Η Κελλυ θελει…

Σκηνικο σε παραλια του νησιου στη δυτικη πλευρα.  Ωραια αμμουδια με ξαπλωστρες που διαθετουν τα κοντινα εστιατορια σχεδον δωρεαν (εναντι ενος φραπε το πολυ). Ομπρελλες απο αυτες με το σανο, που δεν ταιριαζουν καθολου μα καθολου σε μεσογειακες αμμουδιες. Θυμιζουν Χαβαη, αλλα ειναι φτηνες πως να το κανουμε.  Οταν φυσηξει κανενα μελτεμακι, παιρνει μαζι του μερικα σανα αφηνοντας κενα στη σκια κι εσυ απο κατω μαυριζεις με στενσιλ και βγαινεις ζεβρα.

Τα προσωπα: 1. η Κελλυ, ενα  γλυκο κοριτσακι περιπου τεσσαρων χρονων, σπιρτοζο τσιλιβιθρονι, με κουβαδακι και φτυαρακι επιδιδεται στο χτισιμο παλατιων στην αμμο.  2. Η μαμα της Κελλυς, ωραια υπαρξη καλλιγραμμος περιπου 35 με αψογο μανικιουρ και πεντικιουρ.  3. Ο μπαμπας της Κελλυς και 4. οικογενειακη φιλη θεριακλου

Τα δυο τελευταια προσωπα δεν ειναι σημαντικα στην ιστορια γιατι καθ’ολη τη διαρκεια της, ο μπαμπας πιπιλαει το μυαλο  της οικογενειακης φιλης (η οποια αναβει τσιγαρο πριν σβησει το προηγουμενο, και η φωνη της ειναι λιγο πιο βραχνη απο του Κουγια) να κοψει την κακια συνηθεια.

Η μαμα της Κελλυς ξαπλωνει στην σαιζ λονγκ  και πασαλλειβεται καποιο γρασσο.

Η Κελλυ πλησιαζει την ξαπλωστρα φανερα ανησυχη

Κ: Μαμααααα

Μ:  Ναιιιιι

Κ: Μαμαααα θελω.. τσισακια μουυυυυ

Μ: Ε πηγαινε να κανεις

Κ: Που να παω;

Μ: Στη θαλασσα

Κ: Εκει που παιζω;

Μ: Ναι εκει

Κ: Μα εκει παιζω θα μυριζει

Μ: Ε πηγαινε πιο κει

Κ:  Εκει που παιζει ο Νικακης;

Μ: Ωωωχ

(Σημειωτεον οτι σε λιγωτερο απο 30 βηματα υπαρχει εστιατοριο με πεντακαθερες τουαλεττες)

Κ: Μαμααααα σου λεω θελω τσισακια μουυυυ

Μ: Καλα, δεν μπορει κανεις να βρει πεντε λεπτα ησυχια, πηγαινε εκει (δειχνει δεκα μετρα πιο κατω που τελειωνουν τα σανα)  και κανε.

Κ: Να βγαλω το βρακακι μου;

Μ: Ναι

Κ: Μα ντρεπομαι

Μ: Καλα ολοκληρη κοπελλα να ντρεπεσαι να βγαλεις το βρακακι σου; (!!!!!!!!!!)

(Εν τω μεταξυ το παιδακι κοντευει να τα κανει απανω του.  Τρεχει στην ακρη αλλα .. πολυ αργα,  τα τσισακια δεν συγκρατουνται αλλο.  Γυριζει καταστεναχωρεμενο)

Κ: Μαμαααα λερωσα το μαγιω μου.

Μ: Δεν πειραζει, πηγαινε στη θαλασσα να βραχεις.

Και σας ρωτω:  Ειναι πραγματα αυτα.  Τα σημερινα παιδια δεν εχουν κανενα σεβασμο στους κουρασμενους γονεις.  Μα να μην την αφηνει μια στιγμη το παλιοπαιδο!  Τς τς τς!

Σας φιλω γλυκα!