Τελεια και παυλα (ποσο πιο απολυτα μπορω να το εκφρασω;). Θελω να παω για καφε στο καφενειο της γειτονιας, αλλα μου λειπει η γειτονια, θελω να παρω το τρολλεϋ να παω Ακαδημιας κι ας στριμωχτω, αλλα δε περνα τρολλεϋ απο δω. Θελω να παω στον Ελευθερουδακη να ξεχαστω εκει μεσα και να με ξυπνησει το τηλεφωνημα απο τη μαμα.. “εβαλα πατατες τι ωρα ειπες οτι θα γυρισεις;;;;; nag nag nag” , ομως ουτε κι αυτο μπορω να το κανω. Τριτο μπλογκοφθινοπωρο και δε θελω να αρχισω παλι με τα χρωματα και τα φυλλα. Τα εχω ξαναπει, θα με σιχτιρισετε στο τελος. Τα ειπα παλιοτερα εδω και εδω και το 2007 εδω. Ετσι θα φερω μερικες φωτογραφιες χτεσινες αλλα, αλλη εκθεση για την αποταμιευση δε γραφω.
το παλιο αουντι μαλλον θα το χασουμε κατω απο ενα βουνο κιτρινα φυλλα
Θελω να κοιταξω εξω απο το παραθυρο για να μου ερθει καποια εμπνευση για μπλογκινγκ, οπως εκανε το καρτουν που εβαλε ο μπλογκερικος (*) στο φεης μπουκ. Και παλι ατυχησα, ερημια! Κανεις δε περνα απο κατω. Πρεπει ομως να ομολογησετε οτι εβαλα μια ρεγουλα στην μπλογκομανια μου. Δεν κανω αναρτησεις καθε μερα παρ’ ολο που εχω μαζεψει του κοσμου τις φωτογραφιες. Και εδω και δυο εβδομαδες ξεκουραστηκα, μου περασαν οι αϋπνιες και το απλαμβανω περισσοτερο.
Χτες μοιραστηκα τις σκεψεις περι μπλογκομανιας με τον μπλογκερίκο που εχει επισης μουρλα με το γραψιμο. Λεω.. τρια χρονια τωρα εχω αρχισει να πιστευω οτι αναμασαω τα ιδια και τα ιδια, κι οταν βαριεμαι αλλαζω χρωματα. Οσοι γραφετε σε καποια γωνια της μπλογκοσφαιρας για τρια χρονια η και παραπανω ισως να με καταλαβαινετε. Ειναι εκεινη η ρημαδα η ερωτηση.. “Και μετα;” Εκει δεν βρισκει απαντηση ουτε ο μπλογκερίκος. Αναλυοντας λοιπον την κατασταση λεπτομερως και παντα ανοιχτη σε προτροπες θα συνεχισω χαλαρα (καθοτι μου απαγορευει ο μπλοκερικος να σταματησω, μονο φαπα που δε μου εδωσε!) και θα σκεφτω τι θα αλλαξω πρωτιστα για να μη με βαρεθω η ιδια.
αρχαιες μποττες παντος καιρου
Ειναι οχι απλα γεγονος αλλα και πολυ φυσικο, τωρα το φθινοπωρο να μας πιανουν τα μπλογκουπαρξιακα. Ολα αλλαζουν, τα δεντρα η φυση, και αλλαζουν οχι απλα γρηγορα αλλα οχι προς το καλυτερο. Την ανοιξη η αλλαγη φερνει και αισιοδοξια απο τη φυση της, το φθινοπωρο το αντιθετο. Οσο και να θελουμε να ενθουσιαστουμε με τα χουχουλιασματα και τα φιν φον ζακεττακια, με αλλη χαρα αγοραζω ενα ζευγαρι πεδιλα και με αλλη ενα.. παλτο, πως να το κανουμε.
Δεν εχεις κατι σταθερο στο μπλογκ δεσποιναριον, μου λεει ο μπλογκερικος, αλλαζεις συνεχεια την εικονα απανω. Δεν σε αναγνωριζει ο καινουργιος κοσμος που ερχεται. Και οσο κι αν παραδεχομαι οτι εχει δικιο, ειναι κι αυτο στοιχειο της αστατης προσωπικοτητας μιας παλιοδιδυμης. Θελω ομως να βρω κατι πιο σταθερο μια φωτοραφια οπως ειχα κανει παλια στην Ταβολα Μπιανκα. Καθε ανθρωπος εχει μια εικονα να τον αντιπροσωπευει, εγω γιατι να μην μπορω; Σε αναζητηση αλλαγης λοιπον, σε αναζητηση σταθεροτητας, θεε μου .. φρικη.. λες να αρχισα να ωριμαζω;;;;
το δεσποιναριον οδηγει σε ερημο δρομο και ψαχνει για ξεφωτα
Δεν αφηνεις τιποτα να πεσει κατω.. μου λεει ο μπλογκερικος κι εχει δικιο. Δεν ειναι αναγκη να απαντας σε ολα τα σχολια. Μα… λεω δεν ειναι αγενεια, ο αλλος ερχεται και μου αφηνει μπιλιετακι, να μη του απαντησω; Ειναι αγενεια μου απαντα, αλλα στο μπλογκινγκ επιτρεπεται. Δε συμφωνω παρ’ ολο που δεν με ενοχλει οταν το βλεπω. Γραφω σε μπλογκς που δεν απαντανε στα σχολια και παρ’ ολα αυτα γραφω γιατι κατι εχω να πω. Και ξερω οτι τα διαβαζουν. Και ξερω οτι το εκτιμουν. Διαφωνω σε αρκετα με τον μπλογκερικο αλλα τον ακουω. Γιατι παντα ακουω οταν μου μιλανε. Ο μπλογκερικος δε βαριεται να λεει, κι εγω δε βαριεμαι να ακουω. Χειμαρρος!
γαυροι και βαζελοι αγκαλια, λεπτομερεια απο κηπο δεσποιναριου
Βρε μπλογκερικο του λεω, η επιτυχια ενος μπλογκ δεν εξαρταται απο τον αριθμο των σχολιων. Υπαρχουν τοσα μπλογκς που γραφουν πολυ ενδιαφεροντα θεματα, η γραφη τους ειναι εξαιρετικα συγκροτημενη και ομως δεν εχουν σχολια. Πως εξηγειται αυτο με ρωτα. Μα ο αλλος που σερφαρει, ειτε δε θελει να προβληματιστει, ειτε ξερει οτι δεν θα μπορεσει να σταθει στο υψος της συζητησης, ειτε βαριεται, ειτε δεν εχει κατι να πει. Αυτα τα κανω κι εγω πολλες φορες. Δε με ενδιαφερει .. προσπερναω.. κομσα!
Μετα μιλαμε για “προμο” μπλογκς, για “ψυχολογικα” μπλογκς, για “ψυχοβγαλτικα” μπλογκς και για “ανουσια” μπλογκς. Και μετα αφου αποφασιζουμε (με το ετσι θελω) οτι τα δικα μας δεν ανηκουν στις παραπανω κατηγοριες, μου διαβαζει απο τις Κυριακατικες εφημεριδες .. το μοιρα μου οπως το εχουν προκαθορισει τα αστερια και ο Κρονος (π’ αναθεμα κι αν καταλαβαινω τι ρολο παιζει ο Κρονος) που διαγραφεται (λεει) λαμπρο απο ολες τις αποψεις. Και θα κανω σχεση (λεει) με μεγαλυτερο (ακουσον τι λεει.. εγω εδω πηγα και παντρευτηκα μικροτερο) και τωρα θα παω να κανω μια ανακεφαλαιωση στα “γκομενικα” της Ευης που θεωρειται η κορωνιδα στις διατριβες των διαπροσωπικων σχεσεων. 😛 😛 😛
Παιρνω και λουλουδια να στολισω το σπιτι, φιαχνω και ενα stew στην κοκοττα που ειναι παλι καιρος της (φθινοπωρο γαρ) και μετα ο καιρος στην κεντρικη Ευρωπη αποφασιζει οτι θα το φαω μονη μου. Ο Ερρικος κολλαει στην Γερμανια γιατι βασικα φταιει μια ομιχλη η Πολωνια. Και δεν βρισκει θεση παρα μονο Δευτερα βραδυ κι αυτη μεσω Δανιας. Αυτα ειναι τα κομβια του ιντερνασιοναλ τραβελινγκ!
Παμε κουζινα.. προσεξτε δεξια απανω κατι πατατουλες πιτσικουκικες! Θα σας δειξω μετα πως εγιναν να παθετε πλακα! Τα υπολοιπα μπηκαν στην κοκοττα μαζι με κομματακια απο Νηου Γιορκ Στεηκ με μονα υγρα λιγο λαδι και μια μπυρα, κι εγινε ο παρακατω πινακας.
Και τωρα κυριες και κυριοι..
πατατακια περλες (εδω ειναι πιο μεγαλα απο την πραγματικοτητα) με λαδι λεμονι αλατι και ριγανη. Καθε μπουκια σε στελνει σε αλλο συννεφο. Αποτελεσε το δειπνο του δεσποιναριου χτες το βραδυ. Τζαστ δις και κρασακι φρασκατανο.
Αυτο τον δρομο αμα τον ακολουθησετε θα καταληξετε στο σπιτι του δεσποιναριου. Σας περιμενω. Εχω μια κοκοττα γεματη στιού με μπυρα. Και τωρα σαμπμιτ γιατι με περιμενει μια ηλιολουστη Κυριακη. Που θα μπορουσα να παω για καφε στο καφενειο της γειτονιας, αλλα ειπαμε αλλες οι προσδοκιες των ανθρωπων και αλλες οι βουλες του Μωαμεθ!
(*) Ο μπλογκερικος ειναι υπαρκτο και αγαπημενο παιδι και καλος φιλος.
ασπρο - 1 
Esy shmera htheles kafe sto cafe ths geitonias…..egw hthela branch al anglais….
oxyrothikame loipon me adiavroxa, botes kai ombreles kai anhforhsame sto
Kolwnaki. To TGI Fridays kleiston…..e leme olo kai kati tha fame sto Pythagoreion.
Am de, h kouzina kleisth mexri tis 12, arkesthkame se kafe kai krouasan alla to
apwthimeno gia breakfast den mas afhne na hsyxasoume. Ant’ aftou apofasisame
na strafoume se kati pio pnevmatiko, pio culture kai phgame na doume sthn
Ethnikh Pinakothikh mia nea ekthesh apo to Louvro me ton titlo ” Otan h Ellada
egine moda”. Ta panta 18os aiwnas, zwgrafikh, epipla, objets d’ Art….poly wraia
ksexasthkame dyo wres xazevontas kai otan telika vghkame eksw h Athina
mas eixe metatrapei se Venetia, kanalia pantou me gondoles olwn twn eidwn ta
aftokinhta pou prospathousan na plefsoun kai na epiplefsoun. Kai akomh
vrexei kai tha hthela na dw thn “Akadhmia Platwnos” h ton teleftaio Almodovar
alla logw ksenoglwssou eterou hmisews tha prepei na kseklepsw kai na paw
monh mou kapoia fora….. Twra epi allou thematos emeinan katholou patatitses?
Πατατιτσες εμειναν (θα τις τελειωσω σημερα) αλλα εσυ με μουρλανες με τις Αθηναϊκες σου βολτες. Εχω να ομολογησω ομως οτι σ’ αγαπω παααρα πολυ Σοφακι. Ακομα δεν ειχα κανει σαμπμιτ την αναρτηση κι εσυ με ειχες ηδη παρει τηλεφωνο για πρωϊνη κουβεντουλα. Φιλια σε σενα και στο λατρευτο μου ετερο ημισυ σου!
Χα χα, ταυτίστηκα πλήρως με όσα γράφεις για το θέμα των σχολίων και τις επισκέψεις σε άλλα blogs. Ίσως λόγω ίδιου αστερισμού:)
Ταυτίστηκα πλήρως και με τις υπέροχες πατάτες πέρλες!
Άντε καλή εβδομάδα.
Υπαρχει λοιπον ταυτισμος αποψεων αστρολογικως και γαστρονομικως! Ευγε Βασιλακη καμαρι μου!
Πολύ μου αρέσει που τα γκομενικά μου έγιναν κορωνίδα… Ταιριάζουν και στο βασιλικό μου image… :-)) Κατά τα άλλα, να περάσεις να δεις το καινούριο μου σπίτι, ή μάλλον το ανακαινισμένο… Με έπιασε μια ψυχολογία και το άλλαξα.. Ξανά… Ελπίζω πως κάπου κάποτε θα καταλήξω…:-) Κατά τα άλλα, μην ακούς κανέναν λέω εγώ.. (ο’υτε και μένα)… Βάζε τις φωτογραφίες που θέλεις, γράφε όσο συχνά αγαπάς και γενικά κάνε ότι σου γουστάρει όπως και όποτε σου γουστάρει… Αυτό είναι άλλωστε το μυστικό που έκανε το blog σου από τα πιο αγαπητά και από τα πιο πετυχημένα.. Πως είναι αυθόρμητο και αληθινό και γλυκό σαν και σένα… Οπότε.. Keep up the good work και συνέχισε όπως ξέρεις… Φιλιά!!!!
Ευουλα τα “γκομενικα” ειναι η αναρτηση! Ειχες εμπνευση εκεινη την ημερα. Τελικα δεν αλλαζουμε ευκολα, οπως ειμαστε ειμαστε κι αν σταματησουμε καποια στιμη μας ξαναβγαινει. Κι εσυ εισαι τρανη αποδειξη! Παρ’ ολα αυτα μ’ αρεσει να το συζηταω με ανθρωπους που εκτιμω και μ’ αρεσει να ακουω και αλλες γνωμες. Μεγειες και πολλα φιλακια!
Τι να πρωτοσχολιασω…ενας καταρρακτης…εννοιων και θεματων…και δεν ξερω τι λεει ο μπλογκερικος…αλλα αυτες οι εναλλαγες οι δικες σου κανουν την προσωπικοτητα αυτου του μπλογκ…Τωρα ας αρχισω απο αυτες τις…..μικρουλες…αμαρτωλες πατατουλες…θα τις φτιαξω…Οι παλιες οι μποτες σου πολυ μου αρεσαν..εχω αδυναμια στα αγαπημενα πραγματα που παλιωνουν και ειναι διαχρονικα.., οι ερημικοι δρομοι με θλιβουν ..αυτο το τοπιο περιπου ειχα σημερα και εγω λογω βροχης εξω αποτο σπιτι μου, το περιεχομενο της κοκοτας..τελειο….παει με τον καιρο…και ενω συνεχιζει να βρεχει…
.σε φιλω γλυκα
Ο μπλογκερικος ειναι ενα απιθανο πλασμα (ομ)ορφια. Φυσικα κι εχει δικες του αποψεις αλλα κι εγω τις δικες μου. Ομως εχω μαθει να κανω διαλογο και να μην απορριπτω γνωμες αβασανιστα.
Παμε τωρα πατατουλες, ειναι ολοκληρες και τις εψησα με το φλουδι, ειναι μικρουλικες σε μεγεθος μεγαλης ελιας. Πρωτη φορα τις ειδακαι τις τσιμπησα.
Οι παλιες μου μποτες θα ειναι και 5 χρονων. Τις παιρνω παντα μαζι μου οπου και να παω μεταξυ Σεπτεμβριου και Μαϊου. Ειναι αφανταστα ανετες, σουπερ σταϊλις και εχουν αντεξει απο παραλιες Μοντερεϋ μεχρι κατσαβραχα Μετσοβου.
Ο δρομος μου ειναι ..παντα ετσι ερημος. Καταλαβες τωρα γιατι εχω μπλογκ; Κι εγω σε φιλω!
κι όμως υπάρχει ένα πράγμα σταθερό όλο αυτό τον καιρό, κι αυτό είναι το μεράκι. Τα δέντρα αλλάζουν φύλλα για να το κρατήσουν, τα μπλογκ φωτογραφίες.
Να βρεθεί η σταθερότητα και να χαθεί αυτό, καλύτερα θά΄ναι, με λες; (Λέγεται με ύφος Ζουμπουλίας).
Καλό φθινόπωρο
ΝΤΑΝ ΦΟΡ; Κατσε να με τσιμπησω! ΝΤΑΝ ΦΟΡ; Πρεπει να εχω να σε δω πανω απο απο δυο χρονια! Δε το πιστευω! Περνας απο δω και δεν μπαινεις μεσα; ΝΤΑΝ ΦΟΡ; Να πληροφορησω την ομηγυρη οτι εισαι το δευτερο ατομο που εγραψε στο μπλογκ μου μετα την Λεϊντυ Μπλου! Τι να σε πω! μεχρι να απαντησω ολα τα σχολια θα με πεισετε οτι δεν πρεπει να .. σοβαρευτω! (Μπλογκερικο σουχω νεα!) Πολλα φιλια βρε χαρα μου, μουφερες αρωμα απο τα πρωτα μπλογκοσκιρτηματα, νασαι καλα!
Δεσποινάκι μου συμφωνώ και εγώ με την fevis κάντο ετσι όπως εσυ θέλεις το δικό σου μπλογκ. Ο κόσμος που σε επισκέπτεται ξέρει ότι θα μάθει κάτι καινούργιο, κάτι για την ζωή μιας Ελληνίδας στην Αμερική ή κάποια μουρλια συνταγή. Ολα αυτά με ωραίο γράψιμο και μεγάλες δόσεις χιούμορ. Ξέρει επίσης ότι αφήνοντας ένα σχόλιο δεν θα το ‘πιάσεις από τα μούτρα’ θα απαντήσεις όπως ξέρεις εσύ και με τα δικά σου ‘στάνταρ’ που είναι πολύ υψηλά και με την συμπεριφορά ενός Πολιτισμένου Ευγενικού και Γλυκού ανθρώπου και αν κάποιος έχει κάνει λάθος στη διατύπωση του σχολίου του που είναι πολύ εύκολο να γίνει γράφοντας δύο σειρές στα μπλογκ θα το τον φέρεις στα δικά σου νερά με τον δικό σου τρόπο και αυτό ακριβώς είναι η μεγάλη σου Επιτυχία και η απόδειξη πόσο Εξυπνη (highly Intelligent) είσαι χωρίς να χρειαστεί κανείς να ξέρει το υπόλοιπο αξιόλογο υπόβαθρο σου. Τα μπλογκ και τα σχόλια απο εδώ και απο εκεί αντικατοπτρίζουν την προσωπικότητα του γράφοντα και λειτουργούν με αυτό το μοναδικό κριτήριο δεν νομίζω ότι υπάρχει ορισμός τι πρέπει και τι δεν πρέπει στα blog.
Και τελευταίο Δεσποινάκι εσύ εσύ από τους ανθρώπους που πράγματι νοιάζεσαι και αγαπάς του ανθρώπους γύρω σου!! Σε φιλώ πάω τώρα να δώ πως θα συμμορφώσω το δικό μου το jet lag 😉 xxo
Α! ωραια τωρα εσυ με εκανες λυωμα καρδουλα. Δε σχολιαζω αλλοοοο!! Ναι ειναι σα το σπιτι μας, δειχνει το γουστο μας και την προσωπικοτητα μας, και αν εμεις ειμαστε ευγενικοι ειναι κατι που μαθαμε και το εφαρμοζουμε παντου. Κι οταν καποιος ερθει και του αρεσουν οι πατατουλες μας, θα ξαναρθει!
ΠΟΙΟ ΤΖΕΤ ΛΑΓΚ; σια τη διαφορα της ωρας! Εκτος αν ηρθες στο Αμερικα και μου το κρυβεις! ΧΧΧΟΟΟ
δεν ανησυχώ για σένα δεσποινάκι,θα βρεις με τον καλύτερο τρόπο την αλλαγή που επιθυμείς!ταξιδεύεις στο χωροχρόνο με την ίδια ευκολία που πας μια βόλτα στον κήπο!άσε για τους άλλους τα υπαρξιακά!
Ουτε κι εγω ανησυχω για μενα, ασε με βρε πουλακι μου να το φιλοσοφησω!!! Κατι θα αλλαξω παντως, απλα για να μη με βαριεμαι!
Οταν γραφεις καιρο και διαβαζεις και αρκετα μπλοκακια ειναι δυσκολο να αφηνεις σχολια, εγω φευγω μακρυα οταν βλεπω 70 και…. σχολια μα τι να πω επαναληψη.Ομως η εποχη με τοση μουνταδα και βροχη σε οδηγει σε απολογισμους. Ειναι και το φατσοβιβλιο με την ευκολια του με το χωρις σκεψη αναλαφρο πατημα ενος μ’αρεσει, με τα καρτουν τα παιχνιδακια τα λουλουδακια την αγροτια τα ψαρια που ξεχνιεσαι απο τα μοναχικα βραδυα.Εχω στειλει εγω λουλουδια και καρδιες και αφησα στην ακρη ολες τις φωτο του καλοκαιριου.Φιλια
Ελευθερια μου καποτε ειχα τυψεις που δεν μπορουσα να τα βγαλω περα με ολους τους επισκεπτες. Τωρα δεν εχω πια. Φανταζομαι οτι οπως εγω δεν παρεξηγω κανενα που περνα και δεν αφηνει ιχνη ετσι κι εκεινοι. Παμε τωρα στο φατσομπουκι. Το ιντερνετ προσφερει ποικιλια για ολους και ο καθενας διαλεγει αυτο που του αρεσει. Οι αλλοι περισσευουν και ως γνωμες και ως κριτες. Καλα κανεις και ασχολεισαι με αυτα που σου αρεσουν. Στο φατσομπουκι εγω (οπως εχουμε πει) κανω παρεα μονο με αυτους που θελω και σε περιορισμενο επιπεδο. Μιλαω με τα βλασταρια μου, με τα ξαδερφακια μου και λεω και καμια μπουρδα παραπανω γιατι ξερω πως εκει με βλεπουν μονο αυτοι που εχω διαλεξει και οχι οπως εδω που ερχεται ο “πασα εις μπλογκερ” . Ομως αυτο που μου αρεσει περισσοτερο ειναι να γραφω εδω! Οτι και να γινει, οπως και να το αλλαξω, ειναι το ιντερνετικο μου σπιτι. Φιλια χρυσουλι μου!
μούγκα στή στρούγγα. τέλος. λολλ
τουμπεκι ψιλοκομμενο. τελος. λολλ
Δεσποιναριο, Μα τι λες, επερπε να ερθεις στο καφενειο της δικη μου γειτονιας…..Σε καταλαβαινω, πολυ κιολας.
Η δικη μου γνωμη ειναι “μην το κανεις ανχος” κανε αυτο που αισθανεσαι, και
σου στελνω ενα πολυ μεγαλο “ευχαριστο” για το μπλογκινγ σου!!
Καλο σου απογευμα.
Εχεις καφενειοοοο;;;;; Πφφ!! Μαρθακι δεν εχω πια αγχος. Ειχα ομως πριν τις διακοπες. Και παλιοτερα. Καλο σου βραδυ. Δε θελω βρε ευχαριστιες, δικη μου χαρα ειναι καθε φιλος/η εδω!
μα γιατί πρέπει να υπάρχουν κανόνες παντού? δεν καταλαβαίνω..
Καλα το παντου ειναι πολυ γενικο. Και ξερουμε ας πουμε γιατι υπαρχουν κανονες οδικης κυκλοφοριας .
Ας παρουμε ομως το μπλοκινγκ. Ειναι καινουργιο φρουτο και σιγα σιγα δημιουργουνται και κανονες γενικοι. Περι σεβασμου δικαιωματων κουλουπου. Ο καθενας μας ομως εχει δικους του κανονες. Και ο τροπος που τους εφαρμοζει δειχνει τον χαρακτηρα του. Ας πουμε εγω εχω κανονες. Απαντω στα σχολια, σεβομαι καθε σχολιαστη, αποφευγω τα πολιτικα, δεν αναφερομαι ποτε σε θεματα που εχω θιξει με μπλογκερς εκτος μπλογκ, και θα ηθελα να ειχα κι αλλο ενα κανονα. Να μην ελεγα πολλα προσωπικα πραγματα. Αυτο ομως θελεις λογω ανοιχτου χαρακτηρα .. λογω αποστασως πολυ πιθανον, το εχω παραβει, θελω ομως να το περιορισω. Και κατι αλλο. Θαυμαζω τους μπλογκερς με σταθερο περιεχομενο, αυτο κι αν λεει κατι για χαρακτηρα.
Επισης σεβομαι τους κανονες των αλλων γιατι οπως ειπαμε, σπιτι τους ειναι κι οτι θελουν κανουν.
Μακια!
Αχ! Φθινόπωρο! Μουντάδα, νοσταλγία με χρυσοκίτρινα φύλλα, χρυσάνθεμα και πατατάκια λαδορήγανη γαρνιρισμένα με δόσεις μοναξιάς. Τι εξαίσιος συνδιασμός! Τι ποιητικός λογισμός! Τι πιό ανθρώπινο και πιό πραγματικό;
Να ζήσαης Δεσποινάκι μου
ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ
Αχ Φθινοπωρο, σε λιγο θα πλακωσουν τα χιονια, θα τουρτουριζουμε εξω, τωρα παταμε τα χρυσοκιτρινα φυλλα και τα κουβαλαμε μεσα, χε χε, κι αμα θελεις σου γραφω κι αλλη.. ποιηση, αλλα τουλαχιστο εχουμε τα πιτσικοπατατακια. Κανε ΑΑΑΑΑ!!! Εεετσι! Φιλακια.
Ενώ εμείς που αφίνουμε τα παπούτσια μας (ή τις μπότες) στην είσοδο, δέν κουναλάμε τίποτα μέσα!
ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ
Χε χε, εσεις και οι Γερμανοι. Γι αυτο τα βρισκουν οι δυο λαοι, ε;
sxolio apo to proigoumeno post giati diafono kathetos me ton mplogeriko, giati einai anaideia na min apantas otan sou milane…oti kai na sou lene…kai poli kala kaneis pou apantas : se diabaza poli kairo, alla fetos to kalokairi se diabasa olokliri…mareseis giati otan tha gineis giagia, tha gineis san tin diki mou tin agapimeni giagia…pou eixe (kai exei)panta fagaki teleio, xamogelo zesto, mourtzouflies apisteutes, kai istories oraies gia to otidipote aplo kai kathimerino. kai einai poli oraio na briskeis anthropous tin simeron imera na einai ”kaloi anthropoi” kai auto ksereis fainetai!! giauto kai sou grafo, giati mou bgainei omorfa (kai as eimai san xaraktiras bitchy)!!
sxolio giauto to post : to fthinoporo einai panemorfo. Eidika stin Skotia opou kai meno, to theoro panemorfo, stin Athina distixos den to niotha etsi…an kai panta ithela na giriso sta thrania meta apo 3 mines axalinotis kaloperasis logo diakopon!!ta xromata tou fthinoporou theoro oti einai panemorfa..apla!! i soupa den mou aresei giati fainontai ola ta ilika…kai eimai parakseni se auto…distixos! alla tha tin dokimaza! oi mpotes apla theikes!!
Καλωστο. Καθε φορα που ερχεσαι μαθαινω και κατι περισσοτερο για σενα. Και σημερα λεω καλωστο γιατι συνειδητοποιησα οτι εισαι μικρη κοπελιτσα. Και εισαι μαλλον φοιτητρια στη Σκωτια. Ενα πραγμα που χαιρομαι εδω ειναι οτι με το γραψιμο μπορεις να πλησιασεις και να γινεις φιλος με οποιαδηποτε ηλικια. Τωρα τι μπιτσυ μου λες, οι συμπεριφορες μας κανονιζονται αναλογα με ποιους εχουμε να αντιμετωπισουμε.
Αλλη η φυση στην Σκωτια αλλη στην Ελλαδα, παρ’ ολα αυτα προς τα βορρεια (Μακεδονια) που βρεθηκα πριν 3 χρονια το Νοεμβρη ηταν ενα ονειρο απο χρωματα.
Ουφ επι τελους κι ενα ζευγαρι μποτες που σου αρεσουν! Φ!
Και ειχες πει οτι εχεις και μπλογκ στο ΑV αλλα δε βρισκω ακρη εκει.
Την Καλησπέρα μου και Καλή εβδομάδα Δεσποινακι.
Είδα τα νόστιμα πατατάκια σου κ αναρωτιέμαι εάν έχεις και κόκκινα όπως εμείς,τα φτιάχνω κι εγώ μάλιστα 2-3 φορές τα δοκίμασα στο Microwave στα βιαστικά γιατί τα ειχα ξέχασει, τα άφησα να ποιούν τους χυμούς λεμονιού, λαδιού, μου γίνονται πολύ νόστιμα ως συμπληρωματικό.
Εγώ προσωπικά που ήρθα τελευταία κοντά σου, σε διάβασα από την αρχή, δεν είδα τίποτα που να είναι βαρετό ούτε πολύ προσωπικό. Όλοι μας χρειαζόμαστε κάτι φρέσκες αλλαγές, άλλοι κάνουν με αγορές ρούχων, άλλοι με μακιγιάζ, καινούργιες δουλειές ακόμη και με αλλαγή συζύγων και γιατί όχι μια αλλαγή στο μπλογκοσυστημα εφ όσον θα σε ξαλαφρώσει. Αρκεί που θα περνάς καλά.
Έχεις σκεφτεί να απαντάς με μια μοναδική απάντηση η ακόμη όταν είσαι πολύ απασχολημένη να κλίνεις το παράθυρο των comment.
Υ.Γ Ας βλέπω φύλλα παντού, των άλλων είναι πάντα πιο ωραία, τον δρόμο σου τον βρίσκω ρομαντικά φθινοπωρινό, οι δε μπότες σου μου θύμισαν ιππασία, φαίνονται πολύ βολικές.
Σε φιλώ
Bonsoir cherie, γυρισες κιολας; η δεν εφυγες ακομα; τα κοκκινα πατατακια τα ειχε επισης αλλα προτιμω τη γευση των Yukon gold, ενω τα κοκκινα μ’ αρεσουν βραστα σε σαλατες το καλοκαιρι.
Τωρα παμε στις αλλαγες. Η μια απαντηση δε μου αρεσει, μονο μια φορα την εκανα αλλα ημουν πολυ κουρασμενη. Θα ελεγα λιγωτερες αναρτησεις ειναι εκεινο που υπερισχυει στη σκεψη μου αλλα και μερικα αλλα που τα μαγειρευω στο τσερβελλο μου. Να κλεισω τα σχολια οχι δε θα το κανω.
Τα φυλλα, ακομα καλα ειναι, σε δυο βδομαδες θα πνιγουμε αλλα και συγχρονως θα ασκημηνουν ολα με τα γυμνα κλαδια. Σε φιλω κι εγω.
Δεσποινα βαζεις ενα σωρο θεματα αλλα παντα με τον ιδιο γλυκο τροπο.Εχεις εμπνευση κοριτσι μου και οταν γραφεις εδω ειμαστε ολοι αμεσως για να πουμε την αποψη μας.Κοιτα να περνας εσυ καλα,να χαιρεσαι την στιγμη(τι αλλο αξιζει αραγε;) και οταν τα βηματα σου σε φερνουν σ’αυτο που η ιδια δημιουργησες,γραψε οτι σου αρεσει και αυτο εχει αξια.Οι μικρες σου δημιουργιες,μαγειρικες και φωτογραφικες ηταν αψογες.Ξερεις εμενα μου αρεσε ο δρομος σου.Εχει κατι το μοναχικο που μου ταιριαζει.Ειμαι και ανθρωπος της υπαιθρου εγω.Συγγνωμη ειπα πολλα.Παντως μου αρεσει να σε διβαζω και θα περναω απο ‘δω.Καλημερα.
Αξιζει να χαιρεσαι τη στιγμη (το να περνας καλα ειναι μια εκφραση που επειδη ξεφυγε, την αποφευγω) φυσικα αξιζει. Αξιζει ομως και να υπαρχει ανταλλαγη αποψεων και επικοινωνια, αναλογα τις δικες μας στιγμες ολα εχουν καποια αξια. Και ολα αυτα που γραφετε σημερα και χτες, παλι εχουν αξια για μενα. Τωρα αν πω οτι δε τα βαζω για να εισπραξω μπραβο αλλα για να γινεται συζητηση μπορει να μη γινω πιατευτη αλλα ετσι ειναι. Ο μοναχικος δρομος σε προδιαθετει να περασεις απο τον πολιτισμο με τα φαναρια σε μια ηρεμη γωνια. Καλημερα επισης.
να σχολιασω, να μη σχολιασω? σαν το μαδαω τη Μαργαριτα το σκεφτομουνα .. αλλα το αποφασισα .. λοιπον περι μπλογκισμου και των κανονων τους δεν εκφραζομαι.. δεν εχω δικο μου.. παρολο που και ο δικος μου δρομος μοναχικος .. αλλα η ιδεα οτι καποιοι γραφουν και εγω τα διαβαζω και ( αν ολοι ειναι τοσο θερμοι και ειλικρινεις σαν εσενα) τον κανει τελευταια λιγοτερο ερημο.. φαινεται οτι ο καθενας εχει σ αθτο το χωρο την γραφη του, τους ορους και τους λογους του .. και πολλοι περναν διαβαζουν και φευγουν.. χωρις σχολια.. το κανω εγω το ακνουν κι αλλοι.. αλλα χωρις να θελω να σε αγχωσω(!!) .. οταν αφηνω ενα σχολιο χαιρομαι σαν τρελλη οταν βρισκω απαντηση… ειναι ισως καποια επιλογη να αφηνει κανεις σχολια εκει που θελει να δειξει την παρουσια του ..αρα και ενδομυχα περιμενει μια αποντηση.. ξερω οτι πολλες φορες χρησιμοποιω το χωρο σου.. πιστευω να ειναι μεσα στους κανονες .. ανακεφαλαιωνω λοιπον.. λιγοτερες αναρτησεις δεκτον και σωστον… αλλα με απαντησεις ΠΛΙΖ… και πριν το ξανασκεφτω κλικ..
Παρολο που με αγχωσες Μπιγκ Ταϊμ (ελα ηρεμησε αγχωμενη ειμαι αλλα για αλλους λογους σημερα) το τεκμηριωσες το θεμα, τι να λεμε τωρα. Τωρα αντι για αλλη απαντηση θα σου πω γιατι αφηνω σχολια οταν αφηνω αλλου.
1. Γνωριζω τον/την μπλογκερ προσωπικα και ειναι σα να συζητω με φιλο/η
2. Δεν γνωριζω προσωπικα τον/την μπλογκερ αλλα εχουν προσωπικοτητα που μου αρεσει και βρισκω ταυτιση στα θεματα/ σκεψεις
3. Εχω καποια κοινη εμπειρια και την μοιραζομαι.
4. Μου κανει κλικ
5. Μου κανει και κλακ
Φιλουμπες.
Είσαι το πλέον ειδικό άτομο καλή μου Δέσποινα, που έχει δικαίωμα να έχει άποψη γι αυτό το θέμα. Πιστεύω πως δε παίζει ρόλο να έχει σταθερό θέμα ένα μπλογκ.
Έχει να κάνει με την ευγένεια την ανταπόκριση και τη δεκτικότητα του μπλογκερ. Εδώ έχουμε διαβάσει συνταγές .τραπέζια, ταξίδια, μόδα, πολίτική,επικαιρότητα,οικογένεια,σκέψεις. Μαγκαζίνο ψυχαγωγικό χαρούμενο που ξεκουράζει αλλά και προβληματίζει. Υπάρχουν μπλογκ που δεν ανταποκρίνονται, δεν εκτιμούν, δεν αγκαλιάζουν τον αναγνώστη και ερημώνουν, όσο όμορφα και με συγκεκριμένη θεματολογία να είναι. Και υπάρχουν και μπλογκ που για ένα διάστημα σταματούν τη γραφή και συνεχίζουν να παίρνουν καλημέρες και τραβούν το ενδιαφέρον.Μπλα μπλα μπλα……στοπ.
…και οι πατατούλες, αλλά και τα κίτρινα φύλλα, χάρμα! Ζεστό φαγάκι στο ζεστό σπιτικό.
Φιλάκια και καλή εβδομάδα
Οχι ειδικη δεν ειμαι Κατερινα, οπως προβληματιζεται ο καθενας (αν δηλαδη) ετσι κι εγω. Για να με τραβηξει ενα μπλογκ δεν ειναι απαραιτητο να με αγκαλιασει. Αυτο το λεω ειλικρινεστατα. Θα παω αν μου αρεσει η γραφη κι ας μην αφησω σχολιο. Το μπλογκινγ δεν ειναι απαραιτητα παρε-δωσε, μπορει καλλιστα να ειναι και απο τα δυο αλλα και το καθενα ξεχωριστα. Ενα ξερω. Αν αρχιζα παλι απο την αρχη με αυτα που ξερω τωρα, ισως να εκανα μερικα πραγματα διαφορετικα. Ενα πραγμα που πολλες φορες αναρωτηθηκα φωναχτα ειναι αν το μπλογκινγκ σε παει η το πας. Κι ακομα δεν εχω καταληξει θετικα γιατι υπαρχουν πολλες συνιστωσες και απο τη μερια του γραφοντος και απο την μερια των σχολιαστων. Εχω ομως αρχισει.. να με κουραζω Δευτεριατικα, οποτε , στελνω κι εγω ευχες για καλη εβδομαδα.
Ναι ναι αυτό το φορεματάκι που φορώ στη φωτο το λατρεύω.Μη μου ξανα αλλάξεις φορεσιά πληζ!!:))
Χααα δε σας τα βαζω εγω αυτα Κατερινα μου, η Πρεςς σας τα δινει. Ισως να εγραψες απο αλλο κομπιουτερ η με αλλο λογαριασμο και να μη σε γνωρισε!
Που το πας θάθελα να ήξερα!
Μην τρελλένεσαι πολύ το αναλύεις, …οι πατατούλες σου μούρλια!!!!
Καλή εβδομάδα!!!
Δεν τρελλαινομαι Μαρκονακη, και δε το παω πουθενα, οπως παντα αυτες οι σκεψεις και αυτες οι συζητησεις δεν καταληγουν πουθενα. Καλη εβδομαδα και σε σενα!
Kαταλαβαίνεις ότι μου αρέσει η λέξη ‘Jet Lag’ έχει κάτι από VIP, VIP, PIV…. και την κοτσαρα όση διαφορά ώρας και αν έχω. Εκει που λές bye …. ανάβεις τα αίματα με ένα ποστ και φτου από την αρχή. Ορισμός του blog παρακαλώ στη Wikipedia η στο despinarion wordpress :p. Oλοι έχουμε γνώμη και ολοι διαφορετικοί 😆 xxo
Ναι καρδουλα, Τζετ Λαγκ Τζετ Σετ πραϊβετ τζετ!!! Μα δεν ειπα μπαϊ.. δεν ειπα… αλλα ναι σωστα καθενας εχει διαφορετικη γνωμη, και ειναι καλοδεχουμενη και συζητησιμη. ΧΧΧ
ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΣ: Κατι επαθε αυτη, το εριξε στη φιλοσοφια και τα υπαρξιακα
ΕΓΩ: Δεν ειναι ετσι, θετει ερωτηματα, χωρις να εχει υποχρεωτικα τις απαντησεις
ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΣ: Αλλου αυτα! Τελικα ολοι στα ιδια καταληγουν! Μια αποθεωση του εαυτου τους, αφου μας εχουν καταταλαιπωρησει με το υπαρξιακο αδιεξοδο!
ΕΓΩ: Θα ελεγα οτι μηδενιζεις τα παντα! Εσυ για παραδειγμα προβαλεις παντα στους αλλους την ιδια προσωπικοτητα;
ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΣ: Παντα φραπε με ολιγη πινω!
ΕΓΩ: Και το φθινοπωρο με τα φυλλα στο χωμα τι σου λεει;
ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΣ: Καλα λιπασματα θα γινουν, η καλυτερη κομποστα
ΕΓΩ: Βρισκω την τοποθετηση σου μαλλον πεζη και χωρις εμπνευση
ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΣ: Μα τωρα για τα φυλλα στο χωμα θα μιλαμε;
Εδω διακοπτεται αποτομα η συνομιλια
Ενα τρελλο φορτηγο ανεβαινει στο πεζοδρομιο και παρασερνει τον ΠΕΡΑΣΤΙΚΟ
Ευτυχως ειναι ακομη ζωντανος
Μεσα στο ασθενοφορο, μου ψιθυριζει:
“να δεις που ο μαλακας φρεναρισε πανω στα φυλλα και του εφυγε!”
Μερικους μηνες μετα στο κακουργοδικειο.
Προεδρος: Κατηγορουμενη κατηγορεισαι οτι με το φορτηγο σου παρεσυρες και τραυματισες ενα ΠΕΡΑΣΤΙΚΟ.
Εγω: Μαλιστα κυριε προεδρε, αλλα το μετανοιωσα
Προεδρος: Πρεπει ομως να τιμωρηθεις ομως κακιστη φορτηγατζου!
Εγω: Μα πρωτη φορα ΠΕΡΑΣΕ απο δω και μου ειπε οτι ταλαιπωρω τον κοσμο!
Προεδρος: Τι εχεις να πεις στον ΠΕΡΑΣΤΙΚΟ
Εγω: ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ.
Υ.Γ. Ναστε καλα αγαπητωτατε μου που τον φροντισατε, ενα ΠΕΡΑΣΤΙΚΟ τον εχουμε!
Ωραιότατες πατατούλες. STOP. Ωραιότατα φθινοπωρινά φύλλα και ατμοσφερ αν ζενεράλ STOP. Παρόμοιες αναζητήσεις με πιάνουν κάθε καλοκαίρι. STOP.
Τις καταλαβαίνω. STOP. Να εκφράζεσθε όπως σας έρχεται. STOP. Εμείς σας αγαπάμε και γι’ αυτό. STOP. Έμαθα στην παρέα μου το φιν-φον STOP. Πολλά φιλιά. So Far, non STOP
Σοφαρακι μου, σημερα σκεφτομουνα (αν και δε μ’ αρεσουν αυτα γενικα) οτι θα ηταν ωραιο να βγαλω ενα license plate fin-fon. Οτι σαχλαμπουχλες θελεις γραφει ο καθενας. Γιατι οχι κι εγω;
hehe aisios 29 simera me miala dimotikou!!
exo idi 3 ptixia, opote exo kanei postponed tis spoudes pros to paron…meno monima skotia, kathos o epagelmatikos mas klados den einai kai idiaitera gonimos sta patria…kai ego mparmpades distixos den exo…kai eutixos tha elega 🙂
to xeis link to AV stin selida sou omos 😉 (grifoulis)
Σημερα; Να πω δηλαδη Χρονια Πολλα αγαπητη μοναχικη μου σχολιαστρια. Να ζησεις παντα χαρουμενη κι ευτυχισμενη. Φαινεται απο αυτα που γραφεις οτι εισαι ευχαριστημενη εκει. Για καποιο παρομοιο λογο εμεινα κι εγω στην Ουασινγκτων.
Ναι το λινκ το εχω και πηγα τις προαλλες, και θα ξαναπαω αλλα αντε να βρω που γραφεις.. θα προσπαθησω να λυσω τον γριφουλη!!! Μ’ αρεσουν οι γριφουληδες.
Το “φιν-φον” είναι ιδέα. Οπότε, να βγάλεις license plate , είμαι πρόθυμη να πληρώσω δικαιώματα χρήσης .
Την καλημέρα μου από τη συννεφιασμένη Αθήνα
Χα χα, θα σε στειλω τη λυπητερη! Εβρεχε κι εδω ολη μερα παλι Σοφαρακι.
Να είσαι πάντα το Δεσποινάριον που γνώρισα και συμπάθησα και παρα-συμπάθησα θα έλεγα, μέσα από τις γραμμές αυτές…
Θυμάμαι όλα ξεκίνησαν ακολουθώντας ένα link από μαγειρικό blog… έτσι σε ανακάλυψα.. και όταν οι αναρτήσεις αποκάλυψαν και ένα κοινό φοιτητικό background, δεν μπόρεσα να αντισταθώ και άφησα το πρώτο σχολιάκι… και από τότε κάθε μέρα περνάω από δω ελπίζοντας να είχες όρεξη και έμπνευση να γράψεις κάτι… με περιέργεια να γνωρίσω μέρη που εσύ επισκέφτηκες και εγώ λαχταρώ να δω… να κλέψω ιδέες για συνταγές, διακόσμηση, αγορές… να πάρω λίγη από τη φιν φον άποψη ζωής…
Εσω αυθόρμητη Δέσποινα, αυτό νομίζω θέλουμε όλοι εμείς που περνάμε με αγάπη από τη γειτονιά σου… απλά συνέχισε να κάνεις αυτό που εσένα ευχαριστεί και εμείς απολαμβάνουμε…
Φιλιά από τη βροχερή πρωτεύουσα…
Κι εγω χαιρομαι Πεννυ μου. Ο κοσμος ειναι μικρος, βρισκουμε κοινα με πολλους και χαιρομαι οταν τα μοιραζομαστε. Ειδικα τωρα που ειμαι στου δαιμονου την ακρη. Φιν φον λοιπον και προχωραμε. Σε φιλω!
Τη συνταγή της σούπας τη θέλω όπωσδήποτε!!!!! Πολύ το λιγουρεύτηκα αυτό το φαγάκι! Περισσότερο κι από τις πατάτες!!
Τρελοτουρίστρια
Ναι Τρελοτουριστρια μου να σου την πω.
Πηρα δυο μεγαλα New York stripe steaks, και τα εκοψα σε μεγαλους κυβους. Τα τσιγαρισα σε ελαιολαδο. Προσθεσα πεντε κρεμμυδια ξερα μικρα ολοκληρα, περιπου δεκα μανιταρια ασπρα καθαρισμενα, αλλα τοσα shritake, πεντε μικρουλες μελιτζανες (η τρεις μετριες ιταλικες) ηδη κομμενες και αλατισμενες, δυο κοκκινες πιπεριες κομμενες σε λεπτες λωριδες, κι ενα μπουκαλι μπυρα. Φυσικα αλατι και πιπερι, ααα και δυο φυλλαρακια δαφνης. Εκλεισα την κοκοτα καλα και το αφησα να σιγοβραζει για μιαμιση με δυο ωρες. Κανονικα δεν ειναι σουπα ειναι stew, φαινεται λιγο αραιο.
Τελικα, ειδες…..ολοι σε αγαπαμε, και ερχομαστε στο καφενειο σου καθε μερα.
Και εγω συνφωνω με την Πεννι.
Φιλια
Αχ βρε Μαρθακι μου το ξερω και δε τα γραφω αυτα για επιβεβαιωση. Σ’ ευχαριστω πολυ .
Εφτασα τελευταια και αργοπορημενη αλλα θα αφησω αυτην την φορα σχολιο.
Ενω σε διαβαζω οποτε κανεις αναρτηση, σπανια σχολιαζω γιατι συνηθως
εχουν γραψει αλλοι τοσα… που το δικο μου σχολιο το θεωρω redundant.
Τα θεματα που διαλεγεις ειναι τοσο ποικιλα, που απορω που τα σκαρφιζεσαι και γραφεις κατι ενδιαφερον καθε μερα. Φοβομουν οτι μια μερα θα βαρεθεις . Γιαυτο feel free και γραφε οποτε εσυ νομιζεις, γιατι ειλικρινα θα μου λειψεις παρα πολυ ετσι και κλεισεις το μπλογκοσπιτο σου!!! Στο σημερινο σου ποστ, η πρωτη σου παραγραφος με εκφραζει τοσο πολυ !!!! Ειμαι 33 χρονια στον Καναδα και αντι να εχω συνηθισει τοσα χρονια εδω , καθε χρονος που περναει με κανει να νοσταλγω την πατριδα μας , τους δικους μου ολο και πιο πολυ !!! Το συνδρομο του Οδυσσεα ειναι βαθεια χαραγμενο στο DNA μας ,μου φαινεται.
Καλο απογευμα Δεσποινα απο την συννεφιασμενη Οτταβα.
Αντιγονη, κι εσενα σε ευχαριστω πολυ και γι αυτα που γραφεις εδω και για το μεηλ 🙂
Εκεινο που θελω να προσθεσω ειναι οτι κανενα σχολιο δεν ειναι ρηντανταντ! κανενα.
Επισης θελω να πω οτι εχω αρχισει να αισθανομαι λιγο περιεργα γιατι την αναρτηση αυτη την αρχισα σαν γενικη κουβεντα, μια κουβεντα που εγινε πραγματικα με ενα φιλο και που σκεφτηκα να την μοιραστω με ολους. Οχι για επιβεβαιωση. Χαιρομαι που βρισκεις σημεια και ταυτιζεσαι. Σε φιλω και παλι ευχαριστω.
Πόσο θα ήθελα να δω αυτη την αλλαγή των φύλλων από κοντά μια φορά!
Κοιτα προλαβαινεις, αν φυγεις ΤΩΡΑ. Αλλοιως να το κανονισουμε για του χρονου.
Καλημερούδια Δεσποινάκι
Κατ’ αρχάς έχω και εγώ τον δικό μου μπλογκερίκο, που μου λέει πάνω κάτω τα ίδια πράγματα. Περί σταθερότητας, περί χαρακτήρα, περί κανόνων…Ίσως τελικά να υπάρχει αυτή η τάση, του να βάλουμε την ζωή σε καλούπια και να βγαίνουν όλα πανομοιότυπα. Γίνεται αυτό; Αν υπάρξουν δυο μέρες ακριβώς ίδιες, αν μια μητέρα κάνει δυο παιδιά, εκτός διδύμων, ακριβώς ίδια, τότε ίσως και να μπορέσω να καλουπώσω και εγώ τον εαυτό μου και να βγάζω πάντα το ίδιο μέσα από τις αναρτήσεις. Γιατί και κανόνες να βάλουμε, πάντα θα υπάρχουν οι εξαιρέσεις οι οποίες θα στέκουν εκεί επιδεικτικά, σχεδόν κοροϊδευτικά και θα απειλούν να καταστρέψουν τον κανόνα μας…
Γεια σου Λιλακο! Καθε ανθρωπος ειναι διαφορετικος και φυσικα δεν ειναι δυνατον να μπει σε καλουπια. Κι αν προσπαθησει παλι καποια στιγμη θα βγει στην επιφανεια ο εαυτος του. Μπορει να το συζηταω αλλα κατα βαθος το ξερω κι εγω οτι δεν μπορω να αλλαξω πολυ. Δεν παυω ομως να θαυμαζω τους πιο συγκροτημενους μπλογκερς. Και μερικες μικροαλλαγες δεν βλαφτουν. Δεν ειναι δυνατον ομως να λεμε οτι δεν εχουμε κανονες. Οσο και να τους αφοριζουμε ολοι εκφραζομαστε με διακυμανσεις στα ορια που οι ιδιοι θετουμε.
Πω πώ ένα φαΐ…Πώς το έφτιαξες αυτό είπαμε; Πάω να το ξαναδώ και να μαντέψω όσα δεν έγραψες από τα υλικά…
Σε φιλώ και πάλι, καλημέρα…
Διαβασε την συνταγη στην απαντηση ου εδωσα στην τρελοτουριστρια. Καλημερα Αρτανακι.
Πω πω!! Να γλύφεις και τα δάχτυλά σου!! Ευχαριστώ πολύ για τη συνταγή!!!
Τρελοτουρίστρια
Καλη επιτυχια!