My friend Carole’s oyster soup

Στη συνεχεια των συναξεων των ψαροφαγαδων, θελω να μοιραστω μαζι σας μια πανευκολη συνταγη για σουπα στρειδιων που τρωμε καθε χρονο στο σπιτι της αγαπημενης φιλης Carole.   Στην μια κατσαρολα βραζει γαλα, με λιγο βουτυρο.  (Δεξια στην φωτογραφια).  Ριχνουμε μεσα τα φρεσκα στρειδια, χωρις το κελυφος και μολις αρχισουν να “κατσαρωνουν” οι ακρες σβηνουμε τη φωτια.   Στην δευτερη κατσαρολα, (αριστερα) εχουμε βρασει κυβους πατατας σε ζωμο κοτας, με αλατακι, μεχρι να γινουν πολυ μαλακες.  Οταν ερθει η ωρα του σερβιρισματος,  βαζουμε ιση ποσοτητα απο τις δυο κατσαρολες στο ιδιο πιατο, και το αποτελεσμα το βλεπετε στην επομενη φωτογραφια.  Μπορουμε να ριξουμε στο τελος ασπρο πιπερι και αλμυρα κρακερακια στη σουπα για να την νοστιμισουμε κατα βουληση.

Η σουπα ειναι νοστιμωτατη (συνηθως κανουμε εφοδο για δευτερη δοση) και ευκολη.  Η μονη ιδιεταιροτητα ειναι η χρηση δυο σκευων στην παρασκευη της, αλλα τα δυο μερη θελουν διαφορετικους χρονους για να γινουν σωστα.

Στη συνεχεια εφιαξα μια “gallerie”  απο στιγμιοτυπα της συναξης το περασμενο Σαββατο. Η  Καρολ μενει με την οικογενεια της στο νοτιο Μερυλαντ σε αγροτικη περιοχη,  στη μεση του.. πουθενα!  Αυτο μπορειτε να το δειτε και σε μια απο τις φωτογραφιες της γκαλλερί.    Η επισκεψη στο σπιτι της ειναι χαλαρωτικη,  γεματη περιποιηση, αγαπη, και κλασσικη μουσικη που παιζουν για μας τα δυο χαριτωμενα της κοριτσακια που εχουν αρχισει να μεταμορφωνονται σε δεσποινιδες πια.  Εμεις οι “ψαροφαγαδες”,  ευφραινομαστε με τα μαγειρεματα της, και αναλυουμε οτι κοινωνικο-πολιτιστικο-πολιτικο-κουτσομπολιστικο θεμα προκυψει στη ..διαδρομη.

Αυτο που βλεπετε στο στρογγυλο πυρεξ, ειναι ενα ντιπ καβουριου που εφιαξε η μεγαλη της κορη απο μια συνταγη που βρηκε στο ιντερνετ. Περιεχει  καβουροψυχα και μαλακα τυρια και μετα το ψησιμο, καταληγει σε φετουλες μπαγκετας για να συνοδεψει το ποτο της ..προθερμανσης που στην περιπτωση ηταν ενα δροσερο πινο γκριτζιο.

Κλεινω την σημερινη αναρτηση, με μια υπεροχη Χριστουγεννιατικη ζωγραφια της μικρης δεσποινιδας.   Λατρις της γνωστις Γαλλικης κουλτουρας και γλωσσας η Καρολ εχει μυησει τις μικρες σ’ αυτη την αγαπη.  Παρισακι σε ροζ φοντο,  και πολλα γλυκα φιλια απο μενα.

φφφ (φιν φον φριττατα)

Η φριττατα ειναι ενα απο τα αγαπημενα μου φαγητα. Οπως ειναι και καθε φαγητο που περιεχει τηγανισμενες πατατουλες. Στην προκειμενη περιπτωση οι πατατες σχεδον τηγανιζονται στο φουρνο. Τις κοβω ροδελλες και τις κανω ενα μπανακι σε αγνο ελαιολαδο.   Τις αλατιζω και τις ψηνω σε δυνατο φουρνο για περιπου εικοσι λεπτα, ανακατευοντας στο ενδιαμεσο για να μη κολλησουν μεταξυ τους.

Σε  ενα πυριμαχο πιατο ταρτας αρχιζω με μια στρωση φρεσκοτριμμενο πεκορινο ρομανο.  Τωρα εσεις που εχετε πιο προχειρο το κεφαλοτυρι, ουτε που να το σκεφτητε. Μακαρι να το ειχα κι εγω ευκολο.  Συνεχιζω με μια στρωση πατατες, μια στρωση ωριμες ντοματες σε ροδελλες και τελειωνω παλι με πατατες.

Χτυπαω τεσσερα αυγα με ελαχιστο γαλα και περιχυνω το πατατο-ντοματο κατασκευασμα.  Τελειωνω τριβοντας στην επιφανεια ακομα λιγο πεκορινο ρομανο. Εν τω μεταξυ στα ενδιαμεσα σταδια αλατιζω και πιπεριζω κατα βουληση.  Εαν δεν βαλετε ντοματα, το μοσχοκαρυδο ειναι εξαιρετικη μπαχαροεναλλακτικη.

Ψηνω σε δυνατο φουρνο για περιπου εικοσι λεπτα, μεχρι να δεσει η φριττατα μου και να ροδοκοκκινησει η επιφανεια.

Τελος σας παρουσιαζω (κατα τα προτυπα του αγαπητωτατου)   ενα κλοουζ απ μεριδας τριγωνικης μερικα δευτερολεπτα πριν μιλησει το πηρουνι.

Η φριττατα ταιριαζει με φρεσκοτριμμενο πιπερι, πρασινη σαλατα, ασπρο κρασακι, παρεα και μοναξια.

Σας φιλω γλυκα!

tea party tips (*)

Για την Χριστινα και την Ευη που ξεσηκωθηκαν! Για την Πηνελοπη που θαθελα να ηταν στο παρτυ,  και για την Καναδεζα που με συγκινησε σημερα (εκτος της τελευταιας συνταγης που ειναι με φετα).

Και αφου ηρεμησαμε και καταλαγιασε η ατμοσφαιρα των εορτων, και αφου μας περισσεψαν ενα πατισερί γλυκα, και αφου μαζεψαμε και το τελευταιο κουταλακι, ερχομαστε στο “δια ταυτα”.

Λοιπον το ελεγα κι εχτες, ενα τηηηη παρτυ δεν ειναι και τοσο ευκολο οσο ακουγεται.  Θελει την οικοδεσποινα συνεχως να κοιτα αν το τσαϊ διατηρειται ζεστο, να φιαχνει φρεσκο, και να φροντιζει να μη ξεραινονται τα ζεστα κεκακια.  Επομενως μετα το προχθεσινο παρτυ  εχω να κανω τις εξης δηλωσεις.

1. Ενα τηη παρτυ θελει μονο γυναικες.  Το πολυ οκτω και με κοινα ενδιαφεροντα (ας πουμε μπλογκινγκ, μπελλυ μπατον πηρσινγκ, φιλολογια,  κατι τελος παντων). Εαν φερετε σε τηηη παρτυ ανδρες θα σας το καπελλωσουν γιατι θα αρχισουν να ανοιγουν λευκα κρασακια και μετα θα προχωρησουν σε ουϊσκακια και μετα αντε να τους αναχαιτισεις!  Κοριτσακια δεκτα ανω των δεκατριων και αν ειναι ωριμα, αν προκειται για αγοροκοριτσα, φοργκετ ιτ.

2. Το νουμερο 8 ειναι καλο γιατι δεν θελει πολυ ενεργεια για να φιαξεις μια ωραια ατμοσφαιρα. Βεβαια εδω το προβλημα ειναι οτι δεν θα μπορειτε μα κουτσομπολεψετε καμια απο τις αλλες γιατι θα ειναι παρουσες, αλλα ειπαμε τα τηη παρτυ δεν ειναι οτι πιο ευκολο!

3.  Μη καλεσετε τον μουρμουρη γιο σας. “Καλα εκανε ο Τεντυ κι εφαγε σαντουϊτς πριν ερθουμε, μονο αυτα εχεις;”

4. Μη καλεσετε ανθρωπους που ΔΕΝ πινουν τσαϊ. Το τηη παρτυ πρεπει να ειναι απολαυση γευσεων και ντελικατων αρωματων σε ατμοσφαιρα τουλαχιστο ΖΕΝ.  Με γλυκυ βραστο η φραπε τετοια ατμοσφαιρα δεν επιτυγχανεται που να χτυπιεστε.

5. Εχετε scones  που θα ψησετε στο σπιτι.  Δεν ειναι δυσκολα.  Εχετε μερικα τη σαντουϊτς και μερικα γλυκακια οπως μακαρον η πτι φουρ.  Ειναι αρκετα.  Προχθες προσπαθησα να δω ποιες γευσεις ταιριαζουν με το τσαϊ  και φυσικα κατεληξα σε αυτες που προτεινουν οι Βρεττανοι που το εχουν μελετησει το θεμα αιωνες τωρα.

6. Φιαξτε 2  εως 3 διαφορετικα τσαγια.  Εχετε παντα βραστο νερο το ριχνετε στην τσαγιερα. Προσθετετε τα φυλλα με το ειδικο πλεγμα και το αφηνετε απο πεντε λεπτα εως να φτασει το τσαϊ να ειναι οσο δυνατο το θελετε.  Μη βραζετε ποτε τα φυλλαρακια.  Αν δοκιμασετε καποτε ενα τσαϊ που σας ενθουσιαζει σε καποιο μαγαζι, αγοραστε ενα κουτακι.  Παντα βολευει σε τετοιες περιπτωσεις και το τσαϊ δε παθαινει τιποτα οταν φυλαγεται σε καταλληλο πορσελλανινο η μεταλλικο κουτι.

Scones

Για περιπου 8 scones θελω

2 φλυτζανια κοινο αλευρι (οχι απο αυτα που φουσκωουν μονα τους και εχουν αποψη)

50 γραμμαρια ζαχαρη

1 κουταλακι  baking powder

1/4 κουταλακι γλυκου σοδα

1/4 κουταλακι αλατι

1/2 φλυτζανι βουτυρο (φρεσκο, αναλατο και παχυντικο)

2/3 του φλυτζανιου buttermilk

ενα μιγμα απο 1 αυγο με λιγο γαλα για να επαλειψουμε τις επιφανειες πριν το ψησιμο.

Σε ενα μπωλ ανακατευω τα στεγνα υλικα. Κοβω το βουτυρο σε μικρα κομματακια και  το ριχνω στο μειγμα. Χτυπαω σε μπλεντερ η αν ειμαι σαν το δεσποιναριον ανακατευω με ενα πηρουνι. Το μειγμα πρεπει να εχει την υφη σβωλιασμενη.  Προσθετω το μπατερμιλκ και ανακατευω μεχρι να γνει μια ζυμη.  Ανακατεμα απαλο, και οχι πολυ.

Παιρνω μια παραφουσκωμενη κουταλια της σουπας απο το μειγμα και το τοποθετω σε ταψι.  Συνεχιζω μεχρι να τελειωσει.  Μπορειτε να τους δωσετε και σχημα τριγωνικο αν θελετε φιαχνοντας ενα κυκλο και κοβοντας σε 6 κομματια ακτινωτα.  Αλειφω με το αυγο και ψηνω σε φουρνο 200 βαθμων προζεσταμενο, για 15-20 λεπτα. Αφηνω χωρο μεταξυ τους γιατι θα φουσκωσουν αρκεα (5 εκ)

Αυτο που εμαθα χτες ειναι το εξης.  Πρεπει να βαζουμε διπλο ταψι γιατι το κατω μερος μπορει να αρπαξει. (Οχι δε μου αρπαξε, το προλαβα)  Επισης λαδοκολλα στο ταψι πριν τοποθετησω τα ζυμαρακια βοηθα να ξεκολλησουν πιο ευκολα (οχι δε μου κολλησαν γιατι τα αγριοκοιταξα). Στο σταδιο του ζυμωματος,  μπορω να προσθεσω αποξηραμενες κρανμπερις που τις εχω μουλιασει λιγο πριν, η παπαρουνοσπορο και ξυσμα λεμονιου.  Οταν ροδισει λιγο η επιφανεια τρυπαω με μια οδοντογλυφιδα γι α να δω αν ψηθηκε μεχρι μεσα.

Ταιριαζουν απολυτα με  Devonshire Cream  και μαρμελαδες της αρεσκειας σας.

Τιπς για τα σαντουϊτσακια.

Αγοραζω ασπρο ψωμι φορμας και το βαζω στην καταψυξη.  Φιαχνω τη γεμιση.  Κοβω την κρουστα του ψωμιου και κρατω μονο το ασπρο. Αλοιφω με τη γεμιση και κοβω στα δυο διαγωνια.  Σκεπαζω τα σαντουϊτσακια με χαρτι και μετα μια βρεμμενη πετσετα και τα κρατω στο ψυγειο μεχρι να σερβιριστουν.  Μπορω να τα φιαξω απο την προηγουμενη.

Γεμιση: εδω παιζουμε  με τις γευστικες μας προτιμησεις αλλα καλο ειναι να μην φιαξουμε πολυ εντονες γευσεις. Παρ’ ολα αυτα το καρυ ειναι κατι που ταιριαζε απολυτα με το τσαϊ και η κοτοσαλατα  με λιγη σαλτσα καρυ φιαχνει μια νοστιμη γεμιση.  Αυγο σε κομματακια με μαγιονεζα και ελαχιστη μουσταρδα ειναι επισης πολυ καλο.  Ροκφορ με λιγο βουτυρο για ανθσυχες γευστικες παλεττες.  Ψαξτε τον Γκουγκλη για τηηη σαντουϊτσες και φιλλινγκς και θα εκπλαγειτε.

Μπισκοτακια τυρενια (συνταγη κυριας Δαφνης της εποχης της κυριας Χρυσας Παραδειση) Ομως.. παααρα πολυ τραγανα και νοστιμα!

1/2 κιλο αλευρι

100 γραμμαρια φετα

1 πακεττο βιταμ

1 κουταλακι μπεϊκιν παουντερ

Με ολα τα υλικα φιαχνω μια ζυμη αφρατη. Με βεργα ανοιγω τη ζυμη σε παχος περιπου μισο εκατοστο.  Κοβω κυκλους με ενα ποτηρι και μετα στη μεση. Αλοιφω τα ημικυκλια με αυγο και πασπαλιζω με λιγη παρμεζανα. Ψηνω στους 200 βαθμους για 1ο-12 λεπτα.

(*) Αν αυτο τον τιτλο τον γραψω ” τηη παρτυ τηπς”  θα με διαγραψει τελειως η Ακαδημια.

Σας φιλω γλυκα.

Πη Ες:  Δεν θα γραψω ΚΑΙ τριτο ποστ για  τσαγια και περιφεραλς, καθε τοπικ εχει και τα ορια του!

Crab cakes – the Maryland delicacy!

Λιγο πριν ξεκινησει για το αεροδρομιο Dulles, κι ενω μιση ωρα πριν ερθει το ταξι, η βαλιτσα δεν ηταν ετοιμη, ανεβασα απανω ενα μεζεδακι για να με θυμαται στο ταξιδι.  Δε ξερω αν καταφερα να πλησιασω την απολυτα γκουρμε κουζινα της Λουφτχανσα που επροκειτο να με συναγωνιστει τεσσερεις ωρες περιπου μετα, αλλα εβαλα τα δυνατα μου.  Τους ειχα στο νου μου μερες τωρα. Καβουροκεφτεδες με σπιτικο αϊολί.  Ο κλασσικος κεφτες του Μερυλαντ χωρις ομως τις κλασσικες cocktail η tartar sauces.  Το αϊολί του ταιριαζει ομορφα και ειναι τοσο ευκολο.  1/2 φλυτζανι μαγιονεζα, 3 κουταλιες της σουπας λεμονι, δυο σκελιδες σκορδο περασμενες στην πρεσσα και αλατι. Κατα βουληση αυξομειωση των υλικων ,για να ταιριαζει στην γευση μας. Η σαλτσα να ειναι λιγο αραιη.

Καβουροκεφτεδες: 250 γραμμαρια καβουροψυχα,  εικοσι κρακερακια κοπανισμενα σε γαλεττα, 6 πρασινα κρεμμυδακια ψιλοκομμενα,  ενα αυγο (οχι αβγο),  δυο κουταλιες της σουπας μαγιονεζα, ενα κουταλακι του γλυκου μουσταρδα τυπου Ντιζον, μια σκελιδα σκορδο περασμενη στην πρεσσα, ελαχιστο καυτερο πιπερι, μισο κουταλακι του γλυκου Old Bay Seasoning (*),  αλατι, πιπερι και μισο φλυτζανι τριμμενη ψυχα ψωμιου.

Σωταρω τα κρεμμυδακια  σε λιγο ελαιολαδο μεχρι να μαραθουν.  Προσθετω ολα τα υπολοιπα υλικα, εκτος απο την τριμμενη ψυχα.  Πλαθω τεσσερα μπιφτεκακια.  Τα καλυπτω με την ψυχα πιεζοντας τα απαλα.  Στο τηγανι ζεσταινω ελαιολαδο και τηγανιζω τους καβουροκεφτεδες για λιγα λεπτα απο καθε πλευρα μεχρι να παρουν ενα χρυσο ξανθομελαχροινο χρωμα.  Στραγγιζω για μερικα λεπτα σε απορροφητικο χαρτι.

Τρωγονται στο ποδι κι ενω η βαλιτσα χασκει ακομα ανοιχτη και το ταξι ηδη βρισκεται καθ’ οδον.  Συνοδευεται με ηχητικο εφε: ΜΜΜΜΜΜ!

Αργοτερα σκαρωνουμε και το τελειο συνοδευτικο για τους καβουροκεφτεδες.  Ντοματες πομοντορο που βραζαμε για μιση  περιπου ωρα, μεχρι να γινουν σαλτσα, με ολοκληρα αυγα και τυρι φετα.  Αλατακι εχει ηδη η σαλτσα μας, και πιπερακι στο τελος απο πανω.  Τρωγεται συνοδευομενο με ενα ποτηρακι Pinot Grigio.

(*) Old Bay Seasoning.  Μιγμα μπαχαρικων που περιεχει, ξερο σεληνο και σπορους σεληνου, σκονη μουσταρδα, κοκκινο πιπερι, φυλλα δαφνης, γαρυφαλλα, μπαχαρι, πιπερροριζα, καρδαμο, κανελλα και παπρικα.  Το χρησιμοποιουμε για να δωσουμε γευση στο νερο που θα βρασουν οι γαριδες, η κατ’ ευθειαν απανω σε καβουρια και θαλασσινα.

It was a little before he left for the Dulles Airport.  Half hour before the taxi arrived, the suitcase was not ready yet.  I surprised him with freshly fried crab cakes and homemade aioli sauce.  I had this in mind for days and I managed to make a good impression, hopefully  better than Lufthansa’s  upcoming gourmet menu!  Crab cake is Maryland’s classic delicacy, this time without the classic cocktail or tartar sauces.  Homemade  aioli is soooo easy:  We need 1/2 cup mayonnaise, 3 tablespoons lemon juice, two garlic cloves smashed and some salt.  Adjust the ingredients to your taste. The sauce should not be thick.

Crab cakes: one  6 ounce container crab meat preferably claws, 3 oz buttery crackers pulverized, 6 green onions, one egg, two tablespoons mayonnaise, one teaspoon of Dijon type mustard, a clove of garlic smashed, e little hot pepper, half a teaspoon Old Bay seasoning, salt and pepper to taste and about half cup fresh bread crumbs.

Sautee the chopped  green  onions in olive oil until they are soft.  Add everything except the bread crumbs and mix gently. Form four patties.  Press them softly on the bread crumbs to cover.  Fry in hot olive oil a couple of minutes on each side until the turn golden brown. Let drain on kitchen paper towel.

Eat standing, in front of an open unfinished suitcase waiting for the taxi!

A great accompaniment to crab cakes is a dish called ‘tomatoes with eggs and feta cheese’.  Use ten ripe peeled roma tomatoes. Turn them once in the food processor to form a course pulp.  Cook in a shallow pan for about half hour until most of the tomato “water” is evaporated.  Add some olive oil and when it is hot,  add two eggs (unbeaten) and some feta cheese.  Cook until the egg white is done.  Add salt and freshly ground pepper .. et voila! Open a Pinot Grigio bottle and enjoy!

re-inventing the culinary wheel

Σε περιοδους οικονομικης κρισης και δυσκολιων, ο ανθρωπος υπηρξε εφευρετικωτατος στον τομεα μαγειρικη.  Στο παρελθον δημιουργησε μικρα θαυματα με τα στοιχειωδη υλικα. Με τα προϊοντα που παραγει ο τοπος του σε πλεονασμα,  η φαντασια και η τολμη, μα κυριως η αναγκη για αλλαγη,  ειχε σαν αποπτελεσμα να μαγειρευτουν στα τηγανια και στις κατσαρολες καθε φτωχικου,  φαγητα που  μεσα στην απλοτητα τους θεωρουνται  μοναδικοι μεζεδες.

Ας παρουμε για παραδειγμα την  Σαντορινη οπου ευδοκιμουν  οι φαβα και οι ντοματες.  Η φαβα ειναι ενα φθηνο, ευκολο και θρεπτικο φαγητο.  Αν δεν την φαμε στην κλασσικη της μορφη με κρεμμυδακι και λεμονι εχουμε   εναλλακτικες.   Να φιαξουμε κεφτεδες απο φαβα που θα θυμιζουν λιγο κροκεττες πατατας.  Με τριμμενο κρεμμυδακι μεσα, με μυρωδικα της αρεσκειας μας οπως ο δυοσμος που θα δωσει στο κεφτεδακι μοναδικο αρωμα, η οπως το λευκο πιπερι που θα το κανει πιο πικαντικο.

Στην Σαντορινη εχουμε μεγαλη παραγωγη απο “ξερικα” ντοματακια. Θα τα βαλουμε στη σαλτσα, θα τα φαμε στη στην σαλατα, και μετα;  Μετα θα φιαξουμε ντοματοκεφτεδες.  Η οπως τους λενε οι ντοπιοι, ψευτοκεφτεδες.
Οι  ψευτοκεφτέδες της γιαγιάς της παλιας φιλης του μπλογκ “lady blue”  που  μου ειχε παραχωρησει ευγενικα για την Ταβολα Μπιανκα.

Ψευτοκεφτέδες για μεζέ (4-5 άτομα)

2 φλιτζάνια ψιλοκομμένες ντομάτες (τα Σαντορινιά ντοματάκια είναι τα καλύτερα για τους ψευτοκεφτέδες)u
2-3 φρέσκα κρεμμύδια ψιλοκομμ έ να
1 σκελίδα σκόρδο χτυπημένο στο γουδί
2 διαφορετικά μυρωδικά από δύο κουταλιές της σούπας (το καλύτερο είναι δυόσμος και μαϊντανός ή μαϊντανός και βασιλικός)
ή ένα μυρωδικό από τα πιο «δυνατά» και μια πρέζα ρίγανη
αλάτι
πιπέρι
1 φλιτζάνι αλεύρι ή λίγο περισσότερο (ανάλογα με το πόσο ζουμερές είναι οι τομάτες)
1 κουταλάκι του γλυκού μπέικιν πάουντερ
λάδι για το τηγάνισμα

Σε ένα μπολ ανακατεύουμε τις τομάτες, τα κρεμμυδάκια, το σκόρδο, τα μυρωδικά και το αλατοπίπερο. Ανακατεύουμε χωριστά το αλεύρι με το μπέικιν παόυντερ. Τα ρίχνουμε σε μικρές ποσότητες κάθε φορά στο μείγμα με τις τομάτες. Ανακατεύουμε συνέχεια μέχρι να γίνει όλο ένα μείγμα και πλάθουμε κεφτέδες.

Ζεσταίνουμε το λάδι σε ένα τηγάνι και μόλις κάψει, τηγανίζουμε όλους τους κεφτέδες. Όταν ροδίσουν, τους βγάζουμε με τρυπητή κουτάλα και τους αφήνουμε πάνω σε χαρτί κουζίνας.

Υ.Γ δικο μου..σιγα μη τους αφησουμε πανω στο χαρτι. Τους χλαπακιαζουμε ετσι καυτους και τρεχουμε για μπυρα!

Lady Blue said…

Ειχα αναφερθει σε προηγουμενες αναρτησεις στους συνδιασμους οσπριων με ρυζι  η κριθαρακι.  (Φακορυζο, ρεβυθοπιλαφο,  φακες με κριθαρακι κλπ)  Ειναι κι  αυτα απλα φαγακια που θα μετατρεψουν -μαζι με τα μυρωδικα της αρεσκειας μας η λιγο τριμμενο τυρακι – το χτεσινο φαγητο, σε σπεσιαλ “κρεασιον”.

Ας ριξουμε λοιπον μια ματια τι εμεινε απο χτες και τι μπορουμε να φιαξουμε για να μη το πεταξουμε.  Μια πιττα,  ενα χορτοκεφτε,  μια σπεσιαλ σαλατα.  Οχι μονο θα κανουμε οικονομια στην τσεπη μας, αλλα θα φαμε υπεροχα.  Σιγουρα.

In difficult times, like the present economic crisis,  men (and women) have been proven very inventive with food. In the past, they created miracles with the excess local produce and with elementary ingredients.  Fantasy being a necessary requirement,  and the need for change have produced culinary miracles in the pots and pans of the humblest household.

Let’s consider “fava” the yellow split pea that is produced on the island of Santorini.  Fava is a cheap pea and it’s special characteristic is that after cooking it for some time, it melts and becomes a soft pure’e .  The classic way of eating fava is with chopped onion on top and lots of lemon.  However we can prepare small fried patties with fava, much like potato croquettes by adding spices or herbs of our choice.  Spearmint will lift the taste of the croquette in a different level, and white pepper might give it the extra “piquant” taste.

Santorini is also famous for  the tasty cherry tomatoes that grow “waterless”.  We will eat then in salads, we will make sauces, we will dry them up for later use and the rest?  We can make the famous Santorini “pseftokeftedes”  (fake meatballs)

Santorini psefokeftedes (Lady blue’s grandmother recipe)

2 cups peeled, chopped Santorini waterless cherry tomatoes  (may be substituted with plum tomatoes)
2-3 finely chopped green onions
1 garlic clove, finely chopped
2 different herbs (2 Tbspoons each) Combine spearmint and parsley or parsley and basil.  You may use one “strong” herb and a pinch of oregano.
Salt and ground black pepper to taste
1 cup all-purpose flour
1 teaspoon baking powder.
Oil for frying.

Combine tomatoes, onion, garlic, herbs and spices in a large bowl. Add flour, salt and pepper and mix together to the consistency of a thick batter. In a large heavy skillet, heat enough olive oil for frying. Take a heaped tablespoon at a time and drop the batter into the hot oil; fry until golden brown and crisp. Drain on paper towels.

In a bowl combine tomatoes, onions, garlic, the herbs, salt and pepper. In a separate bowl combine the flour and the baking powder. Start adding the flour mix into the tomato mix in small quantities until it is all absorbed and forms a uniform dough.  Make small patties in the size of a meatball.

Fry in hot oil in a shallow pan until they turn golden brown. Remove with a slotted spoon and let them rest a little on paper kitchen towels to get rid of the excess oil.  And an extra tip from Lady Blue, if you have small zucchini,  grate some  in the mix. It gives the “pseftokefte”  a taste out of this world.

In the past I  had mentioned the combination of legumes and rice or pasta as a solution of turning yesterday’s leftovers to a special “creation”  with the help of some herbs or grated cheese.  The combined dishes are  also an Italian favorite.

So let’s take a look in the refrigerator,  how can we turn these leftovers to an exciting delicacy. A pie, a croquette, a special salad!  Not only we save but we are eating gourmet.  Guarrantee!

da Mimmo’s

Σημερα θα σας παω να δειπνησετε νοερα στο περιφημο ρεστωραν της περιοχης Little Italy στη Βαλτιμορη.  Στου Μιμo θα παμε. (Μπαϊ δε γουεη τρελλαινομαι με τα υποκοριστικα των Ιταλων ανδρων,  το ονομα Μιμο βγαινει απο το Ντομενικο, τι ωραιο σεξυ ονομα, το εκανε Μιμο, αλλα μπορει και να του το εκανε η μαμα του. Ειναι πολυ μαμονια αυτοι οι Ιταλοι). Κλεινει εδω η παρενθεση με τα ιταλικα ονοματα και πιο πολυ γιατι ο καλος Μιμο, οριτζιναλ σεφ και ιδρυτης του ομωνυμου εστιατοριου δεν ζει πια.

Σας θελω ομως μαζι μου γιατι εχουμε να κανουμε κατι πολυ σημαντικο!

Το da Mimmo ανοιξε για πρωτη φορα το 1984 στο κοινο των καλοφαγαδων της Βαλτιμορης.  Τωρα πια ξερετε οτι η Βαλτιμορη ειναι σε αποσταση λιγωτερο απο μια ωρα απο την “πρωτευουσα”  κι ετσι ευκολος εναλλακτικος γαστρονομικος προορισμος για πολλους.

Το φιν φον πιατο που στολιζει την θεση σου στο τραπεζι οπως καθεσαι. Σε λιγο θα το παρουν απο μπροστα σου για να μη το λερωσεις.  Πολυ θα ηθελα να ειχα φαει μια μακαροναδιτσα εκει μεσα!  Λατρευω τα πιατα που κρυβουν την εκπληξη στο τελος.

Η ποιοτητα και το gourmet status στο Ντα Μιμο εγινε γρηγορα γνωστο σε ολη τη χωρα με αποτελεσμα να το επισκεπτονται μεγαλα ονοματα του κινηματογραφου, της οπερας αλλα και αστερια των γηπεδων.  Στο bar υπαρχει μια μεγαλη συλλογη απο υπογεγραμμενες φωτογραφιες σελεμπριτις με τον συχωρεμενο τον Μιμμο.  Πολυ εντυπωσιακο να βλεπεις τον Φρανκι, η τον Νταστιν Χοφμαν  και να σκεφτεσαι οτι μπορει να καθησε στο ιδιο σκαμνι με σενα!  Η σημερινη ιδιοκτητρια και συζυγος του Μιμμο, η Mary Ann Cricchio προσπαθει να κρατησει το επιπεδο του εστιατοριου καπου στα χρονια της ακμης. Η ιδια υποδεχεται τους πελατες, και αν τυχει να φερνεις μαζι σου ενα ποτο απο το μπαρ, στο παιρνει ευγενικα απο το χερι και σε οδηγει στο τραπεζι σου.

Το ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ αγγουρελαιο  που προσφερει το εστιατοριο σε “κατα παραγγελια” δοχεια απο την Ιταλια.

Μια grandiosa λεπτομερεια στον διακοσμο του εστιατοριου ειναι οι κεραμεικες επιφανειες των τραπεζιων που ειναι κατασκευασμενες στην Deruta της Ουμπριας.  Τα χρωματα και η λαϊκη τεχνη συνδιαζεται αρμονικα με τον κατα τα αλλα κλασσικο διακοσμο του χωρου.

Ο Mimmo Cricchio εφυγε απο την ζωη οταν τον προδωσε η καρδια του σε ηλικια 70 ετων το 2003.  Και φυσικα δεν εχω πειρα απο το πως ηταν και πως λειτουργουσε το εστιατοριο τοτε,  αλλα σχηματισα μια γενικη γνωμη και λενε οτι η πρωτη εντυπωση ειναι συχνα και η πιο σωστη.  Ο σεφ ειναι τωρα Ιρανος (και θυμηθηκα την Πηνελοπη και το σχολιο της)  Τα περισσοτερα φαγητα που δοκιμασα ηταν Ιταλικα, και αρκετα απο αυτα αληθινα στις γευσεις και στην παρουσιαση.  Ο σεφ ηρθε και μιλησε με μια παρεα διπλα μας και η εμφανιση οπως και η προφορα του δεν σηκωναν αμφιβολια για την καταγωγη  του.  Αυτο δεν το ανεφερα για αρνητικο, γιατι η μαγειρικη τεχνη δεν εχει συνορα, και η εκπαιδευση σε συνδιασμο με το ταλεντο κανει θαυματα. Καπου εδω βλεπετε και το μενου που σημαινει οτι ηρθε η ωρα της παραγγελιας.

Ο σερβιτορος (μαιτρ τι σκατα ηταν) επισης Περσης, καμια αμφιβολια.   Ξερετε πως οι περσες οταν μιλανε την αγγλικη εχουν μια σχεδον “γαλλικη” προφορα. Αυτο προσθετει υποτιθεται στην ΑΜΠΙΑΝΣ του χωρου.  Και ενω επαιρνε παραγγελια απο ενα κυριο της παρεας,  το δεσποιναριον ειπε ενα ασχετο αστειακι στην κυρια διπλα της.  Η κυρια γελασε μεσα απο την καρδια της και αυτο μαλλον ενοχλησε τον σερβιτορο (μαιτρ τι σκατα ηταν) που της ερριξε ενα επιτιμητικο βλεμμα.  Το ιδιο επιτιμητικο βλεμμα επεσε και σε αλλες παρεες που δεν “εβγαζαν το σκασμο”  την ωρα που εκανε ο ανθρωπος τη δουλεια του.

Σε ρωτανε στην αρχη τι νερο θελεις;  Φλατ, καρμπονε, η της βρυσης.  Απαντας της βρυσης γιατι το νερο της Βαλτιμορης ειναι πολυ καλο, αλλα δεν ακουν καλα,  σου ανοιγουν μπουκαλι.  Και οταν αδειασει το μπουκαλι, αφου γεμιζει πεντε ποτηρια, δε σε ρωτανε αν θελεις αλλο!  Ανοιγουν αλλο ουτως η αλλως.

Τα ακριβα πιατα ΔΕΝ ειναι στο μενου.  Απλα στα λενε σαν “σπεσιαλ” . Τρελλαινεσαι εσυ απο την περιγραφη και υποθετεις οτι οι τιμες θα ειναι αναλογες.  Οχι οχι οχι.  Τα μπριζολακια απο μοσχαρακι γαλακτος οπως και ο αστακος τετραζινι που θα σας δειξω πιο κατω,  κοστολογουνται περιπου εξηντα δολλαρια εκαστον.  Ναι ναι,  αλλα πες μου ποσο κανει και ασε με να αποφασισω αν το θελω.

Ο σερβιτορος (η μαιτρ τι σκατα ειναι)  ρωτα ενα ζευγαρι Γερμανων που μιλα γερμανικα απο που ειναι.  Που βρισκεσαι αγορι μου ( η τι σκατα εισαι) απο τη μια σε πειραζει που χαιρομαστε, κι απο την αλλη δεν εχεις ξανακουσει γερμανικα;  Πιστευω οτι με πειραξε τοσο η υπεροψια του ανθρωπου ( η τι σκατα ηταν) που ολα του απο κει και περα τα εβρισκα στραβα.

Κι εδω ειναι που σας θελω μαζι μου.  Να πλακωσουμε στο ξυλο τον μα.. (η τι σκατα ειναι) για να εκτονωθω!

Να πουμε και μερικα καλα.  Open Face Seafood Ravioli (η επιλογη πρωτο πιατο του δεσποιναριου)  Ενας συνδιασμος απο ψαρακι (orange roughy) , αστακων και γαριδων σε μια σαλτσα με μπραντυ, σερβιρισμενα αναμεσα απο δυο ανοιχτα φυλλα παστας.  Το δεσποιναριον εφαγε και την ορχιδεα του και του αρεσε.  Τωρα σκεφτεται οτι στο σπιτι εχουμε ολοκληρο φυτο,  και μπορει να εξελιχθει σε κατσικα.

Η γνωστη Ιταλιανικη σουπα  Pasta Fagioli υπεροχη κατα την μαρτυρια του τρωγοντος. Βλεπετε ηταν μακρυα μου και δεν καταφερα να τη δοκιμασω.

Mussels in bianco λιγο παραγινωμενα κατα τη μαρτυρια του συνδαιτημονα μου.

Funghi Portabello Farci Con Carne di Granchi

Prep Time: 10 Minutes

Cooking Time: 20 Minutes

Servings per Recipe: 4

Ingredients: 1 lb jumbo lump crabmeat, picked through for shells

1 egg beaten

1 tablespoon mayonnaise

1 teaspoon dry mustard

6 unsalted crackers, crushed

1 teaspoon Old Bay seasoning

2-4 Dashes Worcestershire sauce

4 large 4-inch diameter Portabello mushrooms, stems removed

1 teaspoon butter

Paprika (to taste)

Sliced lemon, tomato, or cucumber (to garnish)

Instructions:

Place the crab into a medium bowl. In a separate bowl, combine egg, mayonnaise, mustard, crackers, Old Bay seasoning, and Worcestershire sauce. Mix well. Gently fold mixture into the crab.

Place crab mixture equally on top of each Portabello mushroom. Top each center of the stuffing with a 1/4 teaspoon of butter. Refridgerate for 2 hours.

Preheat oven to 380° F. Bake for 15 minutes. Then place under a broiler for 2 minutes. Sprinkle with paprika. Serve with your favorite garnish, perhaps sliced lemon, tomato or cucumber.

The crab mixture can be made as a crabcake without the mushroom and fried or broiled.

Rack of Lamb : Επιλογη του δεσποιναριου για δευτερο πιατο.  Τρυφερο αλλα λιγο πιο ψημενο απο την παραγγελια medium rare.  Η σαλτσα με κρασι πολλη σε ποσοτητα, εκλεβε λιγο απο την γευση του αρνιου.  Το τυρακι (σεβρ) πανω σε καθε παϊδακι, καλος συνδιασμος γευσεων.

To filet mignon alla Parigina ειχε απανω μια απαραδεκτη σαλτσα σκουρη με κρεμμυδια που το καλυπτε ολοκληρο.  Τι κακο ειναι αυτο με τις σαλτσες.  Το κρεας ηταν τοσο τρυφερο που δε χρειαζοταν τοσο στολισμα.  Θαμπς νταουν!

Ολα τα πιατα συνοδευονταν απο μακαρονια με σαλτσα. Η επιλογη ηταν κοκκινη σαλτσα η λαδι με σκορδο.  Αυτο αφου δεν το ειδαμε στο μενου, αποφασισαν οτι θελαμε σαλτσα ντοματα.  Και ηταν κακη.  Πολυ κακη.  Θα περιμενα φρεσκια τοματα σαλτσα, αλλα φαινεται οτι προερχοταν απο ενα καζανι που εβραζε με τις ωρες.  Ο δε Ερρικος που πολλες φορες ειναι πιο δηκτικος απο μενα,  την ονομασε “σεφ μποϋαρντί”  απο την γνωστη κονσερβα της αμερικανας τεμπελας.

Broiled Veal Chop Alla Fiorentina

Da Mimmo Signature Dish

2 3inch thick veal loin chops

2 garlic cloves, chopped

1 teaspoons rosemary

1 teaspoons sage

pinch of salt & pepper

1 stick of butter

2 onces virgin olive oil

1 lemon

Instructions:

Butterfly veal chops and marinate for 2 to 3 hours in mixture of chopped garlic, rosemary, sage, salt, pepper and olive oil. Coat veal chops thoroughly by turning several times. Put veal chops on broiling pan coated with butter. Place pan under 350 degree broiler and cook veal for 5 minutes on each side.

Arrange veal chops on plates and pour natural juices from pan over them. Squeeze lemon on top and serve with steamed vegetables. Serves two.

Εδω βλεπουμε το πιατο για το οποιο το εστιατοριο ειναι ομομαστο:  Μπριζολες απο μοσχαρακι γαλακτος α λα Φιορεντινα.  Αποτελειται απο δυο μεγαλες μπριζολες, ψημενες στην εντελεια, αλλα η ποσοτητα του κρεατος ειναι απιστευτη.  Δεν ειναι δυνατον ενας ανθρωπος οση ορεξη κι αν εχει να φαει τοσο κρεας.  Βεβαια εδω στην Αμερικη μπορεις αν δε φας κατι να το παρεις μαζι σου, αλλα θα προτιμουσα μια μπριζολα και να φαγωθει επι τοπου.  Ο Ερρικος που το επελεξε δεν το εφαγε ολο. Ιδου και η συνταγη:

Broiled Veal Chop Alla Fiorentina

Da Mimmo Signature Dish

2 3inch thick veal loin chops

2 garlic cloves, chopped

1 teaspoons rosemary

1 teaspoons sage

pinch of salt & pepper

1 stick of butter

2 onces virgin olive oil

1 lemon

Instructions:

Butterfly veal chops and marinate for 2 to 3 hours in mixture of chopped garlic, rosemary, sage, salt, pepper and olive oil. Coat veal chops thoroughly by turning several times. Put veal chops on broiling pan coated with butter. Place pan under 350 degree broiler and cook veal for 5 minutes on each side.

Arrange veal chops on plates and pour natural juices from pan over them. Squeeze lemon on top and serve with steamed vegetables. Serves two.

Lobster Tettrazzini :

Two six ounce cold water lobster tails are removed from the shell and cut into bite size pieces then sautéed in a brandy based cream sauce with a touch of garlic and tomato. The lobster is returned to the shell and served over a bed of al dente pasta.

Ingredients:

2 6oz. Cold water lobster tails

1/4 pound of butter

2 cups of cream

1 teaspoon of flour

1/4 teaspoon of fresh garlic

1/4 cup of tomato paste

1/2 teaspoon of grated romano cheese

1 tablespoon brandy

1 tablespoon sherry

Pinch of Salt

Pinch of Pepper

Procedure:

Lobster meat must be removed from the shell and cut into bite sized medallions. In a sauce pan melt the butter and add the garlic, browning it for 20 seconds. To the butter and garlic add your flour, salt, pepper, brandy, sherry, cream, tomato paste, and grated romano cheese. Let simmer for 2 hours. In another pot, cook the lobster meat in boiling water for 1 minute. Strain meat, place it in the sauce, let it simmer for 3 minutes. Cook your pasta al dente, flip it in a few tablespoons of sauce, place the shell on the pasta and spoon the lobster meat back into the shell. Serves One.

Δεν υπαρχει ιταλικο εστιατοριο που να μην παραγγειλει ο Ερρικος ενα εσπρεσσακι μετα το φαγητο.  Και αναλογα να το θαψει η να το υμνησει.  Εδω το εστιατοριο διαθετει τεραστια μπρουτζινη μηχανη και ο καφες παρολο που δεν ειναι Ιλλυ, βαθμολογηθηκε με αριστα. Κι εμενα μου αρεσε το φλυτζανακι πολυυυυυυ!!!

Τιραμισου, ωραια παρουσιασμενο αλλα και πολυ ευγευστο, καμια σχεση με τα τιραμισου αμερικανιες που τρωμε συνηθως εδω.

Μους σοκλοατας, δυο μπουκιες αλλα απιστευτα βελουδινο.

Και κλεινω με το Ζαμπαγιον Φραουλας, που διαλεξε το δεσποιναριον και που εχει φαει πιο ωραια.  Οταν οι φραουλες δεν ειναι απολυτα ωριμες και σε θερμοκρασια δωματιου, φιαχνουμε κατι αλλο!

Το εστιατοριο εχει αποσπασει πολλες ευνοϊκες κριτικες και βραβεια στο παρλθον.  Ομολογω οτι μερικα πιατα το αξιζουν.  Ελα ομως που για να δωσω βραβειο απολυτης ικανοποιησης πρεπει να με ευχαριστησει και το σερβις.  Το οποιο ομως το βρηκα λιγο “δικτατορικο”  και στημενο και δε νομιζω οτι θα ξαναπαω ..το αλλο Σαββατοκυριακο.  Τελευταια σημαντικη λεπτομερεια, πεντε ατομα, εξακοσια δολλαρια η λυπητερη!  Συγνωμη δηλαδη αλλα με εξακοσια δολλαρια σου φιαχνω το τραπεζι της Μπαμπετ, ντυμενη Μπαμπετ!

(*) Οι φωτογραφιες ειναι του δεσποιναριου, οι συνταγες απο την ιστοσελιδα του εστιατοριου.

time out – the results

Λοιπον πολυ το ευχαριστηθηκα το ταϊμ αουτ. Οχι οχι δεν εχω στερεψει απο σκεψεις και θεματα. Δεν μπλοκαρω. Απλα καποια στιγμη κλωτσαω, παθαινω μπλογκοκοπωση και ξεφευγω. Αποψε γραφω ενα κατεβατο πανω στο θεμα του μπλογκινγκ και μετα φραπ τα σβηνω ολα και μενω μονο σε αυτη την εισαγωγη. Γιατι μια στιγμη αισθανομαι οτι επαναλαμβανομαι, οτι ανοιγομαι πανω που εχω υποσχεθει στον εαυτο μου να το περιορισω. Ταϊμ αουτ και δειτε τι σκαρωσα!

Ανοιξιατικα φαγακια στο φουρνο, με ωραια χρωματα, γευσεις και μυρωδιες. To αγαπητωτατον φιλαρακι Παναθηναιος, με εμπνεει οχι τοσο με τα φαγακια του που παντα ειναι πρωτοτυπα, αλλα περισσοτερο με τον ενθουσιασμο του οταν τα μαγειρευει και τα φερνει να τα παρουσιασει στην μπλογκοσφαιρα. Φιαχνω δυο απο αυτα την περασμενη εβδομαδα και φερνω το φωτογραφικο ρεπορταζ-μαρτυρια για να τον ευχαριστησω.  Το πρωτο εχει τιτλο stuffed peppers και ειναι ενα λαδερο αξιωσεων.

Το δευτερο ειναι αγγιναρες με σπιτικο μπεϊκον. Ενα λουκουμι! Το δεσποιναριον που δεν συμπαθει τις αγγιναρες, με αυτο το πιατο συνειδητοποιει οτι δεν ειναι οι αγγιναρες που της φταινε αλλα ο τροπος που τις μαγειρευουν οι αλλοι.

dans les petites cocottes

Σημερα ετοιμαζω  πατατουλες ψητες στο φουρνο, μια υπεροχη νηστησιμη συνταγη, που εχω ξεσηκωσει απο την  “ωραιοτατη κουμπαρα” μου.  Η κουμπαρα μου λατρευει να φιαχνει τις πατατες σε οποιαδηποτε μορφη, αλλα αυτη η σημερινη ειναι  η πιο αγαπημενη μου.

Ανακαλυψα κατι μικρα ατομικα κοκοττακια Αλσατιας, και επιχειρω να ψησω εκει τις πατατες μου.  Ετοιμαζοντας το φαγητο σκεφτομαι τι αλλο μπορω να μαγειρεψω στα κοκοττακια.  Ισως καποιο τουρλου!   Ισως ατομικα μουσακαδακια! Οι πατατες θα συνοδεψουν ενα φιλετο μπακαλιαρου.  Αλλη μια παραλλαγη σημερα ειναι οτι χρησιμοποιω πατατουλες  Organic Klamath Pearl (*)

Καθαριζω τις πατατες και τις πλενω καλα.  Καθαριζω ενα μεγαλο κρεμμυδι και το κοβω σε λεπτες φετες.  Στις κοκοττες Αλσατιας βαζω εναλλακτικα μια στρωση πατατες, αλατι, πιπερι, ριγανη και ραντιζω με ελαιολαδο.  Συνεχιζω με μια στρωση ροδελλες απο το κρεμμυδι.  Συνεχιζω μα αλλη μια στρωση κατα τον ιδιο τροπο και τελειωνω με μια στρωση πατατες.  Ριχνω λιγο ακομα ελαιολαδο και λιγο νερακι.  Σκεπαζω   τις κοκοττες και ψηνω σε δυνατο φουρνο για 45 λεπτα σκεπασμενες και μετα 10 λεπτα ξεσκεπαστες.  Τα τελευταια  τρια λεπτα αναβω το γκριλ  για να ροδοκοκκινισει η επιφανεια.

Τελος φερνω και τα φιλετακια του μπακαλιαρου κου εφιαξα στο φουρνο με φρεσκια τοματα, λιγο κρεμμυδι, σκορδο, herbes de Provence, ελαιολαδο  και λιγη καππαρη.

(*)

Αρχικα εισηχθησαν στην Αμερικη οι Klamath Pearl potatoes απο τους αγρους της Ιρλανδιας.  Η εξαιρετικη  τους υφη και χαρακτηρας τις εκανε γρηγορα τις αγαπημενες πολλων  αμερικανων σεφ.  Καλλιεργουνται σημερα στα υψιπεδα του  Ορεγκον  στην Καλιφορνια και συλλεγονται μικρες για να εχουν φρεσκαδα και υπεροχη γευση. Μεσα ειναι ασπρες και τρυφερες, δεν γινονται λιωμα και ειναι νοστιμοτατες σε ζεστα η κρυα πιατα (σαλατα)

notes and tips on preparing Sarturday’s party

Ειχε αναβληθει το παρτυ της Καθαρης Δευτερας για δυο λογους.  Πρωτον ο κρυωμα του Ερρικου και δευτερον τον χιονιά.   Το Σαββατο εξ αλλου ειναι παντα καλυτερη επιλογη για να μαζευεται ο κοσμος, αφου μπορει να πιει και να μεινει λιγο παραπανω.  Το μενου δε θα αλλαζε, τους ειχα ταξει σαρακοστιανα.

Γεμιζω ποτηρακια του μαρτινι με γαριδες,  cocktail sauce, και πρασινες ελιες, και τα μοιραζω στα τραπεζακια.   Εχω ανακαλυψει κατι πατατακια τσιπς, που θυμιζουν εντονα θερινα σινεμα της παιδικης μου ηλικιας και τα φερνω κι αυτα στο παρτυ. Τα λενε kettle chips.

Απο κανενα σαρακοστιανο τραπεζι δε λειπουν τα ραπανακια για την ορεξη.   Τραγανιστα και δροσερα αλλα αυτη τη φορα δε βγηκαν επαρκως καυτερα.  Αν δεν καιει το ραπανακι ..τι ορεξη θα κανεις. Παρ’ ολα αυτα, κανεις δεν παρουσιασε προβληματα με την ορεξη του.

ραπανακια για την ορεξη

Μια πιατελλα με τουρσακια, ελιες και τοματακια, εδωσε περισσοτερο χρωμα στο μπουφε.  Αντζουγιες ρολλα με ελιτσες πρασινες, και λακερδα Καλλονης παρακαλω (απο κονσερβα βεβαια, μη τρελλαθουμε κι ολας οι πρωτευουσιανες!)  Η λακερδα βεβαια, δεν ειναι νηστισιμο της Καθαρης Δευτερας αλλα οταν λεω να την αποσυρω,  πεφτουν  ολοι οι αντρες της παρεας με επι κεφαλης τον Ερρικο να με φανε.  Τι λυσσα ειναι αυτη με τη λυσσασμενη λακερδα!  Μενει λοιπον η λακερδα στο τραπεζι, και εξαφανιζεται  στο πιτς φυτιλι.

αντζουγιες με ελιτσες ρολλακια

Φιαχνω την πατατοσαλατα του Καλοφαγα Peter απο την οποια φερνω μια λαχταριστη “λεπτομερεια” . Τον ευχαριστω για τις ιδεες που παντα μας δινει.  Οι πιπεριες που ειχα προετοιμασει πριν μερικες μερες, ειναι τωρα τελειες αφου κολυμπησαν σε λαδοξυδο και πηραν μυρωδια απο το σκορδο.   Φυσικα ετοιμαζω και μια φρεσκια ταραμοσαλατα.

η πατατοσαλατα του Peter

Το κυριως γευμα ηταν οι γαριδες με μπολικο λαδολεμονο (ο σωστος τροπος να τρωμε γαριδες),  ενα ταψι γιγαντες που ετοιμασε ο Ερρικος, καλαμαρακια με σπανακι που τα ειχα ξαναφιαξει την περασμενη εβδομαδα (απλα τωρα εγιναν καλυτερα γιατι ξεφλουδισα την ντοματα και εψησα τα καλαμαρακια στο γκριλ πριν τα βαλω τελευταια στιγμη στη σαλτσα) , και  τελος ενα τρελλο τρελλο μυδοπιλαφο.

ΜΥΔΟΠΙΛΑΦΟ ΤΟ ΑΡΩΜΑΤΙΚΟ

Τα μυδια καθαρισμενα μυριζουν θαλασσα.  Τα βραζω στο ζουμακι τους με  μισο φλυτζανι ουζο και μισο φλυτζανι ασπρο κρασι για 5 λεπτα.  Σουρωνω τα μυδια και κραταω το ζουμακι.   Σε μερικες κουταλιες ελαιολαδο, ξανθαινω δυο κρεμμυδια ψιλοκομμενα  (την κοκκινη κοκοτα μου).  Προσθετω μια σκελιδα σκορδο σε φετουλες και εναμισυ φλυτζανι ρυζι σπειρωτο.  Αφου ξανθηνει ολο το μιγμα,  ριχνω μεσα το ζωμο απο τα μυδια συμπληρωμενο απο λιγο ασπρο κρασι ακομα,  και νερακι, ετσι ωστε να συμπληρωσω 3 φλυτζανια υγρο.  Σκεπαζω την κοκοτα και σιγοβραζω για 12 λεπτα.  Τελος ριχνω μεσα στο ρυζι τα μυδια, ενα φλυτζανι τοματα ψιλοκομμενη και ανηθο επισης ψιλοκομμενο.  Ανακατευω για μερικα λεπτα μεχρι να πιει λιγο ακομα τα υγρα και να γινει ενα ωραιο πιλαφακκι. Δυστυχως δεν εχω το τελικο αποτελεσμα γιατι τελευταια στιγμη ειχα το νου μου σε εικοσι πραγματα ταυτοχρονα.  Ομως εχουμε περισσευμα και σας υποσχομαι τουλαχιστο μια φωτογραφια στο εγγυς μελλον.

Ελλειψει λαγανας εχουμε ινδικες πιτες που ειναι πολυ νοστιμες με τα νηστισιμα, κροστινακια και μια μπαγιαντεριτσα κρατσανιστη.  Το φαγητο συνοδευουμε  με ουζακια και  ρετσινα, ομως το δεσποιναριον που δεν την πινει την ρετσινα το βρεχει με ενα σωτερν.

μυδια που μοσχοβολανε θαλασσα

Χαλβας του μπακαλη, χαλβας της Ρηνας by despinarion παρεα με μια κουπα αναμικτα μουρα, βατομουρα και μπλουμπερις, και μια ταρτα αχλαδι frangipane, ειναι τα επιδορπια του γευματος.

χαλβας της Ρηνας με καβουρδισμενα αμυγδαλακια (η συνταγη στην tavola bianca)

Σας φιλω γλυκα.

μαρτης γδαρτης παλουκοκαφτης

Οι παροιμες δεν εχουν βγει ετσι στα κουτουρου.   Απο κατι τετοιες τρελλες ατασθαλιες του καιρου προκυπτουν.  Να τι αντικρυζω πρωϊ πρωϊ μολις ανοιγω τα ματακια μου. Ηδη ολα ειναι ολοασπρα, κι ριχνει συνεχεια.  Βγαινω να παρω την εφημεριδα. Αναμεσα απο το χιονι βλεπω να ξεπροβαλλουν οι πρωτοι κιτρινοι κροκοι (χρωσταω φωτογραφια) . Θα προτιμουσα να ελεγα την αλλη παροιμια την καλη, αυτη που λεει : “Απο Μαρτη ..καλοκαιρι”

Αυτη τη στιγμη που γραφω ειναι πια βραδυ.  Συνεχιζει να ριχνει.  Ειναι απο αυτα τα περιεργα σχηματα του καιρου που παιζεται αν θα συνεχισει με χιονι η παγωμενη βροχη.  Αυριο το πρωϊ θα δουμε, αν θα κανουμε Καθαρη Δευτερα στο σπιτι η στο γραφειο.  Καλο μηνα λοιπον,  καλη σαρακοστη και,  μακαρι  να τελειωνουμε με τα χιονια.

Καθαρη Δευτερα, μαγειρευουμε σαρακοστιανα

Ετοιμαζω τη νοστιμια απο το μπλογκ cookthebook που ετφιαξε ο navarino. Καλαμαρακια με σπανακι, διαφορα χορτα και μυρωδικα.   Βρισκω φρεσκα καλαμαρακια καθαρισμενα, και απο χορταρικα, σπανακι, κρεμμυδακια, πρασσα και μαραθο. Το φαγακι ειναι ευκολο και νοστιμωτατο.  Αφου το δοκιμαζω γι του λογου το αληθες το βαζω στο ψυγειο για να το φαμε αυριο.

Ξαναφιαχνω την χορτοπιττα της Ιωαννας που αυτη τη φορα γινεται τελεια, πιο λεπτο το φυλλο,  λιγωτερο ..στρουμπουλη και οτι πρεπει στο αλατακι της.  Με ετρωγε να την τελειοποιησω.

η κλασσικη λεπτομερεια

Φιαχνω ταραμοσαλατα στο ξυλινο γουδι που προμηθευτηκα απο ενα απιθανο μαγαζακι στην πολη της Χιου, παραδρομο της Απλωταριας, απο εκεινα που εχουν τα παντα, ειδη οικιακης χρησεως, γυαλικα,  καντηλια, σκουπες, γενικο εμποριο.  Σ’ αυτα τα μαγαζια μπορει κανεις να ανακαλυψει θησαυρους.  Ειχαν κι αυτο το σκαλιστο γουδι που μολις το ειδα αρχισα να   φανταζομαι μελιτζανοσαλατικες  και ταραμοσαλατικες καταστασεις.

η δευτερη λεπτομερεια, “το γουδι το γουδοχερι και ο κοπανος στο χερι”.

Ψηνω κοκκινες πιπεριες στο grill και ετοιμαζω μια νοστιμια για το αλλο Σαββατο.   Τις ξεφλουδιζω , και τις βαζω στο λαδοξυδο με σκορδακι και ριγανη.  Το λαδι  πρεπει να τις σκεπαζει.  Τις βαζω στο ψυγειο για μια βδομαδα  για να γινει το μαριναρισμα και θα καταληξουν μαλλον επανω  σε κροστινι , η οτι αλλο τελοςπαντων σκεφτω εκεινη την ωρα.

και η τελευταια κλασσικη λεπτομερεια

mille bacioni a tutti e buonanotte, και αμολατε καλουμπα λιγο και για μενα γιατι εγω μαλλον θα κανω πατιναζ στο δρομο αυριο.