το φακορυζο της γιαγιας Μαρικας – ενημερωμενο με φωτογραφιες –

Η γιαγια η Μαρικα, ηταν γιαγια του Ερρικου απο την οικογενεια της μητερας του.  Μια αρχοντογυναικα γεννημενη και μεγαλωμενη στην πολη της Χιου, που στα νιατα της ακουγε στο ονομα Μαρικα Λωδη (το ονομα προερχεται απο την παλια χιακη οικογενεια Λω αλλα καπου ελληνοποιηθηκε).  Ηταν  δασκαλα και δεινη καλλιγραφος αλλα  ζωγραφιζε κιολας πολυ ομορφα.   Διδαξε για αρκετα χρονια στα δημοτικα σχολεια της Χιου , της Βολισσου και της Βεσσας, πριν απο την Κατοχη. Αργοτερα, οταν παντρευτηκε εφιαχνε τα πιο νοστιμα γλυκα του κουταλιου για την οικογενειακη επιχειρηση.

Μετα τον πολεμο, η οικογενεια εγκατασταθηκε στην Αθηνα στην περιοχη της Μαγκουφανας, και η γιαγια η Μαρικα εμενε με την κορη της.  Δεν την συναντησα ποτε παρ’ ολο που ζουσε οταν πρωτογνωρισα τον Ερρικο.  Την πρωτη φορα που πηγα στο σπιτι του πενθουσαν ακομα τη γιαγια που εφυγε νωρις.  Η πεθερα μου η κυρια Αννα που με αγκαλιασε με απεριοριστη αγαπη απο την πρωτη στιγμη μου ειπε.  “Κριμα, κριμα κοριτσακι μου που δε σε γνωρισε.   Ηταν υπεροχος ανθρωπος η μαμα. ”    Ηταν αρρωστη και τη χασανε σε σχετικα μικρη ηλικια.  Μεχρι τοτε ομως, η γιαγια η Μαρικα ηταν εκεινη που εβαζε το τσουκαλι με το φαγητο στο σπιτι.

Ο Ερρικος μικρο παιδακι -πρωτο εγγονι- ειχε την απολυτη αφοσιωση και λατρεια απο τη γιαγια.  Το δευτερο εγγονι αργησε εφτα χρονια κανοντας τον να ειναι στο επικεντρο της προσοχης.  Εκει λοιπον αναμεσα στα νταχτιρντισματα και στις κατσαρολες, στον κηπο με τις κληματαριες,  στα δεσιματα των σπιτικων γλυκων, και στις ρεστες που κρεμονταν εξω απο το παραθυρο της κουζινας, ο Ερρικος εβλεπε,  μικρο και περιεργο αγορι,  τις διαδικασιες,  και εχει αποψη για καθε φαγητο που φιαχνουμε στο σπιτι.  “Η γιαγια μου το εκανε ετσι” (Προσεξτε ποτε δε λεει η μαμα μου)

Υιοθετησαμε πολλα απο τα μαγειρεματα της γιαγιας Μαρικας στο σπιτι μας, γιατι ειναι νοστιμα, νησιωτικα και μερακληδικα. Οι ζωγραφιες (λαδια) της γιαγιας της Μαρικας, σε σκουρα χρωματα  στολιζουν ενα εξοχικο σπιτι κοντα στη θαλασσα.  Οι συνταγες της ειναι καταγραμμενες στη μνημη του Ερρικου. Πριν λιγες μερες ειχα αναφερει το σπανακορυζο.  Εγινε με μικρα φρεσκα τοματακια κομμενα στα δυο.  Γιατι ετσι τα εφιαχνε η γιαγια η Μαρικα. Και ηταν υπεροχo.

Το φακορυζο

Ειναι το φαγητο της επομενης μερας.  Οταν περισσευουν λιγες φακες απο την προηγουμενη, περιπου ενα φλυτζανι, τοτε φιαχνουμε μια κατσαρολα ρυζι ασπρο και τις ανακατευουμε μεσα σε αναλογια τεσσερα προς ενα.

Οι φακες ομως, ειναι οι νησιωτικες (οχι η αθηναϊκη μαυρη σουπα).  Αφου τσιγαριστει το κρεμμυδακι σε ελαιολαδο, σβηνουμε με ζωμο κοτας και προσθετουμε τις ψιλες φακες, το σκορδακι, φρεσκιες καθαρισμενες  και τριμμενες ντοματες και λιγο ντοματοπελτε.  Αλατοπιπερο, δαφνη και λοιπα.  Λιγο πριν γινουν οι φακες ριχνουμε  ακομα λιγο ελαιολαδο και κοκκινο ξυδι κατα βουληση.  Οι φακες πρεπει να στεκονται στη σαλτσα που εχει δεσει, και τρωγονται με το πηρουνι.

Πηρα ιταλικες φακες (γιατι δε βρηκα ελληνικες) και φανταστηκα οτι θα βραζανε ευκολα.  Περασε μιση ωρα και ακομα κραταγανε.  Την κατσαμε τη βαρκα ..σκεφτομαι! Ευτυχως στα 40 λεπτα ηρθαν και μελωσαν.

Επιτηδες αφηνουμε ενα πιατο στην ακρη για να φιαξουμε την επομενη ενα φακορυζο.

η λεπτομερεια 😉

Λοιπον, σας χρωσταω μια φωτογραφια με το φακορυζο.  Γιατι σημερα εφιαξα τις φακες και αυριο μεθαυριο θα κανουμε το μπλεντ!! Α και δε σας ειπα. Ο Ερρικος θελει να φυλαξουμε αλλο ενα πιατακι για να φιαξει, φακες με κριθαρακι.  Του το μαγειρεψε  η μαμα του Ινιατσιο στη Ρωμη και ειναι νοστιμωτατο μου λεει.  Απ’ οτι καταλαβατε αυτη τη βδομαδα θα τρωμε φακες. Και μην ακουσω μπλιαχ πρωί πρωϊ.  Καλη εβδομαδα.

Υ.Γ. Με αυτο το ποστ κερδιζω ελευθερας σε καλη κουζινα.

Αποψε συμπληρωνω την αναρτηση με τις τελευταιες φασεις της προετοιμασιας του φακορυζου. Φερνω κοντα τις δυο κατσαρολες. Ηρθε η ωρα να σμιξουν.

Βλεπετε περιπου τη συνθεση του μιγματος. Περισσοτερο ρυζι και λιγωτερες φακες.

Σερβιρισμενο

Και εστιαζω λιγο περισσοτερο

Ηταν εξαιρετικο. Την επομενη φορα θα προσθεσω λιγα καβουρδισμενα κουκουναρια (πινιολι) Πιστευω οτι θα πηγαινουν υπεροχα με τις υπολοιπες γευσεις. Σας φιλω.