Στη συνεχεια των συναξεων των ψαροφαγαδων, θελω να μοιραστω μαζι σας μια πανευκολη συνταγη για σουπα στρειδιων που τρωμε καθε χρονο στο σπιτι της αγαπημενης φιλης Carole. Στην μια κατσαρολα βραζει γαλα, με λιγο βουτυρο. (Δεξια στην φωτογραφια). Ριχνουμε μεσα τα φρεσκα στρειδια, χωρις το κελυφος και μολις αρχισουν να “κατσαρωνουν” οι ακρες σβηνουμε τη φωτια. Στην δευτερη κατσαρολα, (αριστερα) εχουμε βρασει κυβους πατατας σε ζωμο κοτας, με αλατακι, μεχρι να γινουν πολυ μαλακες. Οταν ερθει η ωρα του σερβιρισματος, βαζουμε ιση ποσοτητα απο τις δυο κατσαρολες στο ιδιο πιατο, και το αποτελεσμα το βλεπετε στην επομενη φωτογραφια. Μπορουμε να ριξουμε στο τελος ασπρο πιπερι και αλμυρα κρακερακια στη σουπα για να την νοστιμισουμε κατα βουληση.
Η σουπα ειναι νοστιμωτατη (συνηθως κανουμε εφοδο για δευτερη δοση) και ευκολη. Η μονη ιδιεταιροτητα ειναι η χρηση δυο σκευων στην παρασκευη της, αλλα τα δυο μερη θελουν διαφορετικους χρονους για να γινουν σωστα.
Στη συνεχεια εφιαξα μια “gallerie” απο στιγμιοτυπα της συναξης το περασμενο Σαββατο. Η Καρολ μενει με την οικογενεια της στο νοτιο Μερυλαντ σε αγροτικη περιοχη, στη μεση του.. πουθενα! Αυτο μπορειτε να το δειτε και σε μια απο τις φωτογραφιες της γκαλλερί. Η επισκεψη στο σπιτι της ειναι χαλαρωτικη, γεματη περιποιηση, αγαπη, και κλασσικη μουσικη που παιζουν για μας τα δυο χαριτωμενα της κοριτσακια που εχουν αρχισει να μεταμορφωνονται σε δεσποινιδες πια. Εμεις οι “ψαροφαγαδες”, ευφραινομαστε με τα μαγειρεματα της, και αναλυουμε οτι κοινωνικο-πολιτιστικο-πολιτικο-κουτσομπολιστικο θεμα προκυψει στη ..διαδρομη.
Αυτο που βλεπετε στο στρογγυλο πυρεξ, ειναι ενα ντιπ καβουριου που εφιαξε η μεγαλη της κορη απο μια συνταγη που βρηκε στο ιντερνετ. Περιεχει καβουροψυχα και μαλακα τυρια και μετα το ψησιμο, καταληγει σε φετουλες μπαγκετας για να συνοδεψει το ποτο της ..προθερμανσης που στην περιπτωση ηταν ενα δροσερο πινο γκριτζιο.
Κλεινω την σημερινη αναρτηση, με μια υπεροχη Χριστουγεννιατικη ζωγραφια της μικρης δεσποινιδας. Λατρις της γνωστις Γαλλικης κουλτουρας και γλωσσας η Καρολ εχει μυησει τις μικρες σ’ αυτη την αγαπη. Παρισακι σε ροζ φοντο, και πολλα γλυκα φιλια απο μενα.
ασπρο - 1 
Χρόνια Πολλά! Πάλι με βαζεις σε πειρασμό με τις νοστιμιές και τις ανοιξιάτικες συντροφιές! Να είστε όλοι σας καλά!
Ελπιζω να κατεβουμε προς τα κατω Γοργονιτσα για το Πασχα ε;
Και τα θαλασσινά είναι η αδυναμία μου … σκέτο βασανιστήριο το σημερινό ποστ ειδικά για μένα που ξενυχτάω πάλι και άρχισα να πεινάω …
Καλημέρες φιν φον
Πρεπει να κανεις μια αναρτηση με αυτα που σας ταϊζουν στα λαγουμια Σοφαρακι μου. “κρεασιον ντε λα σηρανγκ”
poli oraio to xroma tis soupas, indeed…kai aspro san to diko sou aagpimeno 😀 galiki koultoura eh?? hmm, den ksero…den eimai kai treli fan :S
Εγω παλι περασα απο γαλλικα σχολεια Λονλινακι μου και ειμαι πολυ φαν!
hehe mia xara 🙂 ego eimai tis germanikis filosofias tha elega kai eidika tis glossas 😀
Σαν την Αγγελα ενα πραμα ε; χο χο χο ! Φιλακια!
Μου φαινεται λιγο παραξενη η συνθεση της σουπας με το γαλα,γιατι δεν αντεχω την γευση του,αλλα νομιζω θα την δοκιμαζα.Τα θαλασσινα βεβαια ειναι η μεγαλη μου αδυναμια και αφου λες οτι ειναι νοστιμη…
Το Παρισακι λατρεμενο παντα.Φιλια Δεσποινα.
Υ.Γ.Ναι ο καιρος περναει πολυ γρηγορα και δεν προφταινουμε να το καταλαβουμε.
Δεν μυριζει γαλατιλα Γιαννα μου, κι εγω οταν πρωτοειδα πως την εφιαχνε παραξενευτηκα. Παντως ενα ξερω, ειναι πολυ νοστιμη. Ασε βρε Γιαννα, τωρα τελευταια περναει πιο γρηγορα ο καιρος. Φιλια κι απο μενα.
καλά φάτε εσείς σουπίτσα κι εγώ θα πεταχτώ μέχρι το Παρίσι που έχω κάτι βόλτες να κάνω 😀
Ο λα λα, ε μπον βουαγιαζ!
Οκ.. Γιατί εγώ είδα τις δυο κατσαρόλες στην πρώτη φωτογραφία ταυτοχρόνως και φαντάστηκα κάτι πολύ περίπλοκο.. Θα την δοκιμάσω φυσικά την συνταγή γιατι λατρεύω τα μύδια και I will let you know… Φιλιά χρυσοχέρα φιλενάδα μου…:-)))
ΣΤΡΕΙΔΙΑΑΑΑΑ οχι ΜΥΔΙΑΑΑΑΑ.. Ω Θεε μου θα φιαξει μυδοσουπα και θαναι χαλιααααα!!!!
Μου θυμίζει clam chouder ή κάνω λάθος. ΄Ο,τι και να είναι πάντως νοστιμότατο και …απαγορευμένο για τους έχοντας χοληστερίνη ή προβλήματα με το θυρεοειδή. Τι λέω τώρα, μιλάω σε νέους και όχι χούφταλα της ηλικίας μου.
Καλή ανάσταση, αν δεν τα ξαναπούμε στο μεταξύ Δεσποινούλα.
Ελενη μου, λιγακι μοιαζει με το clam chowder αλλα, το βρισκω λιγο πιο ελαφρυ. Και ναι δεν ειναι και πολυ καλο για την χοληστερινη. Γλυκεια μου Ελενη, αν μιλας σε μενα δεν ειμαι και κοριτσοπουλο, η νεοτητα ειναι στη διαθεση, ασε που αυτα τα χοληστερινικα δεν εχουν ηλικια. Καλη Ανασταση και σε σενα.
Για να είμαι ειλικρινής θα προτιμούσα το ντιπ καβουριού… η σουπίτσα με το γάλα με ξενίζει λίγο… αν και ΄το πιθανότερο είναι να είναι νοστιμότατη…
Ηταν και τα δυο γιαμι γιαμι Πεννυ μου.
Μπα, εγώ θα μείνω στη προθέρμανση, θα τη βγάλω με ντιπ και ποτό!
Καλημέρα!!!
Ελα βρε Μαρκονη.. προχωρα και στο κυριως… τι αναστολες ειναι αυτες; 😆
Καλο σου Σ/Κ
Α πα πα τέλεια φάινεται η σούπα!
Τα στρείδια όμως λίγο δύσκολο να βρεθούν εδώ στην Αθήνα αλλά αν μπορέσω και βρώ, θα την φτιάξω σίγουρα καθότι τρελαίνομαι για σούπες με γάλα.
Σαν την άλλη συνταγή με το καβούρι, έχω κάνει κι εγώ παρόμοια πάλι από το internet και είναι θεϊκή!