ταβερνα ο Μακελλος, Πιτυους, Χιος

Καποιο Μαρτη καποιο Απριλη καποιο Μαη θελω κι εγω να δω τα σπαρτα. Ισως να το αποφασισω για του χρονου.  Γιατι η ζωη περνα γρηγορα.  Πολυ γρηγορα.

Το χωριο Πιτυους στη βορεια Χιο, βρισκεται σκαρφαλωμενο  στο ορος Αιπος. Η μια φουρκετα μετα την αλλη, απο χαμηλα κοντα στη Λαγκαδα, και μετα απο μιση ωρα αναβαση, σε φερνει στην εισοδο του χωριου.  Το Πιτυους (η Πιτυος οπως αναφερεται συχνα) πηρε το ονομα του απο την απομεμακρυσμενη αποικια της Τραπεζουντας Πιτυουντα.  Ηταν καποτε ενα χωριο γεματο ζωη. Ετσι λενε οι ντοπιοι.  Ενα χωριο που αναπτυχθηκε με την κτηνοτροφια.  Σημερα κοντευει να ερημωσει.  Αλλο ενα κλασσικο παραδειγμα της εγκαταλελειμμενης Ελληνικης επαρχιας.  Η βορεια Χιος ειναι αγρια ομορφη,  με δυσβατα ορη σαν το Πελιναιο, με εξαιρετικη βλαστηση,  ενας κοσμος καταπρασινος, τελειως διαφορετικος απο τα γυμνα μαστιχοχωρια του νοτου. Το μαστιχι ομως το εμπορευτηκαν, το αξιοποιησαν, και ο νοτος παραμενει πιο πλουσιο μερος.  Στο βορρα παλι το μονο μερος που γνωρισε δοξες προπολεμικα, ακομα και μεταπολεμικα, και που θα μπορουσε να ακμαζει και σημερα με την σωστη εκμεταλλευση, ειναι οι ιαματικες πηγες στην περιοχη Αγιασματα.  Κι αυτες ομως, ειναι μια θλιβερη εικονα σημερα.

Η πλατεια με τον 700 ετων πλατανο μπροστα απο την ταβερνα.

Ξαναργυρνω στο Πιτυους που γνωρισε μερικες στιγμες δημοσιοτητας μερικα χρονια πριν, με την περιφημη ταβερνα του Μακελλου. Στην κεντρικη πλατεια του χωριου εδω και χρονια λειτουργει η ταβερνα, και ισως ειναι και ο μονος λογος που οι ξενοι φτανουν ως εδω.  Θατανε πριν απο δεκαπεντε η περισσοτερα χρονια, που διαβασα σε ενα τευχος στο περιοδικο GOURMET,  ενα ωραιοτατο οδοιπορικο για την Χιο που κατεληγε στην ταβερνα του Μακελλου.  Οσο κι αν εψαξα τα παλια μου τευχη δεν κατορθωσα να το βρω.  Ελπιζω καποια στιγμη να το εντοπισω.  Χαρηκα τοτε αφανταστα γιατι ειχα ηδη επισκεφτει τον Μακελλο, αφου το σπιτακι μας στη Λαγκαδα απεχει μιση ωρα (φουρκετες)  απο εκει.  Το 2000 με χαρα διαβασα στο Alpha GUIDE οτι ο Μακελλος περιλαμβανοταν στα τρια προτεινομενα τοτε, εστιατορια στο νησι.

Χερισια μακαρονια σερβιρισμενα

Η σπεσιαλιτε του Μακελλου ειναι τα λεγομενα “χερισια μακαρονια”.  Χειροποιητα μακαρονια, που φιαχνονται με ενα κλαδακι σπαρτου.  Ενα μικρο κομματι ζυμης στο χερι ανοιγει με ενα κλαδακι σπαρτου,  τυλιγεται γυρω απο αυτο και στο τελος αφαιρουν το σπαρτο και μενει το τρυπητο μακαρονι.  Το μακαρονι ξεραινεται, το ζεματανε και το σερβιρουν με σαλτσα φρεσκιας ντοματας και τριμμενο ξερομυζηθρο. Τοσο απλο και τοσο μεγαλειωδες.

Μια συνταγη για χερισια μακαρονια ειχα μεταφερει στο παλιο μου μπλογκ Tavola Bianca.

Στο Μακελλο τα καλοκαιριατικα βραδυα, η ταβερνα ειναι παντα γεματη.  Τα μακαρονια τα εφιαχνε καποτε η γιαγια της οικογενειας.  Δεν ξερω αν υπαρχει ακομα η γιαγια, ελπιζω ναι. Τοτε που τραβηξα αυτες τις φωτογραφιες ηταν 2000.  Ηταν ηδη πολυ μεγαλη.

Κολοκυθοπιτακια και κοπανιστοπιτακια

Εκτος απο τα χερισια μακαρονια στου Μακελλου βρισκουμε πολλες ακομα ντοπιες λιχουδιες, οπως νοστιμωτατα πιτακια με κοπανιστη,  τυροκεφτεδες ναι νωπα ντοπια κρεατα στα καρβουνα.  Απο το Πιτυους και τον Μακελλο οι φωτογραφιες σημερα.

Απλωμενα τα μακαρονια στεγνωνουν στα τραπεζια της ταβερνας

Η συνταγη

Μακαρονια Χερισια
(Απο το βιβλιαρακι Χιωτικες Παραδοσιακες Συνταγες που κυκλοφορησε το 1998 το Γυμνασιο–Λυκειο Καλλιμασσιας)

1 κιλο αλευρι
1/2 φλυτζανι λαδι
1/2 κουταλια της σουπας αλατι
κλαδακια σπαρτου

Σε μια λεκανη βαζουμε το αλευρι, το λαδι και το αλατι.
Ριχνουμε χλιαρο νερο (οσο σηκωσει) και ζυμωνουμε μεχρι να γινει η ζυμη σφιχτη.
Παιρνουμε ενα κλωναρι μακρυ σπαρτου και κοβουμε βωλαρακια ζυμη.
Τα τριβουμε γυρω στο σπαρτο στο τραπεζι, και μετα βγαζουμε το σπαρτο και στο μακαρονι μενει η τρυπα.
Τα απλωνουμε σε τριχιες η κοσκινα για να στεγνωσουν και την αλλη μερα ειναι ετοιμα.
Για να τα μαγειρεψουμε τα ριχνουμε σε βραστο αλατισμενο νερο.
Τα σερβιρουμε με σκετη σαλτσα ντοματα και τριμενο ξερομυζηθρο.

Σας φιλω γλυκα.