Ανοίγω δειλά δειλά τα πατζούρια για να μπεί λίγος άερας καί λίγο φώς. Τριγυρνώ σε μέρη όμορφα κάτι καλοκαιριάτικες μέρες τής “πρωτεύουσας” , καί βγάζω φωτογραφίες μέ τό κινητό (ομολογώ οτι τόσο καιρό δέν τα κατάφερα νά κοιτάξω γία μια κάμερα). Παίζω με τά χρώματα, μέ τίς σκίες και μέ τήν κίνηση. Σάς σκέφτομαι. Συγκεκριμένα σκέφτομαι ότι μού λείπει το “ασπρο” κι αυτή είναι μιά σκέψη εντελώς παθητική. Από την άλλη, είναι μέρες τώρα πού είμαι τόσο ήρεμη. Πού μπορώ να σκέφτομαι αντί να γράφω καί να κρατώ τη σκέψη γιά μένα. Για τούς φίλους, γία τούς περαστικούς, γιά τήν δική μου ισορροπία, φέρνω τίς εικόνες μου. Ελπίζω νά σάς αρέσουν κι εσάς. Σάς φιλώ γλυκά ,και δέν θα αργήσω πολύ.
ασπρο - 1 
Μπαίνω πια σε ελάχιστα μπλογκ ελλείψει χρόνου. Εδώ όμως ξεκουράζομαι και με τις λέξεις και με τις εικόνες. ΑΝοίγω το άσπρο και γεμίζει φως η οθόνη. Το δικό σου, τρυφερό και ανθρώπινο φως. Καλημέρααααααααα
Αυτο που εγραψες με τιμα ιδιεταιρα Δωρα. Δεν κρυβω οτι κι εγω λατρευω να διαβαζω τα δικα σου κειμενα. Καλημερα της επομενης!
Τι καλά…. μια μέρα που για μένα δεν ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς, αποφασίζεις να γράψεις εδώ δυο λόγια και να τα συνοδέψεις με απίστευτες εικόνες, που γεμίζουν τη ψυχή μου ηρεμία, γαλήνη, ομορφιά, αισιοδοξία….
Ευχαριστώ Δεσποινάκι… και έχω να πω ότι το μάτι του καλλιτέχνη ανακαλύπτει την ομορφιά και καταφέρνει να την αιχμαλωτίσει ακόμα και με μία κάμερα κινητου…. ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΕΣ εικόνες για ακόμα μια φορά….
Σε φιλώ….
Ελπιζω ασχετα με τους παλιο-οιωνους, η μερα σου να εφιαξε οχι μονο με τις δικες μου φωτογραφιες αλλα και με οτι σε απασχολουσε. Τωρα παμε στο ματι του καλλιτεχνη.. ΠΟΙΑΝΟΥ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ βερ χαρα μου! Με εκανες και γελασα! Φιλακια και αυριο να ειναι μια απιθανη μερα για σενα.
Καλημερούδια Δεσποινάκι!
Χαίρομαι που σε βλέπω, και χαίρομαι που βλέπω ωραίες fotos επίσης. Δεν πρέπει να πιεζόμαστε με τίποτα και για τίποτα, λέω εγώ…
Φιλάκια 🙂
Κι απο μενα φιλακια Λιλακο μου, τερμα οι πιεσεις, μας τελειωσαν! Οσον αφορα την μπλογκοσφαιρα οτι μας ερθει βγαινει. Κι αν δεν ερθει ας προσπερασει.
Καλημερα Δεσποινα.Οι φωτογραφιες μου αρεσαν πολυ.Τι καλα που βρηκες το χρονο να επικοινωνησεις και παλι με μας.Πολλα φιλια.
Καλημερα Γιαννα και σ’ ευχαριστω. Ουσιαστικα δεν εφυγα ποτε, απλα χαλαρωσα λιγο. Πολλα φιλακια χαρα μου.
Μας έλειψες φιλενάδα.. Πολύ.. 🙂
Ματς μους εσυ μπουμπου! Μ’ αρεσει να σε λεω ετσι οπως η μελισσουλα και .. το ειδα κι αλλου σημερα.
ακόμα δεν κοίταξες για μηχανή; πώς θα έρθεις στην Ελλάδα άνευ; κάνε και καμιά δουλειά βρε παιδί μου, όλο σουρτούκι και κρασάκια… πφφφ
και μην αργείς λέμε 🙂
φιλάκια
Ασε βρε μελισσακι μου. Σημερα ηταν να παω να δω μια αλλα μου ετυχε κατι και δεν μπορεσα, θα καταληξω να ” κλεψω” μια απο τις καμερες του Ερρικου μεχρι να αποφασισω τι θελω. Και φυσικα δεν μπορω να αφησω τις λιακαδες να τρεχω για καμερες. Φιλακια, κατι θα γινει μεχρι να φυγω.. εχω καιρο ακομα!
Αχ πολύ ωραίος αέρας και φως μπήκε από το παντζούρι που άνοιξες Δεσποινάκι!
Οτι χρειαζόμασταν!!!
Ευχαριστω Λενακι μου, ευχομαι να εχετε ομορφο καλοκαιρακι στην Αθηνα.
Δεσποινάκι, έλαμψε ο τόπος με το που ξεπρόβαλες εδώ!
Χα χα, ζωακι, σ’ ευχαριστω πολυ!
Τι ωραια εκπληξη ειναι αυτη….αντε…θα ανοιξουμε εμεις για σας και θα σας περιμενουμε….!!!!
Φιλια πολλααα
Χα χα ναι να σου αφησω τα κλειδια κατω απο το χαλακι να αεριζεις που και που. Φιλια επισης.
κοίτα να δεις που εμείς δεν έχουμε πάει ποτέ εκεί….
φοβερά τα χρώματα που φιλοξενείς στο blog σου για άλλη μια φορά!
Άντε, να φτιάξει ο καιρός να πάμε και μεις καμιά βολτούλα, μιας και μένουν λίγες μέρες (ούτε 15) μέχρι να φύγω… 😦
Φιλιά Πολλά!
Κι εμεις Φαιρυ πρωτη φορα πηγαμε. Καλη βολτουλα ειναι και περιεργως δεν εχει πολυ κοσμο. Πλησιαζουν οι μερες ε; Γιατι εισαι λυπημενο, δεν θελεις να πας διακοπες; Φιλακια πολλα, και δωσε τα μισα στον Λακωνα.
Τώρα που θα φτιάξει ο καιρός, φαντάζομαι θα είστε όλο βόλτες… Ωραία, να τις ανεβάζεις να βλέπουμε και εμείς! 🙂
Λέω να τα δώσω όλα σε εκείνον (ευκαιρία ψάχνω για να του δώσω περισσότερα 😉 )!
Θέλω να πάω διακοπές, αλλά δε θέλω να τον αφήσω εδώ να πήζει στο διάβασμα και την υγρασία… 😦
Μακάρι να γινόταν να μπορούσε να έρθει και εκείνος….
Φιλιά (και από το Λάκωνα)!!
ουφ!ανάσανα!ό,τι πιο όμορφο πάντα επιλέγεις να προσφέρεις και την κατάλληλη στιγμή!
την ευχή μου νάχεις(μου το είπανε σήμερα και σου το χαρίζω με πολλή αγάπη)
Πφ Ρουλα, σταματα να φερεσαι σα καμια γιαγια! Δεν μπορωωωωω!!! Παντως χαιρομαι αν μερικες εικονες σου κανουν καλο σε μια στιγμη σκοτουρας. Φιλακια και ευχομαι ολα να πηγαινουν καλα!
οπως το πες,να μην αργησεις πολυ!!
Γεια σου Χρυσα, ενταξει, σε μερικες μερες εδω θαμαι παλι.
auti me tis pinakides foveri leme…bebaia ego tha meino sto even pou tha attend to kalokairi 😉 pou kai ego tha attend alla angkastika giati an mou prosferan ena allo taksidi kai i parea akolouthouse den tha ithela na soso tin Ellada alla na pao to allo taksidi 🙂
Lonlinaki μου εσυ και να πας στην Ελλαδα δεν θα αφησεις συναλλαγμα αφου θα εισαι στο σπιτι σου με τη μανουλα και τον μπαμπα και θα φιαχνετε πανακοτες 😉 Τωρα εγω εχω μια ευκαιρια να παω Τον Οκτωβρη στην Πορτογαλια. Λεω να παω να βοηθησω. Φιλια!
ξαναρχίσαμε ε;
Σαματι σταματησαμε και ποτε; Απλα το αραιωσαμε και ειμαστε περηφανοι που μπορεσαμε. Περισσοτερα παρακατω στο σχολιο του Ση Ες. Φιλια εκει που εισαι.
Η δεύτερη πάνω από τα σήματα με το λιμάνι, μου αρέσει πολύ χχο
Καρδουλα σου χρωσταω κατι …. αυριο προμις! ΧΧΟ
Αχχχχχ μια ανάσα δροσιάς μετά την σημερινή κούραση Δεσποινάκι. Πρώτα οι σκέψη σου και μετά οι εικόνες. Αυτο το “σας σκέφτομαι”, πολύ μα πολύ μου άρεσε…………………
….κι εμείς κι εμείς!!!
Μελωμένα φιλάκια απ τη φθινοπωρινή Αθήνα!!
Χα χα μου εχετε γινει απαραιτητοι! Πολλα σοροπακια βλεπω, φιλια Κατερινακι μου.
τι ομορφες! (χρειαζεται λιγο απομονωση η ενδοσκοπηση. μετα, εδω ειμαστε εμεις για σενα! 🙂
Σε εχω συμπαθησει παρα πολυ Ντονναμπελλα για την ευθυτητα του λογου σου. Ευχαριστω!
Να ΄μαι κ εγώ Να ΄μαι κ εγώ…
Welcome back ! Το blogging είναι πρέζα πάει και τελείωσε !!
Φιλιά πολλά. Θα κανονίσουμε να πάμε κ εμείς με τη Λεία στο National Harbor και θα βγάλουμε κι εμείς φώτο αλλά καλύτερες από τις δικές σας :ppp
Φιλιά πολλά !
Χε χε καλωστο μου! Λοιπον το Νασιοναλ Χαρμπορ ειναι φρεσκο πραγμα. Ευκολο να πας παιρνοντας τον 495, σε μιση ωρα εισαι εκει. Προτεινω φαγητο στο Μποντ και μετα παγωτακι χωνακι στο Αρομι ντ’Ιταλια.
Φυσικα και θα βγαλεις πιο ωραιες φωτογραφιες, αν χρησιμοποι ησεις μηχανη αντι για αει φοουν.
Μπλογκνγκ.. εφυγα; Δε ξερω.. εδω τριγυρναω και σφυριζω ανεμελα.
Φιλια σε σενα και στη Λεια. Οταν γυρισω απο τις διακοπες μου υποσχομαι καβουροκατασταση! Προμις!
Πρώτη φορά βρίσκομαι εδώ… και φυσικά δεν ξέρω αν μένεις Ελλάδα ή αλλού, και όπως τις έβλεπα λέω “αυτό δεν είναι Ελλάδα…” πρέπει να είναι Αμερική… πάντως όπου και να είσαι, εκτός από το composition που αυτό είναι θέμα ματιού… για κινητό είναι πάρα πολύ καλές… για compositioν, υπέροχες…
Ελενη κατ’αρχας Χρονια Πολλα για τη γιορτη σου. Ηρθες τετοια μερα εδω για πρωτη φορα κι αυτο ειναι τιμη για μενα. Πολυ ομορφο το δικο σου μπλογκ, μα παρα πολυ. Ας κανουν κλικ οι φιλοι να σε δουν. Θα ερθω ξανα να χαζεψω με την ησυχια μου.
Ναι Αμερικη, Ουασινγκτων, αλλα με την καρδια στην Αθηνα. Σε ευχαριστω για τα καλα λογια. Συντομα θα παρω καινουργια καμερα.
Γραμμες που τη σιγουρια και τη Μαθηματικη ταξη εμπνεουν.
Χρωματα που ….διηθησαν μια πικρα αδιορατη!!!
ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ
Πικρα; Που την ειδες την πικρα γιατρε μου; Εγω σας ευχαριστω που ερχεστε αυτη την εποχη που βρισκομαι σε λιμπο.
Αυτό με το διάλειμμα όλο λέω ότι θα το κάνω κι εγώ αλλά με προλαβαίνουν τα γεγονότα και γράφω..
Θα συμφωνήσω με τους προλαλήσαντες λιτό αριστοκρατικό και φίνο δεσποινάριον, μια άλλη εποχή βγαίνει σε αυτό το μπλογκ ..
Και.. όσο και αν περνάω από αεροδρόμια και αεροδρόμια στα λιμάνια τρέφω μια ιδιαίτερη αδυναμία.
Τα λέμε ..
Κι εγω παω ερχομαι, κατι αλλαξε παντως. Ειναι ενα περιεργο πραγμα αυτες οι αδυναμιες. Φιλια Σο Φαρ μου.