εν Αθηναις και εν Λεσβω, φαγαμε και ηπιαμε! (μερος 1ο)

Αυτες τις μερες μετα τις διακοπες, εκτος απο το τζετ λαγκ που κυριολεκτικα με διαλυει,  εχω και μια ανεπαρκεια συνειρμου.  Θελεις οτι ξανακανω βουτια στην πολυασχολη καθημερινοτητα, θελεις οτι τα αμερικανικα καλοκαιρια ειναι τοσο υγρα που μονο σαν αμφιβιο επιζεις,  θελεις οτι κατα βαθος δεν ηθελα να γυρισω ακομα,  θελεις ολα αυτα σε συντονισμο,  ενα φρενο το εχουμε πατησει στις εγκεφαλικες λειτουργιες.

Κι ενω μεσα στο μυαλο μου ειναι ανακατεμενος ο ερχομενος απο τα τοσα που ειδα και περασα,  κανω μια προσπαθεια να ξεχωρισω τις αναμνησεις σε θεματα με συνοχη για να μη μας χαλασει το ιματζ του νοικοκυροκοριτσου.  Μετα τα λουλουδια παμε στο προσφιλες μας θεμα. Γευσεις απο το καλοκαιρι.

Ενας απο τους λογους που βιαζομαι να γραψω γι αυτα, ειναι γιατι θελω να τα διαβασει η αγαπημενη μου φιλεναδα Ευη που προκειται να επισκεφτει την Μυτιληνη αυτο το καλοκαιρι.  Για εκεινη λοιπον που οποτε περνω απο την Αθηνα, ανοιγει μια διαπλατη αγκαλια, παμε να γευτουμε τα καλα της Μυτιληνης!

Υπεροχα κολοκυθολουλουδα και ντολμαδακια γεμιστα.

Ενας απο τους πιο ωραιους μεζεδες που μπορει να γευτει κανεις στην Μυτιληνη, ειναι τα λουλουδια η κολοκυθανθοι, η πουλουδα, η πουλια, οπως τα λενε στη Χιο, μαγειρεμενα με δυο διαφορετικους τροπους.  Ο ενας ειναι να τα γεμισουμε με τυρια, να τα βουτηξουμε σε ελαφρυ κουρκουτι και να τα τηγανισουμε και ο αλλος ειναι να τα γεμισουμε με ρυζι, κρεμμυδακι και μυρωδικα η και κουκουναρι ακομα και να τα ψησουμε στο φουρνο, οπως κανουμε τα γεμιστα. Τα δοκιμασα και τα δυο  σε αρκετα μερη και τα βρηκα παντου ξεχωριστα και  νοστιμα.  Γεμιστα με ρυζι στην πλατεια της Αντισσας και  τηγανητα με γεμιση τυριων στην ταβερνα Ευκαλυπτος στην περιοχη Παναγιουδας.  Τα λουλουδια υπαρχουν παντου στην αγορα αυτη την εποχη.

Ταβερνακι στην Επανω Σκαλα

Κι επειδη μιλαμε για κολοκυθια,  εξεπλαγην ευχαριστα με το σφουγγατο της Μυτιληνης.  Μεχρι τωρα το εφιαχνα στο τηγανι με αυγα σαν ομελεττα.  Εδω το φιαχνουν στο ταψι σεν πιτα και εκτος απο τα αυγα και το τριμμενο κολοκυθι προσθετουν φρεσκα κρεμμυδακια και ανηθο η ακομα και εποχιακα μυρωδικα και τυρι.  Το σφουγγατο κοβεται σε κομματια οπως ενα κεϊκ και σερβιρεται με φρεσκο ψωμακι.  Χτες το εφιαξα για τον καλεσμενο μου κι εγινε υπεροχο.  Ιδου!

Πιτες και πιτακια φιαχνουν πολλα στη Μυτιληνη με εμφαση στο τυροπιτακια που διπλωνονται σαν μαντηλακια και ονομαζεται γκιουζλεμεδες.  Η γεμιση ειναι μιγμα απο τυρια με εντονες γευσεις, οπως κεφαλοτυρι, μυζηθρα η λαδοτυρι και το διπλωμενο σαν φακελλακι πιτακι τηγανιζεται σε καυτο λαδι, μια απο δω και μια απο κει μεχρι να ροδισει.

Το λαδοτυρι της Μυτιληνης ειναι εξαιρετικο για σαγανακι.  Συναγωνιζεται το Χιωτικο μαστελλο. (μεταξυ μας  προτιμω το δευτερο)  Ολα αυτα τα ωραια μεζεδακια ειναι must  για τον καλοφαγα επισκεπτη του νησιου. Κατα τη διαρκεια της παραμονης μου εκει βρεθηκα παρεα με αρκετους ξενους οι οποιοι εδειξαν ιδιεταιρη αδυναμια στους γκιουζλεμεδες και στα γεμιστα με τυρι λουλουδια.

Για τους τολμηρους των γευσεων και των ευωδιαστων φαγητων,  θα προτεινα μια καλη παστουρμαδοπιτα που συνιθιζεται στο νησι, αλλα δεν εχω να προτεινω καποια ταβερνα γιατι εφαγα σπιτικη. Εστω και μια μπουκιτσα αρκει για να μας ταξιδεψει στης ανατολης τα μερη.

Φρεσκες σαρδελλες

Στην Αντισσα της Λεσβου εμαθα πως τρωγεται η σαρδελλα.  Πρωϊ πρωϊ την παραλαμβανουν οι μαγαζατορες η οι νοικοκυρες απο τις τρατες. Την  βαζουν σε χοντρο αλατι μεχρι το μεσημερι.  Μεσα σε λιγες ωρες η σαρδελλα ειναι ετοιμη να συνοδευσει το ουζακι, αφου πρωτα πλυθει απο το αλατι. Ουτε μαγειρεμα θελει, ουτε τιποτα.

Σαρδελλες στα καρβουνα.

Τελειωνοντας την σημερινη αναρτηση θελω να συστησω μια ταβερνουλα στην οποια ομολογω οτι εφαγα το καλυτερο γευμα στη Μυτοληνη.  Λεγεται Αντωνης και βρισκεται στην περιοχη Βαρεια, αναμεσα απο την πολη της Μυτιληνης και το αεροδρομιο σε υψωμα.  Ανεβαινουμε τις φουρκετες, παρκαρουμε στην τελευταια και ψαχνουμε τον Αντωνη.  Με θεα εκπληκτικη αλλα και φρεσκοτατα θαλασσινα.  Στου Αντωνη μαγειρευει η οικογενεια.

… συνεχιζεται