Σαββατο σημερα και το δεσποιναριον αποφασισε να ασχοληθει λιγο με θεματα ομορφαδας. Πρωτα εκλεισα ραντεβου για την επομενη Πεμπτη για να κοψω λιγο τη μαλλουρα διοτι φερος την ανοιξη τα μαλλακια ειναι πιο κοντα και υστερα αν συνεχισω ετσι σε λιγο δε θα με λετε δεσποιναριον αλλα Γενοβεφα. (Ζενεβιεβ στο πιο φιν φον)
Πριν λιγο καιρο ειχα επισκεφτει στα καταστηματα Nordstrom μια γνωστη μαρκα καλλυντικων που παρασκευαζονται στο Παρισι (δε λεω ονομα, ας μη κανω και διαφημηση απροκαλυπτα, αλλα εχει ασπρο και κοκκινο χρωμα). Αφου με εξυπηρετησε η τρισχαριτωμενη Ελιζαμπεθ, με εβαλε να συμπληρωσω μια καρτουλα για να με ειδοποιει οταν εχουν σπεσιαλ προσφορες. Ετσι πριν δυο εβδομαδες μου εκλεισε ραντεβου με την makeup artist της ευρυτερης περιοχης για να μου δειξει τα καινουργια χρωματα. Ουτως η αλλως ειχα να ψωνισω και μερικα δωρακια στη μωλ και συνεδυασα τις δουλειες με μπωτε. Η μανδαμ αρτιστ ηταν μια στρουμπουλη καλλονη. Με μακιγιαζ διακριτικο, οποτε αμεσως καταλαβα οτι δεν προκειται να με κανει χρωματικως φαμ φαταλ. Καθομαι στο σκαμνι ντε μπωτε και με ρωταει η ωραια κυρια. Τι ακριβως θελετε να σας κανω; Την κοιτω ασκαρδαμικτι και απαντω μονολεκτικα: Ωραια! . Εκει ακριβως αρχισανε οι “υπερβολες ντε λα μπωτε”
-Μα εισθε ωραια, μα τι ωραιο δερμα. Τι χρωματα προτιματε;
-Δε θα σας πω τι προτιμω εσεις σαν καλλιτεχνις δειτε το κομπλεξιον μου και προτεινετε χρωματα. (Εμ αν ειναι να σου πω οτι προτιμω μωβ, να το βρασω το κονσαλτεησον, πες μου κατι καινουργιο)
Αρχιζει λοιπον το ταπ ταπ ταπ τουπ τουπ με πινελακια, σφουγγαρακια και ο καμβας ετοιμαζεται για να δεχτει την παλεττα της ανοιξης.
Εν τω μεταξυ κατα τη διαρκεια του σοβαντεπι, διαφορες αλλες καλλονες υπαλληλοι σταματουν, την φιλανε σταυρωτα και μου λενε: Τυχερη εισαι που σε μακιγιαρει η Σαρον! Ματς μουτς. Και μετα απο λιγο αντε παλι, ματς μουτς, εισθε χαρμα (το χαρμα αγγλικα μπορει να μεταφραστει απο στανινγκ εως μαρβελους, ολα τα ειπανε οι δικες σου). Και η μανδαμ Σαρον καθε τοσο ρωταει στην Ελιζαμπεθ. Μα δεν ειναι πολυ καλη; Και η Ελιζαμπεθ φυσικα συμφωνει! (Εδω που τα λεμε και οι δυο ηθελαν να πουλησουν προϊοντα, και στην πιο σκατοφατσα τα ιδια λενε!)
Πρεπει ομως να ομολογησω οτι η Σαρον κανει καλη δουλεια. Το τελικο αποτελεσμα με εντυπωσιαζει, ασε που για πρωτη φορα στη ζωη μου μου βαζουν ροζ κραγιον και μου αρεσει. ειναι ο συνδιασμος του μολυβιου και του κραγιον που δινει ενα γλυκο μπορντω απο κατω κι ενα απαλο ροζε απο πανω. Κανει μια διχρωμια που αλλαζει απο το εξω προς το μεσα στα χειλη. Το κολπο αυτο με ενθουσιαζει. Τελος παντων ξασηκωνω κι αλλα τρυκ, οπως δυο χρωματα σε eye liner, συνδιασμο μωβ και μαυρο. Και πραγματικα οπως ζωγραφιζουμε σε ενα καμβα, ετσι και στο προσωπο, με καταλληλα χρωματα δινουμε φως, ανασηκωνουμε το βλεφαρο, και φιαχνουμε γωνιες, μεγαλωνουμε η μικραινουμε αποστασεις, και στο τελος καθε κοινη φατσα μπορει να γινει ωραια φατσα.
Τελειωνω λοιπον με τα μερεμετια, παιρνω τα μολυβακια μου και το καινουργιο μου ροζ κραγιον (που φοραω στην φωτογραφια), μου δινουν και κατι ωραια δωρα αντιρυτιδικες κρεμουλες τρε φιν φον και τραβελ σαϊζ, και συνεχιζω την πρωϊνη μου βολτα.
Οι μανολιες με το ιδιο ροζ κραγιον
Παιρνω ενα ομορφο δωρακι στην Ντεμπορα που εχει γεννεθλια σε λιγες μερες. Ειναι μια πασμινα σε γαλαζιο χρωμα, ιδιο με το χρωμα των ματιων της. Το Νορντστρομ ισως ειναι το μονο μεγαλο καταστημα που κανει δωρεαν αμπαλαζ δωρου και μαλιστα πολυ σικ. Ειναι ασημενιο κουτι και αλλαζει το χρωμα η το υλικο του φιογκου. Αλλοτε μεταξωτο, αλλοτε τουλι.
Χαζευω τα ανοιξιατικα τσαντικα. Σαν καραμελλιτσες ειναι. Φλερταρω λιγο με ενα κιτρινο της Kate Spade που μοιαζει με μπαουλακι, αλλα μου φαινεται πολυ μικρο. Το ροζ και το κιτρινο ειναι στην πρωτη γραμμη. Σε ενα μηνα θα αλλαξουν τα χρωματα παλι. Σε δουλεια να βρισκομαστε.
Ο πρωτος ασφοδελος στον κηπο μου προτιμα κι αυτος το κιτρινο φετος την ανοιξη.
Μπαινω σε ενα αρωματοπωλειο να δω αν εχει κυκλοφορησει κατι καινουργιο. Περσυ τετοιο καιρο, καθε σχεδιαστης που σεβεται τον εαυτο του, ειχε λανσαρει ενα τριανταφυλλενιο αρωμα. Το δεσποιναριον απο ολα αυτα ειχε αγαπησει το Ροκυ Ροουζ του Βαλεντινο. Φετος δεν βλεπω τιποτα, εξ αλλου εδω και μερικους μηνες εχω κολλησει στο Chanel elixir No 5. Επιστροφη στα κλασσικα. Παιρνει το ματι μου στα ραφια αλλο ενα αγαπημενο. Το Miss Dior Cherie. Ενα αρωμα τοσο παιχνιδιαρικο και τοσο γλυκο που θα μπορουσε να υπαρχει και σε γλυκο του κουταλιου. Παιρνω το δειγμα και φςς φςςς παρφουμαριζομαι στους καρπους. Ετσι τωρα ειμαι και μακιγιαρισμενη και παρφουμαρισμενη. Ωλ μεηντ απ εντ νο πλεης του γκοου. Ψεμματα, το βραδυ θα βγω να δειπνησω με παρεα.
Για πρωτη φορα βγαινουν φετος αυτοι οι υπεροχοι ριγε κροκοι στον κηπο και τους ανακαλυπτω σημερα. Σιγουρα τα πιο ομορφα χρωματα δεν ειναι ουτε στη μωλ ουτε στις σκιες των ματιων μου. Ειναι στη φυση.
Ανακαλυπτω ενα καινουργιο προϊον σε γαλακτωμα καθαρισμου και τονικ. Και μαλιστα ελληνικο. Της γνωστης μαρκας των φαρμακοποιων. Λεγονται Ματέρια Χέρμπα. Απο βοτανα. Μοσχομυριζουν δροσια και σκεφτομαι οτι οταν τελειωσουν τα δικα μου, θα ερθω να παρω αυτα. Το τονικ μου (που δεν ειναι αλλο απο χιωτικο ροδονερο, κοντευει να τελειωσει, αλλα με κουρασε το εντονο αρωμα του.
Κανω μεγαλη βολτα στη μωλ. Περναω απο αρκετα αγαπημενα μου μαγαζια. Το J. Crew , το Williams Sonoma οπου με το που μπαινω μουρχονται στο μυαλο οι μπλογκοφιλες Ευουλα και Μελισσουλα. Φαινεται οτι η τρελλα με τα καπκεηκς εχει αναβιωσει κι εδω τρομερα. Βλεπω καινουργια φορμακια σε σχημα μαργαριτας, ειδικα κουτακια σε παστελ διαφανη χρωματα που ειναι για να βαλεις μονο ενα καπκεηκ μεσα. Ολα πιτσικα, χαριτωμενα και η ζαχαρη να μυριζει εντονα. Στο ιδιο καταστημα ειδα οτι εχουν ωραια πασχαλινα καλουδια. Σκεφτομαι οι πρεπει να παρω μερικα πριν περασει το καθολικο Πασχα και εξαφανιστουν. Βλεπω και κατι υπεροχα κερια. Το ενα λεει οτι ειναι βασιλικος. Πραγματικα, το μυριζω και το βρισκω τελειο. Αλλα και το Mayer Lemon που ειναι το κινεζικο λεμονι -διασταυρωση λεμονιου και γλυκου πορτοκαλιου- ειναι εξαισιο.
Ανοιξη εξω στη φυση, ανοιξη και στα μαγαζια. Οπου και να γυρισω να δω, υπαρχει ενα λουλουδατο μακρυ φουλαρι γυρω απο ενα ασπρο κοκκαλινο λαιμο. Βλεπω επισης τσιγγανικες φουστες, αλλα εχω ορκιστει οτι τετοια πραγματα εγω δε ξαναφοραω. Με τιποτα. Βλεπω φραμπαλαδες γαι γυριζω το βλεμμα αλλου. Βλεπω πρασινα κοκκαλινα γυαλια ηλιου και δε μ’ αρεσουν. Βλεπω πολυ γαλαζιο της μεσογειου (λουλακι σχεδον) και το λατρευω αλλα δε μου παει. Βλεπω περλες σε ολα τα χρωματα, σε ολα τα μηκη σε συνδιασμο με αλυσιδες, πολλα μαζι ολοκληρο κοσμηματοπωλειο σε ενα βελουδινο λαιμο. Αυτα μ’ αρεσουν. Σκεφτομαι να κανω συνδιασμους με τις περλες που εχω. Βλεπω ασπρα λινα και τρελλαινομαι. Παλι εκει θα καταληξω. Βιαζομαι να ζεστανει ο καιρος. Να βγω απο το μαυρο, το γκριζο και το καβουκι μου. Καποτε λατρευα τα φθινοπωρα, οταν το αντεχε η νιοτη μου. Τωρα η ανοιξη με γοητευει, γιατι μου θυμιζει τη νιοτη μου.
Σας φιλω γλυκα.
(*) οι τιτλοι φιν φον αναρτησεων γραφονται παντα αν φρανσε’
ασπρο - 1 
