η εικονικη και αισθητικη μορφη των ημερων

Δε ξερω πως δουλευει το δικο σας μυαλο, φανταζομαι ομως πως ολοι οι ανθρωποι λιγο πολυ περναμε τις σκεψεις μας απο φιλτρα.  Μεσα απο το δικο μου φιλτρο ξεπηδανε οι μηνες, οι εποχες,  τα χρονια αλλα και οι σημαντικες μερες, ολο χρωματα, και με μορφη συγκεκριμενη.  Για να γινω ομως κι εγω πιο συγκεκριμενη,  θα σας πω μερικα παραδειγματα.  Ο Γεναρης ειναι καταλευκος, ειναι οστεωδης μεσηλικας με ασπρα μαλλια.  Ο Απριλης ειναι κοριτσι εικοσι χρονων με  μαυρες δαχτυλιδενιες μπουκλες και  φορεμα εμπριμε σε πρασινο και κοκκινο.  Ο Ιουλιος ειναι γυναικα  στα τριαντα με πορτοκαλοκιτρινο φορεμα.  Ο Αυγουστος ξανθο αγορι στα 16. Ο Δεκεμβρης ειναι σκοτεινος, ο Γεναρης ολο φως.  Καπως ετσι λοιπον,  ο χρονος και οι στιγμες του, εχουν μορφη, χρωμα και ηλικια.

Δεν ξερω αν αυτες οι εικονες ειναι δημιουργημα της φαντασιας μου. Οι πιθανοτητες ειναι να εχουν δημιουργηθει απο χρωματα, η εικονες που ειδα καπου σε συνδιασμο με τις εποχες η τις χρονικες στιγμες.  Οι παραστασεις φιλτραρονται και δημιουργουν αλλες παραστασεις.  Κατ’ επεκταση τα χρονικα διαστηματα που επαναλαμβανονται καθε χρονο και συμβατικα σημαινουν κατι,  εχουν κι αυτα συγκεκριμενα χαρακτηριστικα.  Τη Μεγαλη Σαρακοστη την ζωγραφιζω με ανοιχτο γκριζο χρωμα,  ενω απο το διαστημα απο Πασχα μεχρι την Πεντηκοστη με γαλαζιο .  Και την Πεντηκοστη ολα γινονται ενα ζωντανο μπλε.

Ερχομαι τωρα στη Μεγαλη εβδομαδα που μολις αρχισε.  Μια εβδομαδα που οι προσλαμβανουσες παραστασεις απο τα πρωτα μας κιολας χρονια την καθοριζουν εικονες και συναισθηματα.  Οσο περνανε τα χρονια οι εικονες ξεκαθαριζουν και τα συναισθηματα κατασταλαζουν.  Αλλαζει πολλα χρωματα σε γκριζο φοντο η Μεγαλη εβδομαδα μεχρι να ξημερωσει η Κυριακη του Πασχα ολοχρυση.  Ο συμβατικος εορτασμος η η μνημη καποιου γεγονοτος κατευθυνει τη λογικη μας σκεψη και προκαλει επανεκτιμηση, αποδοχη η αναθεωρηση της μεχρι τωρα πορειας μας.   Ποια γυναικα δεν μπηκε στη διαδικασια σκεψης ακουγοντας το τροπαριο της Κασσιανης;  Καθεμια βεβαια αναλογα με τα πιστευω της.  Προσωπικα, θεωρω αμαρτια  οτιδηποτε  βλαπτει η στεναχωρει τον συνανθρωπο μας και οχι κατι που δεν συμβαδιζει με κανονες που καποιος θεσπισε με δικους του ορισμους η παρερμηνειες.  Και ερχεται η μεγαλη Παμπτη μωβ απο τις βιολεττες με κοκκινες πινελιες απο τα αυγα.  Η μεγαλη Πεμπτη φερνει την μυρωδια των λουλουδιων στην σκεψη της.  Η Μεγαλη Παρασκευη εχει το αρωμα του λυωμενου κιτρινου κεριου, και το Μεγαλο Σαββατο τις καμενης κροτιδας.

Στην Εκκλησια δεν πηγαινω εκτος απο γαμους και βαφτισια (τις κηδειες αν γινεται να τις αποφυγω, τις αποφευγω).  Η Μεγαλη εβδομαδα ομως ηταν παντα μια εξαιρεση σε αυτο.  Μου αρεσει το λειτουργικο μερος,  μου αρεσουν οι υμνοι.  Δεν υπαρχει φορα που να ακουσω το ” Ω γλυκυ μου Εαρ”  και να μην ανατριχιασω.  Οι μυρωδιες του λιβανιου, του κεριου και των λουλουδιων σε συνδιασμο με ενα απο τους πιο ωραιους υμνους, εχουν καταγραψει  στο βιβλιο των αναμνησεων μου τις πιο εντονες αισθητικα σελιδες.

Μεγαλη Παρασκευη σε μοναστηρι στα Μεσογεια,  Μεγαλο Σαββατο στο μοναστηρι της Πεντελης και Πασχα στο Μπρινια στο Αλιβερι,  εχουν μεινει στη μνημη μου τοσο ζωντανες γιατι οταν λειπει ο θορυβος της πολης, ολα ειναι πιο ομορφα.

Αυτη τη βδομαδα λοιπον, μια απο τις πιο εντονες σε χρωματα, αρωματα και ηχους δικες μας εβδομαδες του χρονου,  μερικες ευχες απο το δεσποιναριον που θαθελε να βρισκεται στο μοναστηρι στα Μεσογεια μονο για μια μερα.  Εχουμε αναγκη και πρεπει να βγουμε απο ενα γενικο σκοταδι  που χαρακτηριζει αυτους τους δυσκολους καιρους.  Δεν ειναι ευκολο. Τα θαυματα  ομως τα κανουμε εμεις οι ιδιοι. Καλη Ανασταση στη σκεψη, στη δυναμη μας, για την αντιμετωπιση καθε δυσκολιας.  Ετσι ωστε  να ξημερωσει το Πασχα σας πιο χρυσο απο ποτε!

Σας φιλω γλυκα!