θα ρωτησω τα τραγουδια..

.. επειδη αρχισα χτες λιγο με τον πρωτο στιχο,  και μετα πηρε φορα ο Στρατος και συνεχισε, επειδη ψιλοτραγουδησαν μερικοι απο σας, και  επειδη δε σταματησα ολη μερα χτες να τραγουδαω..  η ματια σου ανοιγει δρομους.. ο καπνος στηνει εμποδια.. και αντε παλι απ την αρχη.

Κι επειδη ειμαι πολυ χαρουμενη εδω και μερικες μερες.  Αιτια παλι, παλια αναρτηση που εφερε κοντα μου ενα ακομα αξιολογωτατο ανθρωπο της λογοτεχνιας, μια υπεροχη κυρια,  και ισως καποια μερα να μπορεσω να γραψω περισσοτερα.  Προς το παρον ανακαλυπτουμε πως περπατησαμε στα ιδια  μονοπατια  πριν πολλα χρονια, και ανασκαλευουμε μνημες.  Η μια αναφορα οδηγει στην αλλη. Μια κατασταση, θελει το δεσποιναριο να κρυφτει και η χαρα δε το αφηνει.  Οποτε ακουτε μουσικουλα και χορεψτε κιολας αν θελετε. Εγω τραγουδησα, χορεψα, ξεσαλωσα και ειναι ωρα να κοιμηθω.