Σημερα συμπληρωνεται η “τριλογια” (χε χε γραφω κι εγω τριλογιες και πολυλογιες) βολτα στην ακροπολη. Αφησα το νοστιμωτερο για το τελος. Εκει στον αριθμο 9 του πεζοδρομου της Αδριανου, το εστιατοριο KU ZI NA του Αρη Τσανακλιδη ειναι μια νοτα ανασας αναμεσα στα τουριστικα φαγαδικα. Ολοασπρα τραπεζακια και καρεκλες κατω απο επισης ασπρες ομπρελλες. Δε το χανεις με τιποτα. Πριν δυο χρονια για πρωτη φορα με παρεσυρε στο KU ZI NA η αγαπημενη μου φιλη Σοφη που τα ψαχνει αυτα τα ωραια. Απο τοτε το εχω επισκεφτει 4-5 φορες. Εν τελει δεν υπαρχει καλοκαιρι που να μη κανω σταση εκει. Παλιοτερα το αγαπημενο μου στεκι ηταν το “Σχολαρχειο” στην οδο Σχολειου. Τουτο δω ομως με κερδισε. Αναμεσα λοιπον στην κινηση, στις ορδες των τουριστων, στα μπλε και κοκκινα τραινακια, αλλα και στις γραμμες του ΗΣΑΠ, καταλαγιαζουν τα πνευματα και ανοιγει η ορεξη.
Η κουζινα ειναι ελληνικη, δε χωρα αμφιβολια, αν διαβασετε τον καταλογο θα με καταλαβετε. Την χαρακτηριζει ομως μια μοντερνα παρεμβαση. Τα υλικα συνδιαζονται ας πουμε ανορθοδοξα και σε ξαφνιαζουν. Η παρουσια ειναι επισης μοντερνα και ασυνιθιστη. Τα πιατα ειναι απο εκεινα που συχνα αναρωτιεμαι: Καλα εγω πως και δεν το ειχα σκεφτει αυτο;
Το εσωτερικο του καταστηματος (η φωτογραφια που δειχνει τον εσωτερικο χωρο ειναι η μονη δανεισμενη γιατι ηθελα να σας το δειξω) ειναι λιτο και δροσερο και το σφαλμα μας ειναι οτι προτιμησαμε να καθησουμε εξω πιστευοντας οτι η σκια της ομπρελλας θα εκοβε την ζεστη. Στο βαθος μπροστα απο την κουζινα υπαρχει ενας χαμηλος χωρος με ενα τεραστιο τραπεζι που φιλοξενει το προσωπικο. Αυτο το τραπεζι παντα το ζηλευω και εχω την επιθυμια να καθησω κι εγω μαζι. Ειναι σαν μια εστια δημιουργιας αλλα και απολαυσης.
Μια απο τις πιο ζεστες μερες του καλοκαιριου, αρχιζουμε με δροσερο ασπρο κρασακι. Στο κουβαδακι (ψωμιερα) σερβιρεται κουλουρι Θεσσαλονικης και πολυσπορα φρατζολακια. Πρασινες ελιες και πολυ καλο ελαιολαδο προσφερονται μαζι για .. να στρωσεις στομαχι.
Σουτζουκαικα με σουμακ (ειναι το μπαχαρικο που περιεχεται στον παστουρμα) και πιτtες με σως γιαουρτιου και δυοσμο. Οχι δεν ειναι τζατζικι, ειναι πιο ελαφρυ. Τα πιττακια, η ωριμη ντοματα και η καπαρη δινουν την ελληνικη νοστιμη νοτα, αλλα το σουμακ ανεβαζει τα κλασσικα σμυρνεϊκα σουτζουκακια σε αλλο επιπεδο.
Σαλατα με καρπουζι, φετα, ροκα και σως μπαλσαμικο. Μια καυτη μερα σαν κι αυη ειναι δυσκολο να μη διαλεξεις αυτο το δροσερο πιατο. Ελληνικη γευση με ιταλικα χρωματα. Ο συνδιασμος φετα με καρπουζι δεν ειμαι σιγουρη τι προελευσης ειναι, αν και πιστευω οτι ειναι κυπριακης. Η ροκα στην Ελλαδα (κυριολεκτω εδω) ειναι πιο πιπερατη απο αυτη που κυκλοφορει στην Αμερικη. Λες και ειναι διαφορετικο χορτο. Ετσι το πιπερατο της ροκας, το ξυνο της φετας και η γλυκα του καρπουζιου δημιουργουν μια αντιθεση γευσεων. Προτιμω να τρωω ξεχωριστες μπουκιες καρπουζιου με φετα μαζι και την ροκα ξεχωριστα. Αυτη η εναλλαγη της παλεττας ειναι ενα φανταστικο γευστικο παιχνιδι. Η σως μπαλσαμικο, σε μικρη ποσοτητα (ευτυχως) απλα για διακοσμηση.
Απο τα δυο πιατα θα ελεγα οτι τα σουτζουκακια ηταν το καλυτερο. Στο συνδιασμο φετα-καρπουζι θα προτιμουσα περισσοτερο καρπουζι στην αναλογια (η λιγωτερη φετα οπως το δει κανεις). Σε προηγουμενες επισκεψεις, οι καβουροκεφτεδες, το χταποδακι και οι λουκουμαδες με μους φετας και σως ροδιου ηταν αρκετα νοστιμα και θα επανελθω σιγουρα.. του χρονου!
Κι εκει που τρως, τσαφ τσουφ, το τραινο περνα διπλα σου, αναμεσα στα αρχαια τειχη και τον ιερο βραχο.
Υ.Γ.1 Το KU ZI NA υπαρχει επισης και στη Μυκονο, στην παραλια του Ορνου.
Υ.Γ.2 Μια εξαιρετη παρουσιαση εστιατοριων με θεα την ακροπολη παρουσιαζει η αγαπημενη μου Κικη Τριανταφυλλη
Υ.Γ.3 Οσο ακουγα στο πλαϊνο εστιατοριο τους τουριστες να παραγγελνουν μακαροναδα μπολονεζε (κλασσικο ελληνικο εδεσμα) μεσα στη ζεστη μου σηκωνοταν η τριχα.
ασπρο - 1 
καλα και εγω που το φυλαγα να σου πω οτι την κουζινα ( ελληνικωτατα) την εχει ο αδερφος της Τσανακλιδου..παλι με προλαβες!!! και το σουμακ ειναι το υπεροχο μπαχαρικο που απλωνουμε πανω απο τα κεμπαπ εμεις οι αραβοτραφεις.. και στο fatush ( αν θεςνα μαθεις τι ειναι αυτο πρεπει να με επισκεφτεις ..χιχιχιχι) κατα τα αλλα αυτο με το καρπουζι πολυ fusion ακουγεται.. δεν ξερω γιατι το προτιμω σε φετα και να φτυνω τα κουκουτσια ( ω ναι… μου εχει μεινει απο την κατασκηνωσνη..) και συ καημενη μεσημεριατικα εξω..!! στην Αδριανου!! my respect!! ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ !!
Μ.
Τι λες, δεν εκανα τον συνειρμο! Τωρα που το λες οτι ειναι αδελφος της Τανιας, μ’ αρεσει πιο πολυ, γιατι η Τανια ειναι η λατρεια μου. Μια γυναικα που δεν παυει ποτε να ειναι γυναικα.
Σουμακ θα ψαξω να βρω εδω και αν οχι .. εκει οταν ερθω.
Φετα τρωγαμε με πεπονι, αλλα η μελισσουλα λεει οτι εκει κατω απο το αυλακι το συνηθιζανε.
Καλο μηνα, ση γιου σουν.
Νά’σαι καλά που μας κερνάς αυτές τις όμορφες φωτογραφίες (μου άνοιξε η όρεξη σλουρπ).
Καλό σου μήνα!
Καλο μηνα Τζινακι. Βρεεεε τι γλυκα αυτα τα αστροπελεκια! Αν εισαι Αθηνα περνα καμια βολτιτσα απο την κουζινα!
Μμμμμμμ!!!! Κρατάω σημειώσεις!
Γοργονιτσα μου, να πας με χιλια.
Είναι πραγματικά υπέροχο εστιατόριο…Πήγαμε το χειμώνα, με πήγε ο τρελοτουρίστας μου για τα γεννέθλιά μου, και μείναμε απόλυτα ευχαριστημένοι! Και από το χώρο, και από το φαγητό και από το σέρβις! Και από τη μουσική!!
Το προτείνουμε κι εμείς ανεπιφύλακτα!!
Καλό καλοκαίρι σε όλους!
Τρελοτουρίστρια
Αχ χαιρομαι αφανταστα που και οι τρελλοτουριστες δευτερολογουν συμφωνωντας μαζι μου. Εσυ θα καταλαβες τι εννοω με το μεγαλο τετραγωνο τραπεζι στο βαθος. Το θελωωωω… Καλη συνεχεια στο τρελλο καλοκαιρι ασς.
φετα με καρπουζι… η γιαγια μου, η αυλη μας το καλοκαιρακι!!
δεν με ειχε απασχολησει η καταγωγη γιατι παντα το θεωρουσα πολυ ελληνικο.. δεν ξερω!
η βολτα της τριλογιας και το φαγητό στο κουζινα ειναι must, τουλαχιστον μια Κυριακη καθε μηνα ή μια φορά σε κάθε ταξίδι 🙂
φιλάκια και καλό μήνα!!
Ηταν μια μερα πριν επιβιβαστω στο αεροπλανο πισω για Αμερικα. Δεν θα εφευγα χωρις να την κανω αυτη την βολτα. Μουπεσε καυσωνας αλλα δεν πτοηθηκα. Εμεινε ετσι η τελευταια ωραια γευση (μεταφορικα και κυριολεκτικα) μελισσουλα στην μνημη.
Καλο μηνα. Σε φιλω.
Δεσπιναριον, παρολο που γυρισες πισω, ελπιζω νοερα να συνεχιζεις τις διακοπες σου 🙂
Το κυζινα ειναι καλο μαγαζι, αν και για μας θα ελεγα λιγο ακριβο! παντως τη μπαρα του την εχω τιμησει αρκετες φορες τα βραδυα, κατι σαν worm-up για Athens by night.
χμ τωρα το καλυτερο! οσοι φιλοι απο την δουλεια μου εχουνε επισκεφτει Ελλαδα τρωνε μακαροναδα ή πιτσα ή greek-salat ή musaka!!!!!!
δεν ξερουνε τιποτα αλλο!!! και το ποιο αστειο απο ολα ειναι οταν τους ρωταω γιατι δεν δοκιμαζεται κατι αλλο? η απαντηση ειναι, γιατι δεν ξερουμε τιποτα αλλο και νιωθουμε ασφαλεις τρωγωντας αυτα.
Μια συναδερφος μου δε ειχε παει Κρητη διακοπες και σε ενα χωριουδακι κοντα σε Σητεια, πηγε σε μια ταβερνα και ζητησε πιτσα!!! ΚΑΙ της εκανε εντυπωση οτι δεν ειχανε… τι να πεις, αυτο ειναι η Ευρωπη και οι κατοικοι της, no open-minded at all.
Παντως το μαρκετινγκ των Ιταλων και το Ισπανων ειναι απιστευτο !!! ενω εμεις ειμαστε καμποσα ετη φωτος ακομα.
Βεβαιως Γιαννη μου, μεσω του μπλογκ, συνεχιζω οπως βλεπεις. Τωρα να σου πω, προκειμενου να φαω κατι διαφορετικο και νοστιμο, λιγο παραπανω προσωπικα δε με πειραζει. Εξ αλλου (αυτο ειναι γεγονος) εμεις ακομα και στην Ελλαδα τρωμε μια φορα την ημερα. Εκεινο το βραδυ μεταξυ βαλιτσας και αντιο την βγαλαμε με μισο κιλο καϊμακι απο τον Βαρσο. Επισης να σου πω οτι εδω το φαγητο (το καλο) ειναι πανακριβο και η Ευρωπη μας φαινεται ενταξει.
Εχεις δικιο ομως, θα επρεπε να γινεται καλυτερο μαρκετινγκ. Νομιζω οτι κατι γινεται παγκοσμια αλλα ειναι στην αρχη του ακομα. Μερικα εστιατορια στην Αγγλια προβαλλουν το ελληνικο φαγητο περαν του “τουριστικα” τετριμενου. Μεχρι και στο Σαν Φρανσισκο ειδα το Κοκαρι, στη Νεα Υορκη αρκετα επισης, αλλα για να φτασει η φημη στην μαζα θελει ακομα δουλεια.
Και μια πραγματικη ιστορια. Συναδελφος δικος μου που ταξιδευει συχνα (αμερικανακι) παιρνει μαζι του κονσερβες και δεν τρωει τιποτε αλλο σε ξενη χωρα. Μιλαμε για μ.. σε προχωρημενη κατασταση.
kiria despoina pou eiste ??? mas geiwsate pali me kairo ??
Στην Γουασινγκτων ειμαστε αγαπητε Νικολα. Σωστα εχω καιρο να ερθω απο τα λημερια σας, ελειπα κιολας, τι παναπει ομως σας γειωσα, εισασταν απογειωμενος; Αν εχετε κατι το μεηλ μου το ξερετε.
Καλό σου μήνα Δέσποινα από το ηλιο φωτισμένο Τορόντο.
Ωραίο φαίνετε το εστιατόριο κάτι του γούστου μου και στην γειτονιά που μεγάλωσε η μητέρα μου. Κάνεις μια ωραιότατη διαφήμιση, που τώρα θα το μάθει διότι ένα ποτηράκι κρασάκι θα πρέπει να είναι ον δεμ κάθε φορά που θα πας.
Βγάζω το καπέλο μου σε όλους που ταξιδεύουν καλοκαιρινούς μήνες
σε τόσο ζεστά κλίματα. Εγώ πάντα ξεκινώ στα μέσα Σεπτέμβριου για την Αθήνα μας τότε που όλοι εύχονται”Καλό Χειμώνα” εμείς τσουκ εμφανιζόμαστε με ομπρελίτσες βροχής.
Το καρπούζι με την φέτα Η το πεπόνι με την φέτα για κολατσιό την πρωτοείδα στη Λαμία, Καρπενήσι και περίχωρα όταν παραθέριζα πολύ μικρή. Μάλιστα αλατίζουν λίγο τα φρούτα για να φέρουν την γλύκα τους
στην επιφάνεια. Το άλλο που είδα και δεν το λέω παράξενο γιατί είναι γούστα γεύσεως προσθέτουν αλάτι στο γάλα τους για να βουτήξουν το ψωμί.
Λένε ότι ο άνθρωπος αλλάζει γεύση κάθε 7 χρόνια, έχω περάσει πολλά 7άρια αλλά το αλάτι στα φρούτα και γάλα δεν το απόκτησα ακόμη.
Μπορεί στα 100 όταν δεν θα έχω γεύση. Όμως τα φρούτα με την φέτα την συνεχίζω στο σπίτι μου.
Αγωνιώ να δω το κινεζάκι ελπίζω να έχεις φωτογραφία.
Η παλιά Αθηναία
Καλωστην Ευη. Α ωστε η μαμα σου ηταν απο την παλια Αθηνα επισης; Η γιαγια μου γεννηθηκε και μεγαλωσε στην Πλακα και τελειωσε το παρθεναγωγειο Χιλλ. Σαν παλια Αθηναια μπορει να το εχεις ακουστα.
Πεπονι με τυρι παντα τρωγαμε, το καρπουζι εδω το εμαθα. Καποια στιγμη μου φαινεται οτι το πηρε το ματι μου στις εκδοσεις Culinaria για την Κυπρο. Γι αυτο θεωρησα οτι ηταν κυπριακο.
Αλατι στο καρπουζι κι αυτο εδω το ειδα. Μια γειτονισσα καποτε ειχε μαζεψει τα παιδια για καποιο παρτυ και ο Κωνσταντινος μου γυρισε..αηδιασμενος. Ακομα το θυμαται. Προχτες τους εφιαξα κυβακια καρπουζι με φετα και οταν το ειδε, αρχισε..παλι καλα που δεν το αλατισες σαν την Μαρλην.
Αυτο που λες με την αλλαγη στη γευση το εχω περασει αλλα δεν μετραγα χρονια. Μικρη ετρωγα μονο παγωτο σοκολατα, τωρα μονο καϊμακι. Δε μου αρεσαν οι μελιτζανες, τα σαλιγκαρια, η φαβα. Τωρα τα λατρευω ολα.
Τελος το ομπρελλινο, οχι δεν το εβγαλα φωτογραφια. Το αφησα στο σπιτι μου στην Αθηνα γιατι φανταζομαι θα μου ξαναχρειαστει.
Σε φιλω!
καλό μήνα Δεσποινάκι!!
πόσες φορές δεν έχω πει και γω το σχόλιο που έκανες”Καλα εγω πως και δεν το ειχα σκεφτει αυτο;”.Εδώ ισχύει το γνωστό ότι στην κουζίνα χρειάζεται και φαντασία.Στά μέρη μου το τυρί με καρπούζι ήταν και για κυρίως γεύμα των αγροτών τους καλοκαιρινούς μήνες όταν δούλευαν στα χωράφια τους.
Η τριλογία-πρόταση υπέροχη!!!θα την τιμήσω με την πρώτη ευκαιρία!
φιλάκια και ένα μεγάλο ευχαριστώ για ακόμη μια φορά,για τα ταξίδια στις πρωτεύουσες και όχι μόνο που μας προσφέρεις!
Καλο μηνα Ρουλα μου. Ειναι το κλασσικο συναισθημα που μουρχεται οταν βλεπω κατι διαφορετικο και κυριως στην μαγειρικη. Αυτη η καλοπροαιρετη ζηλεια, μαααα πως το σκεφτηκε αυτος πριν απο μενα. Λες κι εγω μερα νυχτα σπαω το κεφαλι μου να βρω κατι καινουργιο!!
Ευκολο και φθηνο γευμα. Συνδιασμος ντοπιου τυριου θρεπτικου και καρπουζιου δροσιστικου για τους εργατες. Σημερα γαστρονομικη προταση αλλα οπως βλεπω εδω στα σχολια πιο παπιο κι απ’ τα λαχανα.
Φιλακια σε σενα κι ευχαριστω που ακουραστα ερχεσαι απο .. την μακρυνη Ξανθη να με δεις στην Γουασινγκτων.
Στις μπλογκογειτονειες βολτάρω για πολύ καιρό και έχω βρει ευχάριστες εκπλήξεις. Προτιμώ να διαβάζω παρά να γράφω αλλα πήρα την απόφαση διότι είδα πολλά κοινά .Γι αυτό άκουσες τακ-τακ στην πόρτα του αρχοντικού σου όμως είδα κι άλλη έκπληξη από την φρεσκομπεμπεκα Ιουστίνη.
Η μαμά μου άρχισε την ζωή της στην Αποστόλου Παύλου κ Αγίων Ασωμάτων σε ένα νεοκλασικό διώροφο, λίγο αργότερα αγόρασαν άλλο διώροφο με πολύ μεγάλη αυλή για να βάλουν κοτέτσι (για φρέσκα αυγουλακια) στην Αδριανού κ Αιόλου πίσω από το σπίτι είναι η Ρωμαϊκή Αγορά.
Ο πατέρας της μαμάς και παππούς μου ήταν γνωστός επαγγελματίας ράπτης και καποραφτης (Τερζής) είχε μεγαλο Οίκο Ραπτικής στην Μητροπόλεως κ Καπνικαρεας. Η μαμά μου πήγε κι εκείνη στο Χιλλ, το πρώτο
παρθεναγωγείο Ελλάδος.
Αρκετούς μήνες πριν τελειώσει να πάρει το δίπλωμα της αποφάσισε να βάλει καρφίτσες στην καρέκλα της καθηγήτριας για να φυγη η καθηγήτρια διότι δεν ήξερε καλά το μάθημα. Νιάου-νιάου στα κεραμίδια, εκτός από ράπτη μα ποιος αλλος θα είχε τόσες πολλές καρφίτσες
Η Κυρία Χρυσούλα ήταν τυχερή που το οπίσθιο της καθηγήτριας δεν έγινε σαν σκαντζόχοιρος ειδάλλως εκτός την αποβολή που πείρε θα τις έκαναν και μήνυση.
Μήπως αυτό το έχεις ακούσει ? Λες και να γνωριζόντουσαν με την γιαγιά σου?
Ο παππούς για μεγάλη τιμωρία και για να μην χάσει την χρονιά της τεμπελιάζοντας, την έβαλε σε μια φημισμένη σχολή Κοπτικής Ραπτικής.
Έμαθε να κόβει, να ράβει, να κεντά, βελονάκι κτλ και βγήκε ταλέντο, ράβοντας η ίδια τα θεατρικά φορέματα της Μαρίκας Κοτοπούλη μέχρι τοτε που παντρεύτηκε.
Είδα και καμάρωσα τα ωραία κεντημένα τραπεζομάντηλα από τα χέρια της μαμάς σου Κυρ. Δάφνης και μου θύμισαν τα έργα της δικής μου. Πηγε σε σχολη? Γεια στα χέρια τους!
Φιλάκια κι από εμένα γλυκιά Δέσποινα
Καληνύχτα από μια παλιά Αθηναία
Γεια σου Ευη μου παλια μου Αθηναια και παλι, κι ελπιζω η Καναδεζα να χαρει με τον προσδιορισμο ..φρεσκομπεμπεκα! Καλο!
Μερικα απο αυτα που θα γραψω εδω σημερα, τα εχω αναφερει σε σχολια παλιοτερα και ισως να τα εχεις δει. Παμε λοιπον. Η προγιαγια μου Δαφνη κι αυτη παντρευτηκε τον Εμμανουηλ Παυλιδη που ειχε οικο και ερραβε στρατιωτικες στολες στην Σταδιου. Η γιαγια μου Δεσποινα Παυλιδου κορη Αθηναια με το πιανο της και τα γαλλικα της ( κι εδω κυριολεκτουμε) και τους συνοδους να την πηγαινουν σχολειο. Απο την πλακα μετακομισαν στην οδο Αναγνωστοπουλου στην παλια Δεξαμενη στο Κολωνακι, αλλα δεν ξερω ποτα και ουτε πλεον θυμαται κανεις να μου πει. Το διωροφο νεοκλασσικο στο τερμα Πατησιων που γεννηθηκα και περασα τα πρωτα μου χρονια ηταν το εξοχικο τους και προικα της γιαγιας. Ο αδελφος της Παυλος Παυλιδης σκοτωθηκε σε στρατοπεδο συγκεντρωσης στη Γερμανια (Νταχαου) κατα τη διαρκεια της κατοχης.
Αλλες γνωριμιες απο την περιοχη σου που θυμαμαι και προλαβα να γνωρισω ηταν οι κυριες Λευκη και Ειρηνη Κανακαρη του οικου νυφικων Πουλουδη γωνια Ερμου και Βουλης. Η κυρια Ελενη Σεβαστιανου του ιατρου Δουκα Σεβαστιανου που την γνωρισα και οταν με ειδε μου ειπε. Εχεις τη μορφη της γιαγιας σου, ευχομαι να παρεις και την καλωσυνη της.
Την γιαγια Δεσποινα δεν την γνωρισα, εφυγε το 45 πολυ πολυ νεα.
Η μαμα μου η Δαφνη δεν πηγε σε σχολη οχι. Μονη της κενταγε για το σπιτι γιατι ηταν χρυσοχερα. Βεβαια σημερα τα χερακια δεν μπορουν ουτε να κεντησουν ουτε να πλεξουν πια. Τη μαμα θα την χαρακτηριζα “μοντερνα” Αθηναια τουλαχιστο τοτε την εποχη του ’60 ηταν παντα ωραια ντυμενη και πηγαινε στο κομμωτηριο μια φορα την εβδομαδα. Ποτε δεν ειδαμε τη μαμα ατημελητη και ηταν και ομορφη γυναικα. Και ακομα ειναι ..τι λεω. Η ομορφια δε σταματα στα χρονια της νιοτης.
Καλημερα της επομενης μερας.
Πω πω κάτι εικόνες, μαγεύτηκα…καταπληκτικά όλα, και το μέρος θαυμάσιο…
Καλά να περνάς…
Mμμμμμ,τις καλύτερες επιλογές έκανες αυτό το λίγο που ήρθες Δεσποινάκι μου!!Στο Ku zi na εχω να πάω ίσως πάνω από 5 ετία! Τώρα που φρεσκάρισες νομίζω πως είναι ευκαιρία! Αλλά καρπούζι με φέτα και ρόκα δε δεν μ ενθουσιάζει!Προτιμώ το καρπούζι χωρίς μπαλσάμικο!! Όλα μα όλα …….αυτά τα σουτζουκάκια με κάπαρι και πιτούλα perfect!!
Φιλουδίνια καλό μήνα και αγκαλίες
Ηταν ολα πεντανοστιμα, και οι επιλογες πολλες.