Με τις κυριες αγγιναρες, εχω μια σχεση μισους και αγαπης. Εχω παλια παιδικα τραυματα. Βλεπετε αυτο το ” αγγιναρες αλα πολιτα” που πολλοι το βλεπουν, το μυριζουν η ακομα και το ακουν και τους τρεχουν τα σαλια, εμενα μου προκαλει το εξης: Μεταβολη και τροχαδην. Αυτη η γλυκα με τον ανηθο και το λεμονι δεν ταιριαζει καθολου στα δικα μου γευστικα κυτταρα. Τα ταραζει. Τα τραυματα συνδεονται με την επιμονη της μαμας μου να φαω σωνει και καλα αγγιναρες αλα πολιτα γιατι ” πρεπει να τατρωμε ολα” και “αλλα παιδακια δεν εχουνε να φανε” και ” δεν γινεται να τρωμε μπιφτεκια καθε μερα”. Ποια; εγω το καλοβολο παμφαγο και ησυχο δεσποιναριον που ειχα μονο μια αντιπαθεια. Και ακομα την εχω. Και που εκεινη δεν εβαζε ποτε στο στομα της φασολακια μαυροματικα. Τελος παντων ευτυχως το καταλαβε γρηγορα οτι εγω και οι αγγιναρες αλα πολιτα δεν χωραγαμε ουτε στο ιδιο δωματιο κι ετσι η ταλαιπωρια μου σταματησε νωρις.
Η αγγιναρα ειναι ασχημο ζαρζαβατικο. Μια κοτσανα να.. μετο συμπαθειο κι ενα κεφαλι σκληρο με αγκαθωτα φυλλα. Η Ολιβ του Ποπαϋ μοιαζει με αγγιναρα. Αγγουρω και ακαμπτη. Καμια γυναικα δε θελει να τη λενε αγγιναρα. Της στερουν την χαρη.
Που ειναι λοιπον η σχεση αγαπης με την αγγιναρα; Καθε που ερχεται ο Μαρτης και βλεπω φρεσκιες αγγιναρες στον παγκο του μαναβη, λιγωνω! Θα με περασετε για μαζοχα αλλα τις αγοραζω και τις μαγειρευω στις αγαπες μου γιατι τρελλαινονται. Και μου αρεσει να τις καθαριζω. Χριτς κλακ καθε φυλλαρακι μεχρι να φτασω στην καρδια. Χραατς κοβω την μυτη, cuuut την κοβω στα δυο και αφαιρω τα “μαλλια” . Μενουν δυο μπουκιτσες που τριβονται σε μια λεμονοκουπα και βουτανε σε νερο με λεμονι για να περιμενουν περεταιρω κακοποιηση με λαδι και ανηθο.
Καποτε ομως, εμαθα ενα τροπο να φιαχνω τις αγγιναρες και να τις τρωω κι εγω! Μαλλον θα ελεγα οτι μου τον εμαθε ο Ερρικος, που του τον εμαθε η μαμα του Ινιατσιο απο τη Ρωμη και δεν ειναι κατι αλλο απο αυτο που λεμε “καρτσιοφι αλα ρομανα” . Τοσο απλο μα τοσο απλο, με αρωματικο ελαιολαδο και σκορδακι στο φουρνο. Ξαφνικα ειδα την αγγιναρα με αλλο ματι. Και τωρα τις παιρνω πιο συχνα. Ναι στη Ρομανα και οχι στην Πολιτα!
Οι baby αγγιναρες ειναι μπιζουδακια. Αφηστε που δεν εχουν “μαλλια”. Ειναι εξαιρετικο συνοδευτικο σε σαλατες και συμμετεχει υπεροχα σε αντιπαστι. Ακομα η αγγιναρα φιαχνει ενα ωραιοτατο ντιπ, αν τη ζεματισουμε και την πολτοποιησουμε με ελαιολαδο, κουκουναρι, καποιο τυρακι τριμμενο με εντονη γευση,οπως κεφαλοτυρι η πεκορινο και λεμονι.
Ανοιξη στον παγκο του μαναβη σημαινει για μενα, αγγιναρα και μετα μπιζελια. Τα μπιζελια φρεσκα, ωμα σε σαλατα. Μη τα δω διπλα σε αγγιναρες με ανηθο γιατι θα σαλταρω!
Σας φιλω γλυκα!
ασπρο - 1 