Ειναι γεγονος της ανοιξης εδω στην “πρωτευουσα” , αλλα και σε αλλα μερη εδω στο αμερικα, να γινονται καλλιτεχνικες εκθεσεις μαθητων απο διαφορα σχολεια της περιοχης σε μεγαλες “mall” . Ετσι ενω ο κοσμος βγαινει για ψωνια, εχει και την ευκαιρια να θαυμασει τα καλλιτεχνηματα μικρων και μεγαλων μαθητων. Σε αυτες τις εκθεσεις παιρνουν μερος ολα τα σχολεια της περιοχης απο το δημοτικο μεχρι το γυμνασιο και το λυκειο (αντοιστιχες βαθμιδες εδω ειναι elementary, middle and high schools). Ζωγραφικη, γλυπτικη, καλλιτεχνικη χειροτεχνια, σχεδιο μοδας, ολα τα μεσα και ολες οι μορφες εκφρασης αντιπροσωπευονται σε αυτες τις εκθεσεις. Παρουσιαζονται αναρτημενες σε τελλαρα στη μεση των μεγαλων διαδρομων της μωλ αναμεσα στα καταστηματα. Πολυς κοσμος τα προσπερνα. Μ’ αρεσει να χαζευω τις ζωγραφιες των παιδιων. Μερικες ειναι τοσο ομορφες που σε κανει να σκεφτεσαι οτι αξιζει να τα βοηθησουν να εξελιχθουν. Φυσικα τα μαθηματα τους και οι μικρες αυτες εκθεσεις ειναι μια αρχη. Σας φερνω φωτογραφιες απο μια τετοια εκθεση που βρεθηκε στο δρομο μου το Σαββατο που μας περασε. Πενακι, καρβουνο, λαδια, νερομπογιες, κολλαζ, ολα παιζουν, ολα βγαζουν απο μεσα τους τη δημιουργηκοτητα. Αφιερωμενο στην συνονοματη μου Δεσποινα Κ. και στον αγαπητωτατο Παναθηναιο που το ταλεντο τους με μαγευει.
ασπρο - 1 
Η ομορφιά της τέχνης, πέρνει πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις όταν εκφράζεται απο τα παιδιά. Ζωγραφική, γλυπτική, ποίηση και κάθε άλλη μορφή τέχνης, είναι τα πιό δυναμικά μέσα για να δώσουν μορφή στα όνοιρα και τους στοχασμούς των νέων ανθρώπων. Κρίμα που δέν υπάρχει ένας φορέας που όχι μόνον μόνιμα να στεγάζει σε όλες τις χώρες αυτές τις προσπάθειες των παιδιών, αλλα να χρηματοδοτεί και να μεθοδεύει την αξιοποίηση του ταλέντου τους, προσανατολίζοντας και άλλα παιδιά προς την τέχνη, μακριά απο άλλες όχι τόσο αξιέπαινες δραστηριότητες.
Μιά θερμή καλημέρα απο την ηλιόλουστη Ιαπωνία.
ΧΧΧΧΧΧΧΧΧ
Γράψε όνειρα….
Νοημα μου σε μερικες χωρες δεν εχουν ουτε να φανε τα παιδακια, σε αλλες τα εκμεταλλευονται. Δυστυχως η οικονομια και ο πολιτισμος ειναι φαινομενα που πηγαινουν μαζι. Ακομα και σε “πολιτισμενες” χωρες τα καλλιτεχνικα κοβονται σιγα σιγα λογω περικοπων. Χωρις να συνειδητοποιουν τι κακο κανουν. Οταν μπορουν ομως εκφραζονται τοσο ομορφα τα παιδια. Τις χαζευα τις ζωγραφιες. Γραφω ονειρα, βλεπω ονειρα, κανω ονειρα. Σε φιλω και καλη σου μερα εκει, ΧΧΧ
Η ψυχή των παιδιών είναι αμόλυντη. Στο μυαλό και στη ψυχή τους δεν έχουν φίλτρα και αυτό κάνει τη ματιά τους καθαρή. Χαζεύω και εγώ όπου βρεθώ δημιουργίες παιδιών, μου αρέσει να ανακαλύπτω λεπτομέρειες που τις κάνουν να ξεχωρίζουν και τους συνδιασμούς χρωμάτων που χρησιμοποιούν.
Μου άρεσαν και οι τρισδιάστατες πολυκατοικίες!
Καλημέρες!!!
To πορτραιτο της κοπελας
-τι υπεροχο!!
και δεν θυμαμαι πια ποιος ο Νταλι η ο Πικασο ειχε πει:
“σπαταλησα μια ζωη ..για να μαθω να ζωγραφιζω σαν παιδι..”
κι εμεις βιαζομαστε να μεγαλωσουν τα παιδια…
Καλημερα Δεσποινακι!
χχχχχχχχ
‘Ζωγραφικη, γλυπτικη, καλλιτεχνικη χειροτεχνια, σχεδιο μοδας, ολα τα μεσα και ολες οι μορφες εκφρασης αντιπροσωπευονται σε αυτες τις εκθεσεις.’: Πολύ πίσω τους βρίσκω τους Αμερικανούς σε σχέση με το Ελλάντα. Εδώ, από χρόνια έχουν καθιερωθεί υπαίθριες καλλιτεχνικές μαθητικές και φοιτητικές εκθέσεις all year round και με μεγάλη συμμετοχή: ζωγραφική (συνθήματα με σπρέι στους τοίχους), γλυπτική (οδοφράγματα στημένα με δημιουργικούς τρόπους), χειροτεχνία (βόμβες μολότοφ και άλλα τέτοια εκρηκτικού ταλέντου δημιουργήματα), σχέδιο μόδας (τελευταία έχουν λανσαριστεί με μεγάλη επιτυχία η κουκούλα και το μαντήλι στο πρόσωπο), αλλά και happenings όπως καταλήψεις, σπασίματα βιτρινών, εμπρησμοί και άλλα τέτοια πολύ αβαντ γκαρντ. Κατακαημένα αμερικανάκια δε θα μας φτάσετε ποτέ…
Kαι στην Αθήνα υπάρχει αυτές τις μέρες στο Γκάζι, εκδήλωση με μαθητές σε πολιτιστικές εκδηλώσεις, κάθε είδους. Κάποιος θα γράψει κάτι στην γειτονιά φαντάζομαι.
Καλημέρες
Ευχαριστώ πολύ πολύ για την αφιέρωση 🙂
Αξιόλογα έργα. Η θεματολογία ως επι το πλείστον μαρτυρά το μικρό της ηλικίας, αλλά η τεχνική στα περισσοτερα θα μπορούσε να είναι κι ενός φτασμένου καλλιτέχνη. Κι έχουν μια ζωή μπροστά τους να καλλιεργήσουν το χάρισμά τους.
Πολλά φιλιά εκεί στα μακρινά.
@Α τουτι περαστικοι και χαζολογουντες στην γκαλλερι ντε λα προτεβουσιαν.
Το αγωι ξυπναει τον αγωγιατη, πρεπει να φυγω νωρις να παρκαρω νωρις γι αυτο ξυπνησα νωρις αλλα δε παω πουθενα πριν καταναλωσω μια κουπα γαλλικο καφε και πριν απαντησω στα σχολιακια.
@Μαρκονη μου καλωστον. Οι πολυκατοικιες φανταζομαι ειναι μεζονετες. Ειναι συνηθισμενη κατοικια για τα χαμηλα εως μεσαια εισοδηματα η μεζονετα (town home) Υποθετω οτι καθε παιδι εφιαξε τη δικη του και μετα τα εβαλαν στη σειρα.
Και ναι τα παιδια εχουν ματια καθαρα.
@Talisker Ναι ο Παμπλο το ειπε χαρα μου. Ακομα κι αν δε βιαζομαστε να μεγαλωσουν τα παιδια, μεγαλωνουν χωρις να μας ρωτησουν. Ευτυχως, ευτυχως λεω που δε μας παιρνει κι εμας η μπαλα. Μη μου δινεις σημασια, τα πρωϊνα παντα ειμαι υπεραισιοδοξη. Σε φιλω.
@Γερασιμε, να σε δω να δεις το ποτηρι μισογεματο. Μιλαμε για παιδια εφτα μεχρι δεκαεξη χρονων. Δεν ειναι πια τοσο χαλια τα παιδια μας και μη μου πεις οτι ειμαι μακρυα. Και στην εποχη μου (προ αμνημονευτων) εγραφαν συνθηματα στους τοιχους, αλλα δεν ηταν η πλειοψηφια ασε που μερικα απο αυτα καλα εκαναν και τα εγραφαν. Και το γκραφιττι ..γεματος ο τοπος κι εδω, τι να κανω να παω στα γκεττο να φερω φωτογραφιες; Θα το κανω ισως για να δειτε την αλλη οψη. Κι αν υπαρχουν μερικα στραβα δε φταινε τα παιδακια, αυτοι που τα μεγαλωσαν φταινε. Δε με φοβιζουν τα παιδια με ανησυχιες, με φοβιζουν τα παιδια χωρις. Απεχθανομαι τη βια αλλα αντε να την ημερεψεις με ημιμετρα. Γερασιμε διαβαζω παρακατω οτι γινονται εκθεσεις στο Γκαζι. Μακαρι να ημουν εκει να παω.
@Σοφια, ισως η Αθηναια Καλλιτεχνουλα μας ροουνταρτιστ να παει, εκεινη δε τα χανει αυτα. Καλημερα.
@Δεσποινακι καλημερα, ακομα κι αν δε το καλλιεργησουν ειναι νομιζω πολυ σημαντικο για τα παιδια να ερχονται σε επαφη με την τεχνη και να τους δινεται η ευκαιρια να δημιουργησουν. Ειναι απο τις πρωτες ευκαιριες στη ζωη τους που δημιουργειται η αισθηση “το εκανα μονος μου”
Ξερεις τι θαυμασα, στην πρωτη μεγαλη φωτογραφια, το χερι και το λαιμο της κοπελλας. Ειναι η δεν ειναι υπεροχα; Και το χερι ειναι τοσο δυσκολο να το ζωγραφισει καποιος. Κι απο μενα φιλια.
‘Δεν ειναι πια τοσο χαλια τα παιδια μας και μη μου πεις οτι ειμαι μακρυα’: αντί άλλης ‘απάντησης’, δες αυτό (από τη ‘Σκηνή2’ και κάτω). 😉
Φρεσκια απο την Ελλαδα και τα παραλειπομενα της .. δινω δικιο ( δυστυχως..) στον γερασιμο.. ( οι πλειοψηφιες εχουν απλα αντιστραφει..) και επειδη εκανα τις εξορμησεις μου μετα το Πασχα .. που μονο οι εκπαιδευτικοι εχουν ακομα αργια .. εφριξα…απο την νσυμεριφορα των παιδιςν τους ,, τους ιδιους και την απαξιωση μαθημετων καλλιτεχνικων.. μουσικωνν και αθλητικων απο τους ιδιους τους διδασκοντες…
αλλα οοι εκδηλωσιες στο Γκαζι ειναι αξιεπαινες και πολλες ακομα σε επαρχιακες πολεις.. Δυστυχως ομως δεν ειναι ο κανονας….
Μηπως πρεπει να κανω και εγω μπλογκ The frustrated daisy.??.
Το πορτραίτο της κοπέλας είναι τέλειο.Μπράβο στα παιδιά. Πέρυσι είχα πάει σε μια έκθεση φωτογραφίας ασπρόμαυρης κυρίως από μία ομάδα παιδιών στο Γκάζι όπου ήταν απερίγραπτο το ταλέντο τους και η θεματολογία που είχαν,Εφευρετικότητα και ταλέντο στα ύψη.Θυμάσαι που σου έλεγα πως ζωγραφίζω??Με την αλλαγή σπιτιού και τις δουλειές έμεινα πίσω.΄Ζούλεψα τα ψηλά ασπρόμαυρα πεδιλα!!!Φιλιά καλή μου φίλη καλημερούδια σου
να μαι κι εγω απο το βουκουρεστι, να στελνω ολες μου τις ευχαριστιες στο δεσποιναριον για την αφιερωση! δεν υπαρχει καλυτερη αγωγη ψυχης απο αυτην! μπραβο στα νεα παιδια και οσους τα στηριζουν! στελνω χαιρετισματα και στην θεσσαλονικια μας δεσποινα, τα παιρνει ο βορηας και τα κατεβαζει απο τα βαλκανικα βουνα και τα ρεματα, με την ευχη να μας κανει παντα κοινωνους στην δημιουργικη της πορεια!
Πριν καλά καλά κάνω scroll down την οθόνη είχα κολλήσει στις μπότες.Και μετά είδα που είχες κάνει μεγένθυση.Τα μεγάλα πνεύματα συναντιούνται.
Τί ωραία χρώματα.Και τί ωραία ιδέα να εκθέτεις όλες αυτές τις ομορφιές από όμορφες ψυχούλες.
Καλη μέρα να’χεις γεμάτη με τέτοιες χαρούμενες εικόνες!
Καλησπέρα αγαπημένη μας !Για ακόμη μια φορά άγγιξες με αφορμή την καλλιτεχνική εκθεση των παιδιών ένα σοβαρό θέμα.Αντί άλλου σχολίου θα διηγηθώ όσο πιο σύντομα μπορώ την εμπειρία που είχα με το μικρότερο γιο μου (τώρα είναι τριτοετής στο μαθηματικό Ηρακλείου) όταν πήγαινε στο δημοτικό.Είχε από μικρός μεγάλη αγάπη για τη μουσική και μάλιστα για πιάνο που τυχαία το ανακάλυψε σε μια επίσκεψη που είχαμε στο ωδείο όπου και πήγαινε.Η δασκάλα μουσικής όμωςτου δημοτικού τη μισή σχολική χρονιά τον εβγαζε έξω από την τάξη γιατι αρνιόταν να αντιγράψει από τον πίνακα το τραγουδάκι(είναι δύσκολο για ένα παιδί με δυσλεξία και 12 βαθμούς μυωπία).Οι προσπάθειες οι δικές μου για να βρεθεί λύση όπως να αναλάβω να βγάζω φωτοτυπίες για όλη την τάξη έπεσαν στο κενό.Από νότες τους έμαθε όλη τη χρονιά το κλειδί του σολ και μερικά τραγουδάκια.Όλοι εμείς,ο καθένας ξεχωριστά και η πολιτεία , οφείλουμε αν όχι να στηρίζουμε τουλάχιστον να μην αποθαρρύνουμε τα παιδιά.Πολλά φιλιά !
πολύ ωραία! μπράβο στα παιδάκια.
Η μπότα πολύ μου αρέσει. Τα χρώματα είναι υπέροχα!
@Γερασιμε. Το ειδα βρε Γερασιμακο μου, και δεν διατεινομαι οτι δεν υπαρχουν σκατοκαταστασεις και κακομαθημενα η προβληματικα παιδια, και σιγουρα περισσοτερα απο αλλοτε, απλα λεω οτι δεν ειναι η πλειοψηφια. Σκεψου οσες οικογενειες ξερεις με παιδια. Ετσι ειναι ολα; οχι βεβαια.
@Μαργαριτα, καλωστηνε. Μα τοσο μακρυα ειμαι νυχτωμενη πια; Μα νομιζω υπαρχουν και εξαιρεσεις αλλα ουτε οι περισσοτεροι εκπαιδευτικοι απαξιωνουν, ουτε οι περισσοτεροι γονεις σδιαφορουν, ουτε τα περισσοτερα παιδια ειναι παλιοπαιδα. Ειλικρινα πιστευω οτι ακριβως επειδη ειναι λιγο περισσοτερα τωρα αυτα κραταμε σαν γενικη εντυπωση. Να φιαξεις μπλογκ και να τα λες χυμα.
@Κατερινα, να ξαναρχισεις να ζωγραφιζεις. Να φιαξεις κι ενα μπλογκ κι εσυ!!!!
@Παναθηναιε, Γουασινγτων καλει Βουκουρεστι οβερ, θα παω να σας βαλω στα ιντερνασιοναλ νταρλινγκς αφου συνεχεια ταξιδευετε πολυαγαπητωτατε. Αυριο θα ροβολησω κατα ωκεανο μερια. Μολις φυσηξει δυτικος ανεμος θα μεταφερει και τους δικους μου χαιρετισμους προς Σαλλλλονικη και Βουκουρεστι.
@Βαλισακι μου εσενα σε κατατασσω στα παιδια και σε καμαρωνω!!!! Παιζει και τσελλο η μικρη μου!!!!!
@Ρουλα μου θυμωσα με τη δασκαλα. Φυσικα και δεν πρεπει να τα αποθαρρυνουμε αλλα να φροντιζουμε να τους ανοιγουμε τους οριζοντες. Μαθηματικα ε, δεν ειναι περιεργο που του αρεσε και η μουσικη, αυτα πανε μαζι. Κριμα να αποθαρρυνθει ετσι τοτε.
@μελισσουλα ναι .. ελπιζω να εισαι καλα.
@Aspa Ειδες ωραια μποτουλα. Καλα εσυ βλεπεις καθε μερα ομορφες παιδικες χωγραφιες.
Μαγευτικά τα χρώματα στις ζωγραφιές των παιδιών. Μαγευτική η ιδέα των σχολικών εκθέσεων. Παντοτε θαύμαζα το παιδικό τάλέντο, που είναι έμφυτο σα δώρο Θεού. Ο Αλεξανδρίνος μετα βίας έφτιαχνε τις ζωγραφιές του κι αυτές παράταιρες κι ανώριμες. Κανένα ταλέντο στο σχέδιο, αλλά δεν πειράζει. Αλλού σκίζει.
Οι μαζορέττες σε χαιρετούν
Τις χαιρετω κι εγω και στελνω φιλια. Ο Κωνσταντινος ηταν πολυ καλος, μεγαλη φαντασια, η Δαφνη βραστα, σαν τη γιαγια της τη Δαφνη ανθρωπο εφιαχναν ..γαϊδαρος εβγαινε, αλλα το διασκεδαζαν αυτοσαρκαζομενες, ο Τεντυ ταλενταρα, καθενας με τα χαρισματα του. Κι εγω που μοιραζα τα Ντι Εν Εη δεν μπορω να καταλαβω τι σοϊ μοιρασιες εκανα!!!! ΦΦΦ!!!
Είναι που δεν τα μοίραζες μόνη σου, αλλά με τον Ερρικούκο. Κι είναι που δεν συνεννοηθήκατε, Αλλος εδωσε ετούτο κι άλλος εκείνο!
Καλοτάξιδη μικρή μου στο Νοτο