμαλιστικο μου κοσμο (αυτον που φετα φετα κατασκευαζω στο μυαλο μου) θα ηθελα και το τραπεζακι του Carl Chaffee (Καλιφορνια ντηζαϊνερ). Αυτο θα το βαλω διπλα στο κρεββατι μου για κομοδινο.
….in an minimalistic orange state of mind…
Σε πολυσυχναστο προαστειο της Αθηνας, σε ενα κηπο που δεν υπαρχει πια. Τα κλαδια βαραιναν, τα καλοκαιρια τωρα ασφυκτιουν .. in a sad state of mind …
Ανακαλυπτω στο διαδυκτιο AYTO και μια μικρη υποσημειωση που προσθετω παρακατω. Αρωμα μνημης το λενε εκεινοι που το εφιαξαν. Δε θα παω στο νησι φετος.
… .. in a sad state of mind …
Unique museum of citrus fruits on the island of Chios
Orange, is it a fruit or a jewel? The answer today is self-evident but it was not that obvious in the 1900s when oranges were exported from the eastern Aegean island of Chios to Russia individually wrapped in paper with the island’s label printed in Naples, Italy in gold ink.
One of the rare wrapping papers, dating back to the 1920s, is on display at the Citrus Fruits Museum in the city of Chios, among the three museums of this kind in the world (the other two are in Spain and California), established in 2008 to promote local products and the history of the citrus fruit trade on the island of Chios since 1500.
Also on display are orange juice bottles from the 1950s, plate marks, 1900s scales and payroll books belonging to a farm operating in the 1940 when a day’s wage was 30 drachmas and a single orange cost 1 drachma.
Original gravures dating back to the 15th century are on display in a special section of the museum.
O Πορτοκαλης Ηλιος .. in a retro state of mind ..
going..going ..gone.. in a fast moving orange state of mind…
ασπρο - 1 
Καλημερούδια Δεσποινάκι! Ετοιμάζω καφεδάκι και σε…χαζεύω. Δλδ η συνηθισμένη μου πρωινή ρουτίνα! Ωραίο το φουστάνι, πολύ καλοκαιρινό, απλό και το πορτοκαλί χρώμα αναζωογονεί και φτιάχνει την διάθεση.
Και το τραπεζάκι…Έτσι μου έρχεται να το δαγκώσω!
Σε φιλώ!
Καλημερα Λιλακο. Μου φαινεται τοσο πολυ το να ειμαι ρουτινα για καποιους φιλους. Σ’ευχαριστω γλυκεια μου.
AAA! Είναι παντού της μοδός!! Εγώ πήρα ένα πορτοκαλί με λεοπάρ, σε οριζόντιες φαρδιές λορίδες… Ωραίο είναι, μακρύ βέβαια, φαρδύ, για να οδηγούμε και άνετα! Μεγειά, ότι και να πάρεις!
καλημέρα
Μεγεια και σε σενα Σοφιτσα. Γενικα ομως δε μου αρεσει να ψωνιζω ρουχα απο το ιντερνετ γιατι αν δε μ’αρεσει βαριεμαι τις επιστροφες.
Τέλειο το φουστανάκι!!!
Πόσο θα’θελα κι εγώ ένα τέτοιο!! Στη Ρώμη σίγουρα θα βρεις κάτι που να σου αρέσει…σου προτείνω να περιμένεις…Άντε, μεγειές, μεγειές:)
Ετσι σκεφτομαι κι εγω Κωνσταντινα μου, παντα στην Ευρωπη βρισκω πιο ομορφα πραγματα.
Βλέπω πως μπήκα την κατάλληλη ώρα -ένα ωραίο ποτήρι χυμό να με περιμένει!
Το “μπούστο σφηκοφωλιά” είναι δόκιμος όρος? 🙂
Καλημέρες!!!
(βρε μπας και είναι η ωραιοτάτη κουμπάρα στη φωτό, γιατί το σκηνικό δεν μου κάνει για πασαρέλα!)
Χε χε η μαλλον χο χο , με εκανες και γελασα μεσα στην απιστευτη μου κουραση αποψε. Φυσικα και ειναι δοκιμος ορος. Οχι οχι η ωραιοτατη κουμπαρα τηε ριχνει της μικρας!!
Όλα είναι θέμα γούστου.Κι εσύ,Δεσποινάκι,από αυτό έχεις μπόλικο.Μόνο που το φόρεμα θα ήθελα να το συνδυάσεις με μωβ electric ή άσπρο σανδάλι.Με τίποτα χρυσό.Πολύ τετριμένο.
Α γεια σου κουκλιτσα μου. Απεχθανομαι τα χρυσα σανδαλια και νομιζα οτι ειμαι μονη. Βεβαια πιο πολυ δεν αντεχω τις μεταλικ τσαντες. Ασπρα λες ε ! Τελεια. Τωρα για το μωβ ελεκτρικ, πρεπει να τα φερω κοντα κοντα και κοντα μου για να δω!!!
σημερα ειμαι εκτος θεματος .. τα περι μοδας δεν τα κατεχω, αλλα στο ιματζ μου δεν κολλαεισιγουρα η σφηκοφωλια.. για πορτοκαλια ομως σε γλυκο του κουταλιου η σ ενα Sex on the beach..(coctail super!!)δεν λεω οχι..και εχω και κατι πορτοκαλια παπυτσια ..παω να τα φερω.. η καταιγιδα ηρθε τα σαρωσε ολα κλεισανε αεροδρομια πεσανε κεραυνοι χαλαζι.. και ξαναβγαζουμε πουλοβερ…Ο πορτοκαλης ηλιος αραγε υπαρχει ακομα?? πωωπωπω.. Μ in a tired confused state of mind..
Ναι χαρα μου, εσυ εισαι εκτος θεματος, και ολα τα ξερεις!! Προσεξε δε θα βγαλουμε ΟΟΟΟΤΙ πορτοκαλι εχουμε! Ο Πορτοκαλης ηλιος καποτε αλλαξε ονομα κι εκανε νομιζω ΑΙγινα Πειραια, και αν δε κανω λαθος καπου περσυ προπερσυ καηκε. Μιλαμε για το ουλτημεητ σαπιοκαραβο.
Ωραία όλα, και πιο πολύ το φουστάνι…Να το πάρεις τώρα και στην Ρώμη πάρε κι άλλο…και να βγεις και φωτό να σε δούμε, με όλα…
καλημέρα Δεσποινάριο…
Χααα ε οχι αρτανις μου, δε θα το κανουμε πασσαρελα το βλογ!! Ενα μονο θελω, ενα αλλα να μου πηγαινει, δε θελω πολλα!! Φιλια.
Το φορεμα γλυκα….να το παρεις και στην Ρωμη θα βρεις και κατι ακομη….και εγω περιμενω να ψωνισω κατι τις ιδιαιτερο στην Φλωρεντια γι αυτο δεν βγηκα στα μαγαζια…”εξ.επι..τουτου”..!!!Το τραπεζακι…εχει μια υπεροχη τρελλα…να το εχεις διπλα στο κρεβατι σου…μμ Τελειο..!! Φιλακια
Ειπαμε ειπαμε, ενα θα παρω και κλινω υπερ της Ρωμης. Τωρα αν αλλαξει το προγραμμα, θα σας ενημερωσω καταλληλα. Εσυ τωρα φευγεις σε λιγες μερες. Ποιος τη χαρη σου. Φιλια.
πολύ πρωτότυπη η ανάρτησή σου, ωραίες εναλλαγές με καλή σύνδεση μεταξύ τους, πραγματικά την ευχαριστήθηκα 🙂
Καλωσορισες Μπεττυ και σ’ευχαριστω για τα καλα σου λογια.
Καλημερα στο γλυκοδεσποιναριον!
Θα κανω μια προταση…
Εσυ να παρεις το φορεμα,κι εγω..το μοντελο 😉
Νταν ντηαλ γατε. Δικαια η μοιρασια!
Γειά σου Δεσποινα…αρχίζω να προτοκαλίζω κι εγώ!
εεε καλα κανεις, σκετο γαλαζιο.. δε λεει!!!! 😆 😆 😆
Βρε τι μαθαίνει ένας άντρας σε ένα γυναικείο μπλογκ !!!
Θα εκπλαγώ κι εγώ (μαζί με τον Μαρκόνη), έτσι λέγεται? “Μπούστο σφηκοφολιά” ?
Άλλο καινούργιο πράγμα που έμαθα σήμερα (ευχαριστώ Margarita) είναι ότι το Sex on the beach είναι κοκτέηλ – Ευτυχώς που το πληροφορήθηκα ώστε να μην χαίρομαι τζάμπα, έτσι και με ρωτήσουν αν θέλω (χα χα).
Φιλικά,
Ιρλανδός
Αχ βρε Ιρλανδε μου, δεν ειναι γυναικειο το βλογ! Ειναι γιουνισεξ! Ε λιγο σημερα το θεματακι… αλλα εμαθες και κατι, δε πηγε χαμενο το κλικ!
Ψηφίζω Ρώμη για το φόρεμα ασυζητητεί !!!!
αμάν αυτός ο υπολογιστής μου ούτε να μυρίσω ένα άρωμα δεν μπορώ!
το Infusion de Fleur d’Oranger Prada σαν καλό μου φαίνεται .γενικά τα κιτροειδή μου αρέσουν και ίσως αποχωριστώ για λίγο το λάιτ μπλου της ντόλτσε καμπάνα.
το πορτοκαλί είναι το νέο ροζ?είναι δύσκολο χρώμα για ρούχο,άλλη απόχρωση ταιριάζει σε ανοιχτόχρωμες επιδερμίδες και άλλη σε σκουρόχρωμες και αυτό μόνο αν το δοκιμάσεις το καταλαβαίνεις.για τραπεζάκι δεν το συζητώ ,ανοίγει την όρεξη και ειδικά αν έχει και κουκουτσάκια!κερνάω γλυκό πορτοκάλι.
Το ειχα το Λαϊτ Μπλου Ρουλα και το ξερω. Ειναι πιο δροσερο. Αυτο ειναι πιο ζεστο στη δροσια του. Και γενικα το αρωμα του πορτοκαλιου εχει μια γλυκα. Το χρωμα μαλλον μανταρινι ειναι παρα πορτοκαλι, και οταν ειναι ενα κομματι, οπως το φουστανακι, δε βρισκω δυσκολια. Παει και με μαυρα αξεσουαρ και με ασπρα.
Η μαρμελαδα πορτοκαλι και το γλυκο ειναι τα αγαπημενα μου!!
Λοιπόν και εμείς είχαμε πορτοκαλιές στο κήπο μας που δεν υπάρχει πιά αλλά δεν τρωγόντουσταν από το καυασέριο είχαν είχαν γίνει πικρά . Γιατί το πορτοκαλί μου θυμίζει Hermes 🙄
Εχεις δικιο Hermes χωρις να το καταλαβω, μου βγηκε τυχαια. Τωρα που μου το ειπες μ’αρεσει πιο πολυ. Ετοιμες οι βαλιτσες; Ποσο θα λειψεις χαρα μου; ΧΧΧ
Despinaki μήπως σε δώ και σένα τελικά ???? τρείς μήνες λέμε γύρω γύρω Ευρώπη θα είμαι και θα περικυκλώνω την Ελλάδα μήπως και θα συναντηθούμε χχχχ
πολυ “tres artistic” αυτό το post…
ο οικος prada πάλι δημιουργησε 🙂
γιατι δεν εχει Χιο φετος δεσποινακι?
Ναταλακι μου, δυστυχως δεν προλαβαινω, εχω τοσα πραγματα να κανω τις μερες των διακοπων, αλλα πρεπει. Δε πειραζει, του χρονου.
Το αρωμα της Πραντα ειναι φανταστικο.
Το φόρεμα είναι αέρινο , και τέλειο. Κλείστο!! Τώρα αν στη Ρώμη μας αρέσει και κάτι άλλο , γουαι νοτ!!! Πάντως στη συνάντησή μας στην Αθήνα θέλω ντρεσ κοουντ!! Πορτοκαλί?? Πορτοκαλί!!!
Πορτοκαλο δροσερά φιλιά καλή μου φίλη
Οπως ειπα και παραπανω, αν τελικα το βαλω και δε μου αρεσει θα σκασω, οποτε προτιμω να παρω κατι που θα το δοκιμασω πρωτα. Φιλια Κατερινακι.
Δεν ξερω για πορτοκαλια, αλλα ξερω πος αυτο το λινκ που σου στελνω, ισως να κανη το ταξειδι στη Ρωμη πιο νοστιμο:
http://travel.nytimes.com/2009/03/22/travel/22choice.html?scp=1&sq=trattorias%20in%20Rome&st=cse
Ciao
Μαρθακιον απο το Σικαγο, ευχαριστω για τις τραττοριακες πληροφοριες. Θα τις μελετησω σιγουρα. Τσαο!
Παρακαλώ όπως με εγγράψετε στο κόμμα “όχι στα χρυσά σανδάλια” , ο συνδυασμός με το μωβ ελεκτρικ με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη είναι πιο ’00’s μια και το λευκό με το πορτοκαλί – all time classic μεν – κάνει πολύ ’70’s ( και σε κάνει να νομίζεις ότι θα ξεπροβάλει από κάπου ο Λάμπρος Κωνσταντάρας να κάνει γυμναστική στην πισίνα του Hydra Beach )
Το φόρεμα αέρινο και ωραίο αλλά έχω μια μικρή ένσταση με το μήκος. Πάντα σε μάξι γραμμή έχει κάτι το πολύ στο τέλος, έτσι 2 που έχω με το ‘μπούστο σφηκοφωλιά’ τα έχω σε μήκος μέχρι το γόνατο και τα έχω ράψει γιατί συνήθως σε αυτό το μήκος το φουσκώνουν μετά το μπούστο και όποια το φοράει μοιάζει με λαμπατέρ
Νομίζω ότι στη Ρώμη θα σταθείς τυχερή και θα το βρεις όπως θέλεις…
ΥΓ Τον “Πορτοκαλί Ήλιο” πού τον θυμήθηκες; Το καράβι των παιδικών μου χρόνων, μέχρι να φτάσει Ερμιόνη νόμιζα ότι θα μεγαλώσω
Να περνάς καλά αρχοντικό δεσποινάριο.. πολλά πολλά φιλιά ( εκ του ηλεκτρολογείου )
Σο φαρακι μου μοδατο, αριθμουμε ηδη τεσσερα μελη στο “οχι χρυσα σανδαλια ” και οι εγγραφες συνεχιζονται. Οι μοδες ερχονται , απερχονται, και μετα επανερχονται με ελαχιστα διαφορετικες αισθητικες λεπτομερειες. Και αποδεικνυεται οτι και η Μαρω Κοντου με το λευκο σωληνα φορεμα, λαιμοκοψη διπλα στον Λαμπρο και με το ισιο παπουτσακι, ηταν χαρμα οφθαλμων.
Δελτιο μοδας κατ’ευθειαν απο το ηηλεκτρολογειο ειναι οτι πιο υπεροχο μου συμβαινει σημερα το πρωϊ της Πεμπτης που αργω να ξεκινησω. Να φανταστεις ελεγα δε θα απαντησω σε σχολια το πρωϊ αλλα οταν ειδα το περιεχομενο, τι να πω, εχετε ενα ταλεντο μερικοι να με … προκαλειτε να πιασω κουβεντα.
Δεν υπαρχει ανθρωπος που να μην εχει ταξιδεψει με το πλοιο της γραμμης του αργοσαρωνικου. Και δεν υπαρχει κανεις να μη το θυμαται τουλαχιστο λογω παραξενου ονοματος.
Φιλακια χαρα μου και προσεχε τα καλωδια!
Γιά σου Δεσποινάκι μου!
Είσαι λοιπόν μοναδική στα co-ordinates. Φουστάνια, τραπεζάκια, οπωροφόρα καια Πορτοκαλής ήλιος, πού τον θυμήθηκες και μου ξανάφερες στην μνήμη μιά τρελλή πενταετία στις Κυκλάδες, στα είκοσι και μερικά παραπάνω….
Νάσαι καλα!
ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ
ΒΡΕ βρεεε βρεεεε καλωστο νοημα. Παντα με τα καλα του λογια. Κοορντινεητ φορ σουρ αλλα θα το λεγαμε και “αρες μαρες κουκουναρες” ” οτι θυμαται χαιρεται ” για να μη ξεχνιομαστε. Τωρα το καλοκαιρι ο νους ειναι φευγατος και θελει να εκφραζεται με φωτεινα χρωματα. ΧΧΧ
Για την Ευρώπη συμφωνώ. Μεγάλο πρόβλημα τα ρούχα στην Ιαπωνία. Μου βγαίνουν όλα κοντομάνικα. Λίγες μόνο μέρες έμειναν και μιά και πετάω μέσω Λονδίνου, έχω μερικές ώρες για ψώνια και δέρχομαι συμβουλές…
Κι άλλα ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ
Χαααα Νοημα, ειναι δυνατον εσυ ολοκληρος αντρακλας να ντυθεις με γιαπωνεζικα κουστουμακια! Στο στυλ σου παντως (οσο φανταζομαιδηλαδη) δεν ταιριαζουν οι φιοριτουρες. Να παρεις ενα ωραιο ανοιχτοχρωμο τζην και μερικα ασπρα η γκρι αρζαν πουκαμισακια. Ασε που και σκετα Τ σερτς θα σου πηγαιναν μια χαρα φανταζομαι. Καλα ψωνια και καλες διακοπες, υποθετω οτι πας Ελλαδα. Για πολυ; Χ
Καλημερούδια!!
Ευχαριστώ για τις συμβουλές!
Ναί Ελλάδα. Όχι όμως για πολύ (8-18/6) και δυστιχώς ούτε για διακοπές. Είναι επαγγελματικό ταξείδι και έχω πολύ φορτωμένο πρόγραμμα.
Σκαστά 56 φιλάκια!!!
56; τι θελει να πει ο ποιητης;
Οπως και ναναι καλο σου ταξιδι και οσο επαγγελματικο ναναι, ολο και κατι καλο θα κανεις στην Ελλαδα. Φιλακια ΧΧΧ
Αγαπημένη μου,
Πορτοκαλί για πάντα! Πήρα ένα μεταξωτό φουλάρι του Christian Lacroix απο την Ιταλία. Θα το φέρω μαζί με τις αναρτήσεις απο τα μινιμαλιστικά ξενοδοχεία, που διαλέξαμε να μείνουμε αυτή τη φορά στο ταξίδι μας.
Και καραμελωμένο πορτοκάλι έχεις δοκιμάσει; Η μάλλον χαλβά σιμιγδαλένιο με κομματάκια πορτοκάλι;
Α! πρέπει να βρεθούμε εν Αθήναις να σου δέιξω τα κόλπα!
Φιλάκια πρωινά. Το κοριτσάκι μπάινει πάλι στη δουλειά, ευτυχώς!
Καλημερα Ιουστινακιον το αξεσουαρικον. Μεγεια και το φουλαρι. Διαβαζω που λες το σχολιο σου ..πεταγομαι απο το κρεββατι (διοτι εκει περναω τις Πεμπτες το πρωϊ με μαφιν και καφε) και βρισω τον εαυτο μου να φωτογραφιζει οτι φουλαρι εχει μεσα πορτοκαλι χρωμα. Και ανακαλυπτω οτι το καλο φουλαρι δεν εχει μοδα, το καλο φουλαρι το αγαπημενο κατι πρεπει να μας λεει, κατι να μας ψιθυριζει στα αυτακια εκει που το φοραμε. Η επομενη αναρτηση λοιπον (οποτε γινει) θα ειναι για “φουλαριές που κανουνε φουλαρια ” πουρ τουα! Και εκει που ειχα ανοιχτο το συρταρι και πεταγα ενα ενα τα φουλαρια φρααπ φρουουουουπ, πεφτω απανω σε ενα μαυρο τυρκουαζ Λεοναρντ που το ειχα ξεχασμενο και το φερνω διπλα στοπ ασπρο ζακεττακι που θα βαλω σημερα.
Τα μινιμαλιστικα ξενοδοχεια ειναι χαρμα, αλλα και τα πλουραλιστικα μ’αρεσουν, στο Παρισι θελω και βαρεια σατεν κουρτινα. Ιν α τραβελ στεητ οφ μαϊντ.
φιλενας θα χρησιμοποιησω λιγο τον χωρο σου,για να ευχαριστησω ολους τους επισκεπτες για τις συμβουλες τους για χρωματα kai αρωματα και αποψεις οπως και για την ιστορια του Πορτοκαλι Ηλιου.. (τελικα το βλογκ πιο ενημερωτικο και απο ειδησεις).. μπορει σε λιγο να γραψουμε ολοι μαζι τις μνημες μας απο τους διαφορους θαλασσοπνιχτες που εχουμε επιζησει… και σιγουρα δεν ανεβαιναμε σ αυτα τα καραβια με χρυσα σανδαλια..απ οτι καταλαβα μονο εγω δεν εχω ακομα καλοκαιρινη γκαρνταρομα και φορεμα με σφηκοφωλια… τστστσττσς
Ναι Μαργαριτακι, κοντευουμε να γινουμε το .. νεα και περιεργα απ’ολο τον κοσμο .. Ιστοριες με θαλασσοπνιγμους δεν εχω παντως. Καλοκαιρινη γκαρνταρομπα να αρχισεις παραυτα, καλα ο Μαξ δε σε ειδοποιησε φετος ; Χμμμ
Μαργαρίτα,
Συγγνώμη που καταχρώμαι του σαλονιού της Δεσποινιώς, αλλά πέσμου πόσο άουτ είναι η σφηγκοφωλιά; Θυμάμαι μας έφτιαχναν τα μανικάκια και τισ μεσούλες στα παιδικά φουστάνια και φρίκαρα κανονικά. Τώρα το μακό με σφηγκοφωλιά είναι ό,τι πιο μεταμοντέρνα καθημερινό!
Μην παρεις σύνολο με σφηγκοφωλιά και συ, κράτα μια αντίσταση!
Ναι συγνωμη κιο εγω.. Καναδεζα μου, αλλα για καθημερινο το θελω το φορεματακι, οπως λεει η μαμα μου, να το τραβολογαω στα ψωνια, στο μαναβη, στον ψιλικατζη, τι φανταστηκες δηλαδη; χο χο .. ασε που δεν θα ειναι μακο. Ζερσεϋ ειναι το εν λογω, το παλαι ποτε ζερσεϋ που το πεταξαμε το 80, το φεραμε φετος σε βαρυ βαρυ μαλιστα να γλυστραει σα χελι και να μας στολιζει. Καποιοα φορα θα σας εκμυστηρευθω την αντισταση που κανω διαχρονικα σε ενα αξεσσουαρ και θα παθετε πλακα. Ματς μουτς
καλα εσυ τετοια φορας και πας στο μαναβη?? ποιος ειναι καλε?
και το πορτοκαλι ειναι το αγαπημενο μου χρωμα! ευγε, ευγε, δεσποιναριον, και να παρεις το φορεματακι με τις σφηκες και απο το διαδικτυο και απο τη βια κοντοτι, εχω προαισθηση οτι ειανι και τα δυο τυχερα, το λεει εξαλλου και το φλυτζανι! καλας απολαυσεις!!!
Και σφηκες και λιλικιες που λενε στη Χιο αγαπητωτατε. Τι ομορφα που τα λετε ομως, με κανετε να χαμογελω. Και ριχνω μια ματια στο φλυτζανι μου και βλεπω μονο μερικα ψιχουλακια απο το μαφιν!! Ομως για σημερα και τον καφε και τα δροσερα σας σχολια (α τουτι) τα απολαυσα!!!!
Δεσποινακι μου πορτοκαλι φορεμα σουπερ αλλα εδω υπαρχει ενα αλλα πονεμενο, πρεπει να εισαι δυμετρη κυπαρισσι κορμοστασια,τραπεζακι λεμονατο περαν καθε φαντασιας,λεμονοπορτοκαλα υπεροχα.Φιλακια
Ε καλα δε το παιρνω!!! 😦
πως νομιζα οτι εδω ειχα γραψει??
Παιδι μου
παρακαλω πολυ μη βαζεις τετοια μοντελα γιατι με πιανει καταθλιψη..
αυτο το φορεματακι θελει να ΤΟ σφιχτοτατο μπρατσακι
οχι οτι δεν το εχουμε με χρονια power plate ..αλλα ενα τραλαλα το παθαινω με το μετρο συγκρισης !!
στη Ρωμη θα το βρεις σιγουρα λεμε!
χχχχχχχχχχ
Ε ΚΑΛΑ ΔΕ ΤΟ ΠΑΙΡΝΩΩΩΩ 😦 😦 😦
Κλαααααααααααααψψψψψψψψψψψψψψ
υπέροχο ποστ, είναι τεράστια η επίδραση που έχει το χρώμα στη ζωή μας, στη διάθεση μας, σαν το φως, σαν τον ήλιο, μπαίνει και μας κάνει μάγια!
από όλα τα χρώματα, νομίζω το πορτοκαλί συνοψίζει καλύτερα (μαζί με το μπλε της θάλασσας) την αίσθηση της ελευθερίας, και της ανεμελιάς του καλοκαιριού!
καλό μήνα λοιπόν, και καλό καλοκαίρι με πολύ χρώμα και χαμόγελο!
Μόνο μιά καλησπέρα. Ελπίζω το άρωμα να μην είναι βαρύ και αν είναι να μην το ανακαλύψει καμιά γυναίκα που με ενδιαφέρει… 🙂
A! πως βρεθηκες σε περσυνη αναρτηση. Το αρωμα ειναι διακριτικο σαν πουδρα με πορτοκαλενιους τονους. Ειπαμε μη λυποθυμησεις κιολας! 😉